Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |           duchu! To ich jeszcze na trzeci dzień tarmosił strach, jak
 2  1,  1 |           ziemię, i nie popuszcza. Trzeci, Kusy, dopada; dopada...
 3  1,  3 |      odtrącić wiosłami raz, drugi, trzeci. Łódź znowu cofnęła się
 4  1,  3 |            jeden z kolegów, drugi, trzeci; wkrótce wielka izba pełna
 5  1,  7 |               Jeden, po nim drugi, trzeci... Młodzieniec zerwał się
 6  1,  7 | odpowiedział z dala drugi, tamtemu trzeci... Do tego trójdźwięku przyłączył
 7  1,  12|   najemnych komuników słoweńskich, trzeci o konieczności spróbowania
 8  2,  1 |          urwany ryk. Po nim drugi, trzeci... Żołnierze patrolu dobyli
 9  2,  2 |        wnuka, i w jego szczebiocie trzeci raz usłyszał gwarę swego
10  2,  3 |          znów oddał pokłon.~Po raz trzeci ozwał się major:~- Prowadźcie
11  2,  3 |          Zum goldenen Leuchter"...~Trzeci raz nacisnął cyrkiel i wygłosił:~-
12  2,  3 |       odsunięto opaskę. Gdy po raz trzeci miał uderzyć młotek, Mistrz
13  2,  3 |            w głębi, obok ołtarza - trzeci. Tuż przed sobą miał kobierzec
14  2,  8 |           wyrwane zabitemu orłowi, trzeci kły i paszczę niedźwiedzia,
15  2,  9 |        szedł co prędzej. Tak minął trzeci dzień i czwarty... Słońce
16  2,  10|           błogosławionymi rękoma i trzeci, tamtych dwu towarzysz.
17  2,  17|          drugi w swoich dywizjach, trzeci z półbrygadą francuską i
18  2,  17|            służby cyzalpińskiej, a trzeci miał zostać w Etrurii. Sztab
19  2,  17|        jeden tysiąc, drugi, zginie trzeci - a taki zatrwamy!" Dziesiąty
20  2,  17|          staną się jak szafran. Na trzeci dzień zwidzi się choremu,
21  2,  17|       Rębowskiego... Złe to czasy!~Trzeci batalion 113 półbrygady
22  2,  18|        podawać - szepnął obojętnie trzeci - widzę bowiem, że zaczynasz
23  2,  19|         darowali życie.~Kat po raz trzeci wszedł na rusztowanie i
24  2,  19|         kładł czerwone rękawiczki.~Trzeci skazaniec stał nieporuszony.
25  2,  21|       trzasnął błysk jeden, drugi, trzeci... Tuż koło nich przeciągle
26  2,  22|    gardziel i trzasnął raz, drugi, trzeci. Izraelita, skoro złapał
27  2,  22|        Niech żyje Trembecki!~- Ten trzeci toast - mówił z wolna Jarzymski -
28  3     |                                TOM TRZECI~
29  3,  1 |   rycerstwa. Składały ją: regiment trzeci piechoty i pułk kawalerii
30  3,  1 |           tego. nie było mu dosyć. Trzeci raz splunął w garść, chwycił
31  3,  1 |       drugi Skarżyński. Pierwszy i trzeci szwadron polski skrócił
32  3,  2 |           Szarpnął się raz, drugi, trzeci. Dreszcz głęboki przebiegł
33  3,  2 |            drugi za nim w ornacie, trzeci tylko w albie, którą podnosił
34  3,  3 |           się drugi strzał. Po nim trzeci prawie jednocześnie. Ujrzeli
35  3,  3 |           samo jak ich rodaczki, a trzeci, zmiażdżony ciosami karabina
36  3,  3 |           w biegu drugi, przykląkł trzeci jak kosą podcięty. Cedro,
37  3,  3 |            we wrótnie, raz, drugi, trzeci. Kamienne obramowania wierzejów
38  3,  6 |            tęgim błocie po kolana, trzeci pułk fizylierów w kierunku
39  3,  6 |        będzie drugi etap, a Raszyn trzeci. Armaty nasze z szańca za
40  3,  6 |         Aha! Nareszcie!~Drugi huk, trzeci. Potem dwa prawie jednocześnie.~-
41  3,  6 |            kilkakroć. Kiedy po raz trzeci biegł do zalewiska w olszynie,
42  3,  6 |     wybuchnął drugi wóz. Za chwilę trzeci... Jakiś kanonier w dymie
43  3,  9 |         Marsz!~- Drugi batalion!~- Trzeci batalion! - brzmiały komendy
44  3,  11|          stanowiska, jako adiutant trzeci generała Sokolnickiego,
45  3,  11|              Huknął strzał drugi i trzeci.~- Święte popioły rujnujesz
46  3,  16|      jezuitów, gdzie stał batalion trzeci polski i batalion pułku
47  3,  17|        rosłych koni szła w dyszlu. Trzeci na przyprzążkę podreptywał