Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |    odległych garbach gór i niby długie srebrnoszare zwoje spływały
 2  1,  2 |      sobie niejedno już zapewne długie życie, całkowite, od kolebki
 3  1,  3 |            Macte!~- Powiedz mi: długie włosy, jasne, jasne, jasne...
 4  1,  3 | ciągnęły się wdzięczne dumania, długie, bezdenne, marzycielskie
 5  1,  4 |    tajemnicze misterium. Minęły długie dzieje, zaległa w duchu
 6  1,  4 |        kłęb wysoki, łopatki tak długie, że ich mięśnie wystawały
 7  1,  5 |    szerokim i grubym, wzuł buty długie, za kolana, doskonale poprzednio
 8  1,  5 |        jak wiatr wydyma z dachu długie jego żagle, jak szeleszczą
 9  1,  5 |         z wolna ją oplatała jak długie, zimne skręty żmii. Wnet
10  1,  7 |        wielkodrzewów, w cienie:~Długie i subtelne liście wiśniowe
11  1,  7 |       krzyki duszy, przeciągłe, długie, padające jakoby ptaki zabite
12  1,  7 |      piękną, zupełnie wygoloną. Długie włosy z czoła w tył zaczesane
13  1,  8 |        lazuru. Zdarzało się, że długie godziny trawił skurczony
14  1,  10|       oczy i ujrzał obok siebie długie oblicze z włosami i wąsiskami
15  1,  14|  dziewczyna przebrana po męsku. Długie, jedwabne, faliste włosy
16  1,  16|      gdy cichy wiatr czesał jej długie srebrnozielone włosy.~Zofka
17  2,  1 |     skrzydeł pałacu. Szli przez długie korytarze, minęli jedną
18  2,  5 | przecież nie da zaznać nigdy... Długie pogody, suche wiatry i morze
19  2,  7 |  swojego własnego ducha. Mijały długie godziny i rozległe czasy,
20  2,  7 |     samotnie dogorywała. Białe, długie, prześliczne palce dotykały
21  2,  7 |    spomiędzy kamiennych głazów. Długie spędzali godziny pieszcząc
22  2,  7 |   gałęzie, czyniła z nich smugi długie, jakoby włosy zielone, przędła
23  2,  7 |    drzew odmieniały się w widma długie, niepodobne do niczego na
24  2,  8 |      obracali ku słońcu. Tak im długie godziny spłynęły na wypatrywaniu
25  2,  9 |          dokąd chce. Plączą się długie, faliste włosy dokoła bladej
26  2,  9 |         rosy okrytą, nadzwyczaj długie cienie. Sczerwieniałe badyle
27  2,  9 |      częściej trafiały się wsie długie, ciasno zabudowane, z bielonymi
28  2,  10|          że owa meta to wąskie, długie, z czarnego piachu i skał
29  2,  10|        topielcem wywleczonym za długie mokre włosy z niezgłębionego
30  2,  13|   poniekąd znajomy. Mijali wsie długie, zamożne, gęsto zabudowane,
31  2,  20|      przygasłe ogniska, od nich długie, drżące smugi światła spadały
32  2,  21| odsłaniała nogi powyżej kostek. Długie aż do ramion rękawiczki
33  2,  24|       kantonista otrzyma majtki długie do kostek i bardzo ciepłe,
34  3,  3 |         na obraz dużej obręczy; długie włosy wysmarowane tłuszczem,
35  3,  3 |         jeszcze ręce ściskające długie noże.~Z rozwartych jam w
36  3,  3 |        były zupełnie opanowane. Długie, niezmierne, kręte korytarze,
37  3,  3 |   ogrody. Stały tu pod ścianami długie i szerokie ławy z ciosanego
38  3,  3 |        paliło się duże ognisko. Długie smugi ruchliwego ognia rzucały
39  3,  6 |     szerokie blisko na wiorstę. Długie rudawiska ciągnęły się stamtąd
40  3,  6 | generalskim na rabatach haftem, długie, amarantowe spodnie. Zdjął
41  3,  6 |        kamasze i ciżmy tworzyły długie rysy w ciemności. Tabor
42  3,  6 |      się i waliły na ziemię jak długie. Od pożaru ratował mokry
43  3,  9 |  dziewięćdziesiąt stopni. Czoła długie, barki mocno kryją. Musimy
44  3,  11|       dozorowania swych chłopów długie godziny trawił na kontemplacji
45  3,  11|       Cichaj!~Mijały tak minuty długie jak stulecia. W pewnej chwili
46  3,  14|         wielkich brzóz, których długie korytarze wychodzą w pola