Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |                wrzosu abo chwycą wargami, ile zdolą, młodych koniuszków
 2  1,  1 |                  lasów aż po Siekierno... Ile razy ja tu na Łysicy niedźwiedzia
 3  1,  1 |               1768. Porachuj no waszmość, ile to lat.~- Rzeczywiście -
 4  1,  1 |              Chłopi posiadający grunta, o ile płacą określone podatki,
 5  1,  3 |               pigułami w siebie nawzajem, ile się dało, w przechodzących
 6  1,  5 |               cwałem, skracał sobie drogę ile się dało, wreszcie zbliżył
 7  1,  12|                 widoku dzieł Marsa, toteż ile się dało zbaczał z traktu
 8  1,  13|                  ciężar dziesięciokrotny! Ile krwi, męki, trudu, sławy
 9  2,  1 |                   i panów, prostował się, ile mógł. Miasto zrobiło na
10  2,  3 |                kim jest? z jakiego kraju? ile ma lat? czy trwa w zamiarze
11  2,  10|                 siedzisz?~- Musi dawno!~- Ile czasu?~- Od siedmi roków
12  2,  12|                ale jeszcze pocieszał się, ile mógł, że go oczy mylą. Był
13  2,  12|                  mógł to czynić o tyle, o ile chore ramię może dźwignąć
14  2,  13| sześćdziesięcioletnim łonie dziewiczym.~- Ile razy ziewnęła przed zaśnięciem?~-
15  2,  14|                wyzyskać. Gdybyś wiedział, ile razy ja nędzny przydałem
16  2,  17|                  i na mustrę. He, szelmy! Ile to kary, nim człowiek pojął,
17  2,  17|                   dołu jako ten bagnet. A ile takich pól przemierzył ja
18  2,  17|        przemierzył ja w pierwszej wojnie! ile w drugiej! W drugiej wojnie
19  2,  17|              wypatrzył w onych pochodach! Ile ja cierpień ich, zwierzeń,
20  2,  17|             żelaznej kaszy, miał ci teraz ile chciał pomarańczów, ananasów,
21  2,  17|              swojski, sitny przypominało.~Ile to walk, ile pochodów, utarczek,
22  2,  17|                przypominało.~Ile to walk, ile pochodów, utarczek, śmiertelnych
23  2,  20|                      Jesteś troszeczkę, o ile sobie przypominam, nastrojony...
24  2,  20|       żołnierskiej już sztywności a buty, ile było niezbędnie dla zachowania
25  2,  20|               począł wpatrywać się w nie, ile się dało, ile było można.
26  2,  20|                  się w nie, ile się dało, ile było można. Ani się spostrzegł,
27  2,  21|                   gościńcach...~- Jesteś, ile sobie przypominam, złośliwy,
28  2,  21|                  Nie umieliby powiedzieć, ile go upłynęło, nie umieliby
29  2,  22|                   no, dobrze, owszem... O ile ty, kapitanie...~- No, no,
30  2,  23|                  konie swe i obrządzić je ile można, rzucili się w objęcia
31  2,  24|                 dzień i odpierało napaść, ile mogło. Pierwszy to raz sześciu
32  3,  1 |                 herbowej.~Ileż on znaczy! Ile w sobie mieści! Ibery...
33  3,  3 |                   wydane z góry o tyle, a ile je uznał za zmierzające
34  3,  3 |              sposobność mordowania wrogów ile dusza zapragnie. Nie minie
35  3,  3 |                   kapitan nie ma w sobie, ile wnosić mogę, nic z nieprzyjemnej
36  3,  4 |             zamyśleniu błądziła stopa, po ile czerwonym, po siwych opoczystych
37  3,  6 |                    Żeby choć to wiedzieć, ile z niego jeszcze tego próchna
38  3,  6 |              przecisnąć. Ustepowano i tu, ile można. Piechota wyciągała
39  3,  6 |                 tamtej strony i wysuń się ile tylko można najdalej w szczere
40  3,  6 |           Pabelkovena. Zwartym szeregiem, ile było można wśród drzew,
41  3,  7 |              Konwencja jest zaszczytna i, ile ja wnosić mogę słabym rozumem
42  3,  9 |                dym walił spomiędzy drzew. Ile na to pozwalały siły koni
43  3,  9 |                   pięciu ludzi obsługi.~- Ile ich było?~- Cztery. Miały
44  3,  9 |                  po stoku kurtyny?~- Nie. Ile wnosić mogę, szedłem przez
45  3,  11|               wieży i za murem, strzelali ile wlazło.~Sam książę, nie
46  3,  14|                jest, panie podporuczniku! Ile tam naszego narodu zepsuły
47  3,  14|                  za pierwszego oblężenia! Ile tam żółtego kołnierza ziemia
48  3,  15|                 nie wyjdziesz, a oddział, ile wiem, musi tu jeszcze długo
49  3,  17|                przykładu na rozum i wolę, ile mocą nieświadomego dziedzictwa,