Tom, Rozdzial

 1  1,  1 | strzeliste, nie wyprowadzone do samego krzyża. Ich pnie sinawe
 2  1,  1 |   jałowce zdały się być z mrozu samego utkane i tak przedziwnie
 3  1,  1 |    przyjęci, osobliwie na dzień samego wjazdu 9 sierpnia. Co to
 4  1,  1 |     wielki bal, gdzie się aż do samego rana bawiono. Zjazd był
 5  1,  2 |      radosnym, prawdziwym aż do samego dna. Był to jak gdyby akord
 6  1,  4 |      dla wszystkich i dla niego samego aż do tych dni, położyć
 7  1,  7 |        szaty... Tylko szczęścia samego już nie było. Ulegał złudzeniu,
 8  1,  7 |     strzały w jasny lazur aż do samego zenitu, w zagięciach dźwięku,
 9  1,  7 |      Nastawał, żebym się zaparł samego siebie. W jednej rozmowie
10  1,  8 |  niejakie podobieństwo do niego samego, wydzierał z ziemi jałowce.
11  1,  8 |        te posiadały coś z niego samego, jakąś część z głębokości
12  1,  8 | hieroglifów.~- Bo też i obiektu samego rozmowy nie masz. O czymże
13  1,  8 |  kiedykolwiek przenika ją aż do samego dna.~O, Boże, którego stopy
14  1,  10|         w smutku zasłyszaną.~Do samego końca obiadu Rafał siedział
15  1,  10|         wybuch dźwigający się z samego dna. Stał tak długo, wpychając
16  1,  12|     zastygłe, przejrzyste aż do samego dna, jak niezmierzony utwór
17  1,  13|       jest igraszką, że to jego samego czeka w czarodziejskim pałacu
18  1,  13|    praca na śmierć. Wszystko od samego początku zaczniesz i udźwigniesz
19  1,  14|      książę.~- Bagatela! U tego samego generała Buonaparte, który
20  1,  14|        wiem, że on kocha siebie samego tak. mocno, jak święty Antoni
21  1,  15|      żeby nic widzieć w myślach samego siebie.~Helena, Helena... -
22  1,  17|       jak twierdził sprzedawca, samego Wirgiliusza pamiętały. Gdy
23  2,  1 |      spokój i pewność siebie. Z samego procesu gry wiało na niego
24  2,  2 |   dłoniach. I tak już prawie do samego rana trwało bezkształtne
25  2,  7 |          gdzieś w dole, jakby u samego podnoża góry wrosłych korzeniami,
26  2,  7 |       zrozpaczony człowiek bije samego siebie w piersi i głowę.
27  2,  10|   szyderczym, który się z niego samego natrząsał jako wróg.~Spytał
28  2,  15|  stuletnia sosna. Bliżej, wśród samego koryta rzeki, były ostrowy
29  2,  17|         papieża bronić. Ale nie samego Ojca Świętego. We łbie się
30  2,  17|        ziemne. Dnia 26 marca od samego rana zwaliły się na nas
31  2,  17|        Oręż wrastał w dłonie od samego płomyka nadziei, że lwia
32  2,  17|       aby w kupie, to i dobrze. Samego zostaw na dwa dni - jużci
33  2,  20|       Oto tu nareszcie znajduję samego siebie! Wydawało mi się
34  2,  22|         jak my!~- A no! My spod samego Kurzelowa. Historie my mieli
35  2,  22|       przecie spietrał, że tego samego wieczora pieronem twierdzę
36  2,  23|       objęcia snu.~Nazajutrz od samego świtu gotowali się do wystąpienia.
37  3,  1 | Prusakami bitwę pod Kunt toczę. Samego mię tu, mówi, zostawili
38  3,  1 |         sieczone basiorami tego samego wichru, które ich skoki
39  3,  3 |        w kampaniach włoskich od samego początku, ani w austriackich
40  3,  3 |      palono ogień przy ogniu od samego zmierzchu. Warty stanęły
41  3,  6 |    torfowiska, w których koń od samego brzegu po tybinki zapadał.
42  3,  6 |     kolana. Ale kapitan nie dla samego wypoczynku tu stanął. Przeszedł
43  3,  6 |        moją w tej minucie aż do samego dna...~Druga kompania artyleryjska
44  3,  8 |       naczelników.~- Może aż do samego wodza?~- A pewnie, że i
45  3,  9 |     zasieki z drzew, ściętych u samego odziemka i wszystkimi gałęziami
46  3,  10|    prawo - i oto ujrzał tui tuż samego, we własnej osobie Szczepana
47  3,  11|         go sobie na plecy, jego samego ciągnie za rękaw. Idą wraz,