Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |    łudziło mu się, że i las z nim razem słucha. Cisza była wciąż
 2  1,  2 |          podejmie przenieść sanki razem z paniami na drugi brzeg
 3  1,  2 |           gwoździami, wyrzucił je razem z futryną. Wnet z dwu czarnych
 4  1,  2 |      miłość do tego młodziana, że razem z nim udał się do sąsiedniego
 5  1,  3 |     ratunku, bo znowu szli na dno razem z ułamaną taflą, gdy Rafał
 6  1,  3 |          serc... Wtem Krzyś runął razem z krzesłem, na które wlazł
 7  1,  5 |          Był gdzie indziej, z nią razem, w przedziwnym zaśnieniu,
 8  1,  5 |         Łaska miłości napełniła i razem wyniosła serca obojga. Dokoła
 9  1,  5 |          i sił kuł jeszcze raz za razem. Łapy zaczęły drgać bezwładnie,
10  1,  7 |       było niby nim samym, a było razem obce, wyniosłe, dostojne.~
11  1,  7 |        gruba zasłona, usunęła się razem jakby zapora dzieląca. Nienasycona
12  1,  8 |           żołnierski obiad. Innym razem przychodził w dobie całkiem
13  1,  12|     przyjacielem z lat obozowych. Razem niegdyś uczyli się, fantazjowali,
14  1,  17|    Powtarzał sobie w myśli raz za razem zlecenie i czekał. Wszystkimi
15  2,  1 |       jeśli twoja wola, spisywali razem różne rzeczy o tych dalekich
16  2,  2 |         podobnie jak za pierwszym razem, skierował na niego swe
17  2,  2 |    rozszarpane od boleści i z nim razem ujść w zaświaty, na pagórki
18  2,  5 |    rozpuścić włosy, ale za każdym razem ręce jej opadały bezwładnie
19  2,  7 |    skrzydłami.~Zdarzyło się innym razem, że halny wiatr zastał ich
20  2,  10|        nie związali i nie rzucili razem?...~Straszliwe widmo żalu,
21  2,  14|         udałem się za książkami i razem z nimi znalazłem gościnę...~-
22  2,  17|           śpiewa swoje... Aby ino razem, aby w kupie, to i dobrze.
23  2,  17|          połyskuje na niej raz za razem, raz za razem, nikiej bolesny
24  2,  17|         niej raz za razem, raz za razem, nikiej bolesny znak na
25  2,  21|          Gdy na moment znowu byli razem, rzekła:~- Nigdy waćpan
26  2,  21|          Dopiero w ostatniej, gdy razem na chwilę stanęli, rzekła
27  2,  21| fanfaronuj i baraszkuj, ale innym razem! - złościł się Kalwicki.~-
28  2,  22|    wsunęło się kilka na raz luf i razem w różnych kierunkach huknęły
29  2,  22|         prochu na panewki i mieli razem huknąć ponownie w wywalone
30  2,  22|        zmierzył w kupę i wypalił. Razem huknęły strzały i poszły
31  2,  24|      jednym szeregu, lecz jeszcze razem. Kazano wojsku ominąć Warszawę.
32  2,  24|         nią prać na wylot, raz za razem. Ale stara brama nie popuszczała.
33  3,  2 |        ociekającego wodą do ognia razem z jego siodłem i dzidą.
34  3,  2 |          wszystko było powywalane razem z szufladami. Szafka ze
35  3,  3 |         na wznak jak długi.~Z nim razem zwaliła się na ziemię i
36  3,  3 |      którzy leżą. Zgnić tak, żeby razem zgasły i wygniły żyjące
37  3,  3 |         worach, trupach, gratach, razem już ze zdobywcami. Pieśń
38  3,  3 |    ostrzem pazurów, sczepiali się razem tak straszliwie, że zdali
39  3,  4 |     patrzycie?~- Patrzę.~- No, my razem pod Burviedro zranieni.
40  3,  4 |   oberwało, a was durch przeszło. Razem nas wieżą. Gajkosia pamiętacie?~-
41  3,  4 |   przebiegł ciało. Znikł, a z nim razem myśl o tym, co znaczyć może
42  3,  6 |     grenadierów, dwie woltyżerów. Razem dwa tysiące pięćset chłopa.
43  3,  6 |          ukłonem wodza, który był razem ukłonem czci. Mijając pułkownika
44  3,  6 |            dziewięć dział stanęło razem i poczęły spod dworu w Falentach
45  3,  9 |     Rozumie się.~- Ale my idziemy razem?~- Rozumie się.~Pelletier
46  3,  10|         mu się od razu. Zamilkł i razem z Trepką ruszył cwałem za