Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         zamknął dostęp do ruin, wziął w posiadanie, co weń weszło,
 2  1,  1 |   ciemnoorzechowy rogacz. Rafał wziął go na oko, przycisnął kolbę
 3  1,  1 |         się... Myśli se: "Źle!" Wziął do niego Miemiec szwargotać
 4  1,  1 |     koła były kawał od przodka. Wziął się pluder za kłonice, trzyma
 5  1,  1 |   siebie mię przecie o mało nie wziął, ciortu brat, bom go się
 6  1,  3 |       co też go za to czeka, że wziął cudzą łódź, że pływał w
 7  1,  5 |     żeby sens było widać.~Rafał wziął w rękę podarte i zasmolone,
 8  1,  7 |   przodzie wózka, a sam chętnie wziął się do miętoszenia żuchwą
 9  1,  8 |       żyć. Piotrze, mówisz, żeś wziął determinacją po dojrzalszym
10  1,  8 |  Michcik wsunął pod niego ręce, wziął go jak niemowlę i niósł
11  1,  11|        gdzie zmarł brat Rafała. Wziął w tej zabawie udział książę
12  1,  12|        w paszczy Iwa. Gdybyś go wziął ty albo ja, wystrzeliłby
13  1,  13|       dobrej woli! BcSgdał, Bóg wziął. Wybij to sobie z głowy.
14  1,  14|         długich okrętach swoich wziął w posiadanie morze aż po
15  1,  14|      tam i z powrotem po izbie, wziął kapelusz i pożegnał przyjaciela
16  1,  17|         wskroś miasta...~Książę wziął się teraz do roboty z całego
17  2,  1 |       brat Rafałów inny folwark wziął w dzierżawę. - Szkoda chłopa,
18  2,  1 |       Wówczas dopiero Olbromski wziął walić z sandomierska. Żołnierz,
19  2,  9 |         związał głowę szmatami, wziął w rękę bunkosz, za pas wetknął
20  2,  11|         Podał ją Mistrzowi. Ten wziął ją i przez chwilę trzymał
21  2,  12|   furmański. Tak odziany, Rafał wziął kij w rękę i ruszył z tego
22  2,  17|     cofnął barbarzyński rozkaz. Wziął nas ze sobą, gdy za Ticino
23  2,  17| przybywa oświadczyć, że umiera. Wziął go szef pocieszać i uspokajać.
24  2,  17|        ich, zwierzeń, spowiedzi wziął na barki! Och, a tamten
25  2,  20|  zapalił kilka woskowych świec, wziął dwie karty wizytowe z wypisanymi
26  2,  20|      szybko drgały. Kiedy Cedro wziął pod rękę starego szlachcica
27  2,  22|       ucha. - Skądżeś się ty tu wziął u diaska? Psujesz mi szyki,
28  2,  22|         pod Tarnowskimi Górami, wziął grafa Henkla, landrata z
29  2,  22|   najmilsza dla ucha, to to, że wziął kasę królewską.~- To chwacko,
30  2,  24|         moja ziemia... Warszawę wziął i zabrał, Częstochowę wziął
31  2,  24|     wziął i zabrał, Częstochowę wziął i zabrał, pod sam Kraków
32  3,  1 |        własne oczy jednego, jak wziął spychać kurek karabinowy
33  3,  1 |      Sam, jucha, na syngieltona wziął w niewolę 57 Szwabów piechotnych.
34  3,  1 |        oczyma objąć nie sposób, wziął krótką ręką swoją w posiadanie,
35  3,  2 |     Routierem, zaraz za Bajonną wziął się na lewo idącą doliną.
36  3,  2 |       cyborium. Piechur w kapie wziął z rąk kolegi kadzielnicę
37  3,  3 |     spotkali się u drzwi, Cedro wziął go za rękę. Przycisnął ją
38  3,  3 |      całunów, z pęt zamyślenia. Wziął przed się bukiet róż, rozdzielał
39  3,  6 |  drzewca na pół łokcia od końca wziął pod pachę; przycisnął do
40  3,  6 |      miętkiego serca, tobym cię wziął i tu na tym miejscu dorznął.
41  3,  6 |  Nawinął się wreszcie chirurg i wziął Rafała w obroty. Jako pierwszym
42  3,  6 |          Od pierwszego z brzegu wziął z rąk karabin i zawołał:~-
43  3,  10|      Sokolnicki! Aby on nie da! Wziął garścią swoją, zdobył i
44  3,  13|         ostrożnie w lasy. Zrazu wziął się na prawo przez wieś
45  3,  14|    osaczyły ze wszech stron. On wziął na cel pierwszy z brzegu
46  3,  17|        nowinę. Rafał co prędzej wziął z wojska dymisję i pośpieszył