Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |    tchu zaczął się ubierać, co sił! co sił! Namacał w ciemności
 2  1,  2 |        się ubierać, co sił! co sił! Namacał w ciemności buty
 3  1,  3 |     Wpada w taki tuman mgły co sił w klaczy, z lekka tylko
 4  1,  3 |        lecący, pomykali się co sił w przeciwną stronę. Wiosła
 5  1,  3 |         Przez chwilę leżał bez sił, z twarzą w bruździe pełnej
 6  1,  3 |     raptem zaczął to czynić co sił, co tchu, co mocy w palcach.
 7  1,  3 |  wszystkiego. Tamten leżał bez sił w miękkim zagonie, dygocąc
 8  1,  3 |      każdym krokiem przybywało sił. Jelenimi susami sadzili
 9  1,  5 |      siostrom. Zapach dodał mu sił, tchnął weń zuchwalstwo,
10  1,  5 |      wilka. Resztkami wiedzy i sił kuł jeszcze raz za razem.
11  1,  5 |       Konający ostatnim rzutem sił, z wyciągniętymi rękoma
12  1,  8 |       w istocie być w Grudnie. Sił mam coraz I mniej... - tłumaczył
13  1,  8 |          Źle się czuję. Upadek sił.~- Ach, to niedobrze! A
14  1,  8 |     puszczeniu jeszcze większy sił ubytek.~- Czemu nie wezwiesz
15  1,  8 |        się na poły umarli, bez sił i tchu, u stopy mojej wiecznie
16  1,  12|  gardzieli, krzyczał ostatkiem sił:~- Nie pozwalam!~
17  1,  14|         wrzało od rozbudzonych sił.~Wtulony w kąt karetki,
18  1,  16|       najwyższy cud wszystkich sił świata, na rodzenie się,
19  2,  8 |         Szarpnął się ze wszech sił, wygiął jak żmija i zdołał
20  2,  9 |       przelewa. Stojąc tak bez sił, na cudzych niejako nogach,
21  2,  10|   zgięty krzyż. Dozorca cofnął sil do drzwi i zaparł je swoją
22  2,  12|      karczmarza i wymiaru jego sił na wypadek walki, gdyby
23  2,  12|    całej duszy i ze wszystkich sił szukał winowajcy, ofiary...~
24  2,  15|  zamknięcie w sobie. Ze wszech sił przymuszał się do uśmiechu,
25  2,  21|       mielizny, więc ze wszech sił wpierając ocalone wiosło
26  2,  24|      wyruszenia dla wszystkich sił łowickich. Usłyszeli, że
27  2,  24| Głównymi punktami koncentracji sił niemieckich poza murami
28  3,  1 |      nie mógł. Po zebraniu się sił obronnych uradziła starszyzna
29  3,  1 | zdradziecka napaść odwiecznych sił i klęska. Rozszerzy się
30  3,  1 |   wiekuiście młody od nadmiaru sił. Skoczył przez krokodyle
31  3,  3 |      drugą, ścisnęła ze wszech sił dygocące kolana. Rękoma
32  3,  3 |        ciotek trzyma ze wszech sił.~- Jak to? - począł mamrotać
33  3,  3 |       zdeptać to, co upada bez sił, rozlegała się w ciemnych
34  3,  3 |         Forsy, mocy, wytężenia sił! Walki z przemagającą liczbą!
35  3,  3 | niedawno. Głowa jej upadła bez sił na tylną poręcz. Włosy rozpierzchły
36  3,  4 |     krzyknąć Cedry padając bez sił w swój barłog. Ale nie krzyknął
37  3,  6 |    lasowi odpychając ze wszech sił nacisk huzarski. Pojedynczo
38  3,  10|       się wobec przemagających sił Austriaków i przekroczyć
39  3,  10|    półokrągłe u góry, otwierał sil w pola rozległe. Ciemniejąca
40  3,  11|   zmagała się z nimi ze wszech sił, ale nie była zdolna odtrącić
41  3,  11| czwarty", że tam ledwie i tych sił połączonych starczy do obrony,
42  3,  11| jeszcze ją wydrzesz!~- Nie mam sił żadnych... - mruknął generał,
43  3,  11|    Wtedy książę zebrał ostatek sił i zawołał z całej mocy cielesnej
44  3,  12|       dni kapitulacji, wyjścia sił polskich w stronę Zawichosta
45  3,  12|       jednej dłoni zaplotą bez sił na palce drugiej... Obiedwie
46  3,  13| spotkanie drugiej połowy swych sił, która miała czekać przed
47  3,  14|   oślep pałaszem ze wszystkich sił, czując, że nadeszła okrutna
48  3,  14|        wyrwać się i uciekać co sił! Targnął się, wygiął w krzyżu