Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          i Wisły, ale tak daleko, gdzieś w ciepłej kniei, na południowym
 2  1,  1 |          wyruszę, i to jeszcze aż gdzieś za Klimontów, we światy!
 3  1,  2 |          starego węgrzyna, wypity gdzieś w ostatnim dworze w Górkach,
 4  1,  2 |     kapelę. Pochodnie uwijały się gdzieś w dole.~- Cóż to za zgiełk?
 5  1,  2 |           aż do ostatniej sionki, gdzieś na ogrody wychodzącej. Było
 6  1,  3 |       falę - i zwolnił biegu.~Był gdzieś przed nimi głuchy, przeraźliwy
 7  1,  3 |    przewidywane męki i bóle, czuł gdzieś daleko spojrzenie ojca.
 8  1,  4 |    wrzaskliwy głos ojca, grzmiący gdzieś po gumnie, sprowadzał go
 9  1,  5 |         wyraźnie od tego miejsca, gdzieś wczoraj stanął. Na czymśmy
10  1,  5 |          nocny skrzypiał trwożnie gdzieś w trzecim pokoju...~Wiatr
11  1,  5 |     Ujrzał cztery błyski migocące gdzieś w głębi. Gdy tak wzrok natężał,
12  1,  5 |          mniej ruchomego. Słyszał gdzieś obok siebie śmiertelne rżenie
13  1,  7 |         daleko, w leśnej okolicy, gdzieś w pobliżu Małogoszcza. Biedna
14  1,  7 |           który poza dom rodzinny gdzieś na świat się wyniósł szeroki
15  1,  8 |        ale dogodnych, w weselszym gdzieś miejscu. Bliżej Grudna i
16  1,  9 |        uprzejmie, patrząc zresztą gdzieś daleko. - Chciej uważać
17  1,  10|     świątyni.~I oto niespodzianie gdzieś za trzecimi drzwiami rozległ
18  1,  13|     walenie pięściami do taktu... Gdzieś za fajczarniami, za karcianym
19  1,  13|      książę Gintułt.~- Gintułt... Gdzieś widziałem...~- Pod Powązkami.~-
20  1,  15|          za rok jeden, i siedział gdzieś w obcych krajach. Ani wiedziano,
21  1,  17|     daleko widać?~Szwajcariaż to, gdzieś u płytkich zalewisk Zurychu
22  1,  17|         warcholsku. Był wszędzie, gdzieś go nie posiał. Należał do
23  1,  17|       sypiał teraz tylko czasami. Gdzieś w drodze, na przymurku,
24  1,  17|           ogień z bramy Pradelli, gdzieś pod platanem w drodze do
25  1,  17|          oczyma wydma piaszczysta gdzieś w kraju, jasna, żółta, sypka,
26  1,  17|               rozległ się za nim, gdzieś u stóp, krzyk człowieka
27  2,  1 |          gdzie, na Kłopockiem czy gdzieś w okolicy Wareckiego. Wyrabia
28  2,  7 |     Szczyty kolosalnych smereków, gdzieś w dole, jakby u samego podnoża
29  2,  17|    wiedziałeś, człeku, owo zgoła, gdzieś jest, co się dzieje. Tymczasem
30  2,  17|     pomarańcz, cytryn i brezylią. Gdzieś okiem rzucił, widziałeś
31  2,  20|    gasnącej już zorzy wieczornej. Gdzieś w mrocznym kącie, na szczycie
32  2,  21|            Czasami spostrzegał ją gdzieś daleko, w tłumie. Wtedy
33  2,  21|           znacznie dalej, we wsi. Gdzieś u końca tej drogi, którą
34  3,  3 |         Zbudził go łoskot. Pękały gdzieś daleko drzwi, waliły się
35  3,  6 |           tę psiokrew! - wrzasnął gdzieś z boku skrzydłowy wachmistrz.~
36  3,  6 |          żem nie poszedł wprost i gdzieś za Nadarzynem nie rzuciłem
37  3,  9 | nadbrzeżni wnosili, że most chyba gdzieś w górze budują. Jeden z
38  3,  9 |   nieprzyjaciel czyha w zasadzce, gdzieś w lasach otwockich, daleko,
39  3,  9 |      dwanaście tysięcy Austriaków gdzieś przeszło Wisłę.~- Jeżeli
40  3,  9 |     Dopiero nieskończenie daleko, gdzieś za Wisłą, tliły się światła
41  3,  9 |            rznących mokrą ziemię. Gdzieś w głębi miał za sobą pochód
42  3,  11|    rozbudzony oficer usłyszał tuż gdzieś za ścianą wrzaski na trwogę.
43  3,  12|           Dziewanowskiego, zdobył gdzieś w mieście konia-chabetę
44  3,  13|   wszystko poszło ku Kielcom, ino gdzieś po drodze tęgo strzelały.~
45  3,  14|     osypiskach wapna, może tu ona gdzieś pode mną gnije? Może, gdyby
46  3,  14|        podniósł głowę. W pobliżu, gdzieś obok, za urwiskiem ścian