Tom, Rozdzial

 501  2,  17|                 generała Kaim, i tamto stanęło za Weroną. Sam środek opierał
 502  2,  17|        Siedmdziesięcioletni starzec, pułkownik za naszych czasów, Darewski,
 503  2,  17|                         Wziął nas ze sobą, gdy za Ticino uchodził. Legion
 504  2,  17|                       bramy jego zatrzasły się za nami. Z lądu, ze wszystkich
 505  2,  17|                     lewej strony, a na prawej, za miastem Savoną, już ledwie
 506  2,  17|                   chleba, brało się deszczułkę za podeszwę, szpagatem j ą
 507  2,  17|                       nas wiedzieć nie chciał. Za swój własny ostatni grosz
 508  2,  17|                        od razu ruszyli do nas. Za nimi ściągnęli żołnierze,
 509  2,  17|                    dziewiąty! Odparci cesarscy za Mincio. Część naszej legii
 510  2,  17|                        możność hojnie odpłacić za podłą zdradę roku siódmego,
 511  2,  17|                    podłą zdradę roku siódmego, za sekretny paragraf Kraya.
 512  2,  17|                    dobrze nie wiedział, co zaś za Fryc i co on zrobił z onymi
 513  2,  17|                        króla Etrurii, żeby nas za najemnych szwajcarów nie
 514  2,  17|                   naszymi tropy ambarkować się za morze, przystawił z boków
 515  2,  17|                   kamienne w morzu z południa, za cichą zatoką, jak na nie
 516  2,  17|                   morska połyskuje na niej raz za razem, raz za razem, nikiej
 517  2,  17|                      na niej raz za razem, raz za razem, nikiej bolesny znak
 518  2,  17|                     morze. Nasza korweta dybie za nim trop w trop. Hejże,
 519  2,  17|                        nas po nadrzeczu. Jeden za drugim szły okręty. Ludzie
 520  2,  17|                      się z Mulatami i chwyciła za broń. Kapitan jeneralny
 521  2,  17|                Dessalin, ten sam, co się potem za cesarza wyspy Haity pono
 522  2,  17|                    Myśli okropne hulają, a sen za oceany ucieka. Wnet skóra
 523  2,  17|                        po niej grzmiała druga, za tamtą pędziła trzecia. Jeden
 524  2,  17|                    innych, głupcu! - wołali my za nim. - Idź innym śmierdzieć
 525  2,  17|                    opowiedzieć nie potrafi, co za bezrząd opanował wojsko
 526  2,  17|                       trupa tancerza, wynieśli za ogrody pałacu i zakopali
 527  2,  17|                   latających, co uganiając się za rybami rozweselały płaszczyzny
 528  2,  17|                       zdążył udać się w pochód za Dessalinem. Ledwie na doświtku
 529  2,  17|               spodzieli się nawet. Chwycili my za broń i wykłuli my bagnetami
 530  2,  17|                        było z wrogiem brać się za orzydle, z chorób samych
 531  2,  17|                     wstąpiły. Bóg pewnie karze za takie czyny jak wasze na
 532  2,  17|                       trzaskiem rzucając drzwi za sobą.~
 533  2,  18|                      domu. Był już, jak mówił, za stary do tego rodzaju wypraw
 534  2,  18|                    zajęczy strach was obleci i za uzdy przyprowadzicie te
 535  2,  18|                 chłopiec pobiegł ku stajniom i za niewielką chwilę dało się
 536  2,  18|                   Trepka z odkrytą głową szedł za nimi jakiś czas przez podwórze,
 537  2,  18|                        żywo, pomknęły i znikły za stodołami.~Dzień był ohydny.
 538  2,  18|                 słuchał, jak to wiatr świszcze za każdym węgłem domu, jak
 539  2,  18|                      jaskinię nocy, uchodzącej za bory, lasy, w pustkę ugorów,
 540  2,  18|                 wypłynęła krótka modlitwa. Nie za siebie, nie o zachowanie
 541  2,  18|                        o zachowanie życia, nie za ojca, nie za siostrę i nie
 542  2,  18|                        życia, nie za ojca, nie za siostrę i nie za duszę matki,
 543  2,  18|                     ojca, nie za siostrę i nie za duszę matki, lecz za one
 544  2,  18|                       nie za duszę matki, lecz za one niskie i mokre zagony,
 545  2,  18|                     one niskie i mokre zagony, za nieobeszły, spracowany kraj...~
 546  2,  18|                    których szczyty chyliły się za wiatrem. Z głębin ogrodu
 547  2,  18|                       złamany od wiatru padnie za chwilę na ziemię. A ręce
 548  2,  19|                 pospólstwa, a w pewnym miejscu za zburzonymi murami miejskimi -
 549  2,  19|                      Co parę kroków przystając za grupami rozmawiających i
 550  2,  19|                  młodzieńcy, skazani na śmierć za to, że się "do Polaków"
 551  2,  19|                       A tu dragon w te tropy i za połę! Teraz ci po podgarlu
 552  2,  19|                      Żal serce ściska...~- Ale za to co nauczą, to nauczą...~-
 553  2,  19|                     boby kużden w derdy leciał za Pilicę, robić by się żadnemu
 554  2,  19|                  Loewensteina!~- Białe dragony za nimi!~- Heskie dragony!~-
 555  2,  19|                        dragony!~- Karabinierzy za nimi!~- Białe Althany za
 556  2,  19|                       za nimi!~- Białe Althany za nimi!~- Bębny walą...~-
 557  2,  19|                   Bębny walą...~- Słyszycie... Za umarłe!~- Co to?~- Dzwon!~-
 558  2,  19|                    mrocznych czeluściach ulic, za opustoszałymi placami, w
 559  2,  19|                   podkowami, uprzężą a bronią. Za nią piechota środkiem ulicy.
 560  2,  19|                  rozwiązał ręce. Potem go ujął za ramię i sprowadził z pomostu.
 561  2,  19|                   przytrzymał ciało i mocno je za ramiona szarpnął ku dołowi.
 562  2,  19|                    ramiona szarpnął ku dołowi. Za czym zdarł szybko z dłoni
 563  2,  20|                       trudno w "kraju Polaków" za Wisłą i Pilicą. Najęli sanie
 564  2,  20|                       można było przemknąć się za granicę. Jedno z pierwszych
 565  2,  20|                    małą palną broń na wypadek. Za to modne kapelusze i futra
 566  2,  20|                  świata? Może chcesz wrócić?~- Za żadne skarby na kuli ziemskiej... -
 567  2,  20|              powinniśmy to sobie obecnie wziąć za maksymę, że należy zwracać
 568  2,  20|             najmniejsze drobiazgi.~- Weź sobie za maksymę, co chcesz, tylko
 569  2,  20|                       Helenę de With czy co... Za chwilę wejdzie, za chwilę
 570  2,  20|                       co... Za chwilę wejdzie, za chwilę się ukaże... Czyż
 571  2,  20|                   milcz... Ucisz się, ucisz...~Za oknami, których szyby powłóczył
 572  2,  20|                       wszystko, co w niej było za osłoną barw. Stał się jak
 573  2,  20|                        obumarłe serce. Ileż by za to dał, by posiąść na własność
 574  2,  20|                  Krzysztofowi oddając mu ukłon za ukłon. Rzekła:~- Rada jestem,
 575  2,  20|                        pryncypiów, a Napoleona za cesarza dotychczas nie uznał... -
 576  2,  20|                      namysłu i zwłoki udać się za przewodnikiem, w nocy na
 577  2,  20|                        nas tknęła jedna iskra. Za Pilicą cały kraj na koń
 578  2,  20|                      śnieżystych gór. A w ślad za tym uczuciem pierwiastkowym
 579  2,  20|                     przerażenia tak wielki jak za najcięższych swych dni.
 580  2,  20|                    oczekuje. Kazała go prosić. Za chwilę wszedł mężczyzna
 581  2,  20|                      milczę. Już trzymam język za wąsami!~- Cofnijże go waść
 582  2,  20|                  której przecie wyzbył się był za pomocą skutecznych środków.
 583  2,  20|                    spoczynek. Jak błędny szedł za lokajem, który im przyświecał
 584  2,  20|                        duszy postanowienia, by za chwilę zniknąć w podziemnych
 585  2,  20|                        długo i namiętnie, żeby za jaką bądź cenę tu zostać.
 586  2,  20|                    zatrzymać na zawsze oddech. Za cenę jednego uścisku, za
 587  2,  20|                       Za cenę jednego uścisku, za cenę jednego sam na sam -
 588  2,  20|                         czegóż by nie uczynił! Za cenę jednego takiego uśmiechu,
 589  2,  20|                      szybko pędzących. W dali, za szczytami nagich drzew parku,
 590  2,  20|                    progu - tylko nie on, który za to prawo gotów jest oddać
 591  2,  21|                       osłaniały obnażone ręce. Za przepaską, pod odsłonionymi
 592  2,  21|                     wymieniając jego nazwisko.~Za chwilę jej atłasowe ciżmy
 593  2,  21|                        na projektowaną wyprawę za Wisłę. Doświadczył zaraz
 594  2,  21|                      parę godzin ją widzieć, a za parę godzin utracić na wieki?
 595  2,  21|                   godzin utracić na wieki? Cóż za bezgraniczne głupstwo! Przenigdy!
 596  2,  21|                      Przenigdy! Zostanie tutaj za wszelką cenę. To, co raz
 597  2,  21|                   Lepiej byś westchnął do Boga za pomyślną noc dzisiejszą,
 598  2,  21|                  Człowiek pijany nie odpowiada za swe postępki i nie traci
 599  2,  21|                      niech - cha, cha! - idzie za Wisłę, do wszystkich diabłów!
 600  2,  21|                      przesuwają się pary jedna za drugą... Przemyka się, jak
 601  2,  21|                   rzekła do niego cichaczem:~- Za parę godzin... ~- Co, księżniczko? -
 602  2,  21|              niegościnnie muszę przypomnieć... Za parę godzin pójdziecie waćpanowie.~-
 603  2,  21|                   Tylko nikły rumieniec... Ale za parę chwil znowu mu ją dał
 604  2,  21|               zatracenia duszy! Umieram z żalu za tobą... księżniczko!~Złożyła
 605  2,  21|                tańczyła tamburino. Nie chciała za nic. Trwało to dosyć długo.
 606  2,  21|                          Pójdź... do siebie...~Za chwilę znowu:~- Stamtąd
 607  2,  21|                        na mgnienie powieki, by za chwilę z tym straszniejszą
 608  2,  21|                   oddaleniu. Olbromski zamknął za sobą drzwi i usiadł przed
 609  2,  21|                       we drzwiach. Zamknęła je za sobą. Gdy wstał z fotela
 610  2,  21|                       na balu.~- Dzień się już za jaką godzinę zrobi! Przez
 611  2,  21|                           Bóg strzegł.~- Jeśli za dwa pacierze nie wyjedziemy,
 612  2,  21|                       według rozkazu. Wpakował za pas parę dubeltowych pistoletów,
 613  2,  21|                    Kalwicki znikł im z oczu, a za chwilę podjechał sam ku
 614  2,  21|                 chyłkiem, wpół zgięci skoczyli za ognisko. Do wału rzecznego
 615  2,  21|                       ogniskiem, usłyszeli tuż za wałem tętent konia lecącego
 616  2,  21|                  chwycił silnie każdego z nich za ręce i wciągnął do łodzi.
 617  2,  21|                    głębokiego koryta i leciała za wodą bez wioseł po drugiej
 618  2,  21|                      brzeg, sam szarpnął barkę za łańcuch i wywlókł z wody
 619  2,  21|                   wszystko co prędzej, siedząc za jazem rzecznym, jakby w
 620  2,  21|                  ludzie pomyśleć, że to ja cię za uszy ciągnę do wojska:~Krzysztof
 621  2,  21|                 Rozejrzeli się wokoło. W dali, za Wisłą, w brunatnych zaroślach
 622  2,  21|                      wyschłe, czarne, kudłate. Za nim pokazały się głowy dzieci
 623  2,  21|                      No!... A co mu się od nas za przewóz należy i za to wino,
 624  2,  21|                        nas za przewóz należy i za to wino, co je to przemycał,
 625  2,  21|                      robisz?!-syknął na niego.-Za cóż ty kupisz konia, mundur
 626  2,  21|                      krócicy, Rafał go chwycił za rękę.~- Pytam ci się, co
 627  2,  21|                      ci rozkazuję!~Szarpnął go za ramię. Ale znienacka Krzysztof
 628  2,  22|                       nie dopytywał się, co są za jedni, skąd i dokąd zdążają.
 629  2,  22|                      niechże przecie jedzą jak za swoje pieniądze.~Rafał nie
 630  2,  22|                   sumie, słyszymy, atu tumult, za miastem strzelają, aże szyby
 631  2,  22|                        się wojska w pola jedne za drugimi. Ino się za nimi
 632  2,  22|                      jedne za drugimi. Ino się za nimi po zagonach dym wlókł
 633  2,  22|                podróżnicy weszli do szynkowni, za ladą jej, w otoczeniu antałów
 634  2,  22|                      nie mieszkając chwycił go za gardziel i trzasnął raz,
 635  2,  22|                      drzwi, a sam chwycił Żyda za łeb i powlókł go ze sobą
 636  2,  22|                     niemu na pomoc. Wlókł Żyda za pejsy, żeby go nie zdradził.
 637  2,  22|                        kierunku Tarnowie. Idąc za radą Ślązaka Rafał z Cedrą
 638  2,  22|                       abo na szubienicy krukom za żer służyli.~- No, no...
 639  2,  22|                    wzgórzu widzieli przed sobą za .rzeczką Przemszą rozległe
 640  2,  22|                     kapitan pije już kawę i że za chwilę nadejdzie. Drzwi
 641  2,  22|                   wybiera trzech oficerów, jak za Rzeczypospolitej. Między
 642  2,  22|                        będziemy się tytułowali za każdym wyrazem, my, stare
 643  2,  22|                       a nawet konia i munduru, za niewielki grosz. Tak tedy... -
 644  2,  22|                      łaskawi, koledzy, iść tam za przewodem mojego famulusa,
 645  2,  22|                Kurzelowa, w Galicji ówczesnej, za Pilicą rzeką. Po rozesłaniu
 646  2,  22|                      obcy. Jak życie nasze, my za Pilicą nie byli. Za obszarem
 647  2,  22|                         my za Pilicą nie byli. Za obszarem naszej włoszczowskiej
 648  2,  22|                        koniach. Tak to my uśli za granicę. To potem światami,
 649  2,  22|                 niechże to wszyscy diabli! Cóż za szelmowski ból, jak rypnie
 650  2,  22|                   Niemców do woli, no i dostał za swoje. Czternastu ich ta
 651  2,  22|                   odpowiedział Jarzymski - ale za to mam radę dla tych, którym
 652  2,  22|                     wychylić ten drugi kielich za zdrowie Trembeckiego.~-
 653  2,  22|                  landrata z Tarnowie, w zakład za panów Mieroszewskiego i
 654  2,  22|                  Galicji...~- Młodzieńców? Cóż za ckliwe gdakanie...~- Gdzie?
 655  2,  22|                   swego krzesła. Rafał poszedł za jego przykładem.~- Koledzy! -
 656  2,  22|                     imieniu swoim i towarzysza za życzliwość dla nas. Wywdzięczając
 657  2,  22|                        imieniu Galicji...~- Co za Galicji?~- Nie ma Galicji!~-
 658  2,  22|            zaopatrzonych we wszystko. Francuzi za to nie mieli ani jednego
 659  2,  22|                      waćpanów, żebyście wypili za zdrowie tych, którzy już
 660  2,  22|                       uszy, tchórz, płać walor za umundurowanie i na żołd
 661  2,  22|                        z Obrzycka rozstrzelali za to, że Prusakom ludzi wydali.~-
 662  2,  22|                       Prusakom ludzi wydali.~- Za poległych.:.~- Pod Łowicz!~-
 663  2,  23|                   zostać w domu, a zgadzał się za niewielkie wynagrodzenie
 664  2,  23|                brakowało kul, nabojów, skałek. Za to szabel i pik była obfitość.
 665  2,  23|                  buławę hetmana Czarnieckiego.~Za wodzem postępował jego sztab
 666  2,  23|                  obecnie pierwszy szef sztabu, za nim Tremo, podpułkownik
 667  2,  23|                       podpułkownicy-adiutanci, za nimi porucznicy-adiutanci:
 668  2,  23|                      twarzą. Mówił:~- Rycerze!~Za najszczęśliwszy dzień życia
 669  2,  23|                       słodkie owoce prac moich za granicą podjętych ku utrzymaniu
 670  2,  24|                     przez pomyłkę krótkie, ale za to dawał mu nie buty, lecz
 671  2,  24|                       chwili. Rafał nie chciał za nic służyć w pstrej i przeważnie
 672  2,  24|                       do Grzybowskiej Woli tuż za Grochowem, żeby dalej przeciąć
 673  2,  24|                 okrążyć bliskie lasy Załubic i za ujściem Narwi w Bugu utonąć.~
 674  2,  24|                     się podciągnął, ale gdzie! Za Górą Kalwarią, do Warki,
 675  2,  24|                 koniowi sfasuje, a znowu i nie za letko, bo kiep zleci ze
 676  2,  24|                     ataku, jak lancę przyjdzie za koński łeb wydalić abo pałaszem
 677  2,  24|                     koń w popłochu. Rzucił się za innymi naprzód, dobywszy
 678  2,  24|                        aż pod baterie, wegnana za nie i znikła w tumanach
 679  2,  24|                         Do pistoletu! Wszystko za późno. Pierwszego trębacza
 680  2,  24|                        trębacza chwycił dragon za kark i wykręcił mu w tył
 681  2,  24|                      sprawy. Wypadł ze środka. Za nim wrzała utarczka. Prusacy
 682  2,  24|                       pośpieszył na miejsce, a za nim cała jego komenda.~Zawrzała
 683  2,  24|                     Piechota niemiecka, ukryta za starymi wałami, raziła napadających
 684  2,  24|                    drzwiach, sieniach, oknach, za węgłami, strzelali bez przerwy.
 685  2,  24|                       porucznika Charelot krok za krokiem zbliżały się do
 686  2,  24|                       w nią prać na wylot, raz za razem. Ale stara brama nie
 687  2,  24|                        i był zapytany, co jest za jeden i czego tu łazi, odpowiedział,
 688  3,  1 |                       zaczął. Krzysztof pędził za innymi w mroku padającego
 689  3,  1 |                       wstrzymał konia. Splunął za nim w ciemność raz, splunął
 690  3,  1 |                       ustąpili z pola i znikli za lasem.~Nie upłynął jeszcze
 691  3,  1 |                   skłoniła go, że się zapuścił za daleko, rozwinęli linię
 692  3,  1 |                      kompanii wyborowej konnej za wzięcie Jedwabny kaprale:
 693  3,  1 |                     Szynka. Furier Zwierkowski za okazane męstwo otrzymał,
 694  3,  1 |                        Rastenburga dla pościgu za nieprzyjacielem i połączenia
 695  3,  1 |                     kamiennym, kiedy tuż obok, za lasami sąsiedniego powiatu,
 696  3,  1 |               przedpokojach?~Z Warszawy, która za tych dni była jak pełny
 697  3,  1 |              przyprowadził grosmajor.~- Cóż to za broń?~- Z nadwiślańskiej
 698  3,  1 |                        nich się pokochał.~- Co za książę Hieronim'?~- A diabeł
 699  3,  1 |                    diabeł go ta rozezna, co on za jeden! Książę Hieronim,
 700  3,  1 |                        abo zgoła szwagier.~- A za cóż to ich tak sobie ulubił
 701  3,  1 |                   sobie ulubił ten Hieronim?~- Za co? A za to, co powiem.
 702  3,  1 |                       ten Hieronim?~- Za co? A za to, co powiem. Wszystko
 703  3,  1 |                      oni, jadą gościńcem, noga za nogą, cicha noc, a ma się
 704  3,  1 |                      od niego bije. "Coście są za jedni, ludzie? - pyta się -
 705  3,  1 |                  piersiów buchnie nasza pieśń! Za to wszystko ich ten Hieronim
 706  3,  1 |                           Dokąd?~- Gościńcami, za Cesarzem.~- Ale dokąd?~-
 707  3,  1 |                     pułkownik na pułkowniku, a za nim parobcy od gnoju. Widziałem
 708  3,  1 |                      kurcoby z góry pchać, ino za cyngiel leciuśko pociągnąć,
 709  3,  1 |                     wiary, do swoich. Co mi tu za niewola ziewać z nudów!
 710  3,  1 |                      słowa. Choroba wie, co to za ludzie są takie! Niejednegom
 711  3,  1 |                        potrza złota-pieniędzy? Za ten grosz miedziany lenungu
 712  3,  1 |                      cnotliwych", entuzjastów. Za to dla Gajkosia znalazło
 713  3,  1 |                poczynał żyć. Oddziały, znużone za dnia czyszczeniem koni,
 714  3,  1 |                    spały wędrujące konie. Noga za nogą szedł senny pułk topolowymi
 715  3,  1 |                     mokry wiatr polny, ciągnąc za sobą ku nozdrzom zwiewną
 716  3,  1 |                  marzył Krzysztof. - Od Niemna za Ren, z dziedzin niemieckich
 717  3,  1 |                 skroniach. Lecz huk przeleciał za góry, lasy..."~Serce drżało
 718  3,  1 |                 furażowania i dostawy paszy aż za Saint-Jean de Luz, na podgórze,
 719  3,  1 |             przypominał się jałowiec rodzinny. Za Saint-Jean de Luz już łańcuchy
 720  3,  1 |                     konia ostrogami i popędził za oddziałem. Wyjechał zygzakiem
 721  3,  1 |                      pustej stajence i poszedł za wioskę, żeby się jeszcze
 722  3,  1 |                  puklerz słońca zapadał prędko za wzdętą i wyniosłą pręgę:
 723  3,  1 |                         tam nieskończenie, tam za oczyma - to także ocean...
 724  3,  1 |                        oceanu. Poszła tą drogą za oczyma uniesiona myśl człowiecza,
 725  3,  1 |                        skoczy i popędzi w ślad za białym rogiem miesięcznym.~
 726  3,  1 |                    wełny morskie wychyną jeden za drugim z otworzeliska przepaści,
 727  3,  1 |                   biegnąc ze wschodu na zachód za blaskiem zwiewnym księżyca.
 728  3,  1 |                    wycięła w najwyższy kres, a za chwilę wydała przeciągły
 729  3,  2 |                                                Za górami~W końcu maja, po
 730  3,  2 |                     Klickim i Routierem, zaraz za Bajonną wziął się na lewo
 731  3,  2 |               uzbrojonego ludu. Zbiorowisko to za zbliżeniem się jeźdźców
 732  3,  2 |                     most, a z tej strony rzeki za Tudelą już ani śladu drogi.~
 733  3,  2 |               plądrujących znalazł w kościele, za wielkim ołtarzem, ukrytą
 734  3,  2 |                   musiał prowadzić swego konia za uzdę i iść obok niego piechotą.
 735  3,  2 |                wyprzedzili go jadąc konno noga za nogą, inni tak samo jak
 736  3,  2 |                   obawa pistolety, wpakował je za pendent, lancę do boku przycisnął,
 737  3,  2 |                         idących w zęby, kapała za kołnierz jakaś zębata woda.
 738  3,  2 |                     cieląt, kogutów i indyków. Za nogami chodzących włóczyły
 739  3,  2 |               pośpiesznie zbiegli ku stopniom. Za nimi dopiero wylazł z zakrystii
 740  3,  2 |                 Śniącej kapie i berecie, drugi za nim w ornacie, trzeci tylko
 741  3,  2 |                     jena przekór głosowi duszy za ciekawe, godne uwagi i w
 742  3,  2 |                        kilka lat życia oddałby za jeden z owych pękatych i
 743  3,  2 |                        najskuteczniej.~Ujął go za kołnierz od koszuli i popchnął
 744  3,  2 |                    myślą, że będzie mu służyła za kołdrę. Zamierzał teras
 745  3,  2 |                       sam Bóg karze go zapewne za ów kult wina oraz cieląt
 746  3,  2 |                      żeby ścigać księżynę, ale za naciśnięciem klamki przekonał
 747  3,  2 |                  szukać tam pożywienia. Stanął za innymi przed ołtarzem. Tłum
 748  3,  2 |                 ołtarzem. Tłum rozgrzany wciąż za koleją klękał na stopniach
 749  3,  2 |                       na stopniu klęknąć i pić za innymi, gdy na niego kolejka
 750  3,  2 |                       taką wściekłością, jakby za chwila miał głowę położyć
 751  3,  2 |                    rzemienie siodła, pistolety za pasem. Wydobył jeszcze furażerkę,
 752  3,  3 |                    ponad kanałem królewskim, i za rzeką, za Ebrem, na lewym
 753  3,  3 |                        królewskim, i za rzeką, za Ebrem, na lewym bagnistym
 754  3,  3 |                        sam szczyt Puig Cervero za Huerbą, w kierunku na Belchite
 755  3,  3 |                     połączyć z wodami Ebra tuż za murami Saragossy.~W tych
 756  3,  3 |            franciszkańskiego, w środku miasta, za bramą zwaną Quemada, na
 757  3,  3 |                      dolne wyjście kieruje się za gmachem uniwersytetu ku
 758  3,  3 |                    przechodzi w plac targowy i za klasztorem S. Juan de los
 759  3,  3 |                    wykonał, nędznie zarządził, za słabo i miękko natarł, nie
 760  3,  3 |                    góry o tyle, a ile je uznał za zmierzające do celu. A jednak
 761  3,  3 |                       Artylerzyści mieli teraz za zadanie kierować sypaniem
 762  3,  3 |                       natychmiast kapitan Bal. Za nim przez most na rzece
 763  3,  3 |                 Engracia. Tu się ukryło wojsko za zrębami poszarpanego klasztoru.
 764  3,  3 |                       ziemnych, które tworzyły za wierzejami górę równą ich
 765  3,  3 |                       on jest i co robi? Co to za wory i do czego? Huk straszliwy
 766  3,  3 |                    Aljaferii przerwał rozmowę. Za chwilę Krzysztof siedział
 767  3,  3 |                     niego z daleka patrzą. Cóż za oczy!~- Wyganowski... -
 768  3,  3 |                      musiał z kolegami chwycić za pierwszy ciężar z brzegu
 769  3,  3 |                       podarte były przez rowy. Za pierwszą baterią widać było
 770  3,  3 |                        posuwać niepostrzeżenie za wyłom, ku zakrętowi uliczki.
 771  3,  3 |                     uliczki. Krzysztof uczynił za innymi, co kazano. Przylepiony
 772  3,  3 |                      do muru, posuwał się krok za krokiem z palcem na cynglu,
 773  3,  3 |                       głównej krwawej arterii. Za murem leżały na kupie klawikordy,
 774  3,  3 |                porachowali ów tłumek oczyma... Za chwilę wypadli zza węgłów
 775  3,  3 |                    przymknięte połowy. Ujrzeli za sobą wąską sień i ceglane
 776  3,  3 |                      od szczęki.~Utworzył siei za chwilę dokoła tej sieni
 777  3,  3 |                        i osłaniał kolumnę. Tuż za progiem od strony wschodniej,
 778  3,  3 |                   zatrzasnęły drzwi owej sieni za sobą, założyły ogromną sztangą
 779  3,  3 |                       na wzwiady, szedł w górę za szelestem kroków, które
 780  3,  3 |                  następny i wypadł na wierzch. Za nim inni koleją. Rozległ
 781  3,  3 |                        ułan z trudem i poszedł za innymi we drzwi napotkane,
 782  3,  3 |                       starzejące się wyrzucono za łby, kolbami i kolanem za
 783  3,  3 |                      za łby, kolbami i kolanem za drzwi, do następnego pokoju.
 784  3,  3 |                Krzysztof co prędzej chwycił ją za ramię i pociągnął przemocą.
 785  3,  3 |                    uderzeniem nogi. Zatrzasnął za sobą po przestąpieniu progu.
 786  3,  3 |                    wolno w głąb pokoju. Znikła za drzwiami. On szedł za nią
 787  3,  3 |                   Znikła za drzwiami. On szedł za nią o kilka kroków, nieświadom
 788  3,  3 |                       ze się oddala w zaświaty za duszą swoją, która go wiedzie
 789  3,  3 |                      mu się w oczach. Usłyszał za sobą łoskot drzwi zatrzaśniętych.
 790  3,  3 |                   Podbito mu nogi, chwycono go za kołnierz i akselbanty. Szarpnięty
 791  3,  3 |                   podstarzałych bab, wyrzucona za drzwi. Zdradziecko go napadły.
 792  3,  3 |                     Nic to innego, tylko odwet za tamte damy... - myślał sobie
 793  3,  3 |                     jak trzpienie, chwyciła go za gardziel. Wymacała krtań
 794  3,  3 |                  próchna, które na nim leżało. Za chwilę wsunął dłoń między
 795  3,  3 |                        jedną po drugiej we dwu za łeb, za nogi wprost z progu
 796  3,  3 |                      po drugiej we dwu za łeb, za nogi wprost z progu drzwi
 797  3,  3 |                   wprost z progu drzwi ciskali za poręcz balkonu na podwórze,
 798  3,  3 |               haniebnej śmierci wybawił, babów za ciebie ze sześć sztuk bagnetem
 799  3,  3 |                            Dobrze, dobrze...~- Za rabunkiem z karabinem piechotnym
 800  3,  3 |                    rupieciem. Z tamtej strony, za tą bramą, wrzała bitwa.
 801  3,  3 |                       kamienie, odciągać worki za zawitki, odwalać graty.
 802  3,  3 |                       To wam trza wiedzieć, że za tymi drzwiami jest główna
 803  3,  3 |                        już nie ma nam kaj iść. Za nami idą i za moment tu
 804  3,  3 |                     nam kaj iść. Za nami idą i za moment tu będą. A jak zobaczą,
 805  3,  3 |                        zawołał Cedro zstępując za nimi z góry.~Gdy szedł po
 806  3,  3 |               klasztoru Panien Jerozolimskich. Za tymi gmachami, które tworzyły
 807  3,  3 |                        starannie bron, zawarli za sobą drzwi. Raptem, otwarłszy
 808  3,  3 |              Nieprzezwyciężona nuda wlekła się za nim, uplątywała stopy, jak,
 809  3,  3 |                     składać, celować i ciągnąć za cyngiel, stanowiła wszystek
 810  3,  3 |                krzykiem trupy kobiet wyrzucone za poręcz górnego balkonu.
 811  3,  3 |                         Dwaj wyrzuceni zostali za poręcz tak samo jak ich
 812  3,  3 |                     ulicę. Teraz każdy walczył za siebie i za wszystkich pięciu,
 813  3,  3 |                      każdy walczył za siebie i za wszystkich pięciu, i za
 814  3,  3 |                        za wszystkich pięciu, i za całe wojsko.~Nim Hiszpanie
 815  3,  3 |                     był śmiertelnie strudzony.~Za jaką bądź cenę pragnął zasnąć
 816  3,  3 |                         Czy podobna? - Ale cóż za przyczyna, jeżeli godzien
 817  3,  3 |                    dołach, coś się, u pioruna, za to należy od tych, którzy
 818  3,  3 |                  środka i pociągnął towarzysza za rękaw. Mówił zmienionym
 819  3,  3 |                 Poczekam na ciebie. Obudzę cię za kwadrans, gdy będę z moją
 820  3,  3 |                       Nikt nie wiedział, co to za gmach. Bramy miał potężne,
 821  3,  3 |                  Został zdobyty, ale zapłacono za niego drogo. Żołnierze zasłali
 822  3,  3 |                     Otwarto młotami i wyłamano za pomocą sztab żelaza kilkadziesiąt
 823  3,  3 |                   którzy wzajem pochwycili się za gardła i wżarli w siebie
 824  3,  3 |                       trzecim szeregu, chwycił za brodę, żołnierza sąsiedniego
 825  3,  3 |                   brodę, żołnierza sąsiedniego za gardziel i rycząc z uszczęśliwienia,
 826  3,  3 |                      drugie piętro - w pościgu za zdrowymi. Byli na platformie
 827  3,  3 |                      dychały. Wał, toczący się za nią, kipiał. Szept w nim,
 828  3,  3 |                    Wiązani byli we własne pasy za gardła. Zaczepiano pasy
 829  3,  3 |                        duszono, tłumem ciągnąc za nogi w kierunku drzwi. Twardych
 830  3,  3 |                   Wyganowskicgo.~W owej chwili za bandą mężczyzn i kobiet
 831  3,  3 |                        u drzwi, Cedro wziął go za rękę. Przycisnął ją do piersi
 832  3,  3 |                        i walczyć z żołnierzem! Za rowami i przedpierśniem
 833  3,  3 |               przechodzące wojsko, służyć miał za punkt zborny, za szpital
 834  3,  3 |                   służyć miał za punkt zborny, za szpital i miejsce spoczynku.
 835  3,  3 |                       W dzielnicy nadrzecznej, za placem Cosso, we wschodniej
 836  3,  3 |                      mógł objąć. Wolno, kryjąc za sobą pęk zerwany, poszedł
 837  3,  3 |                        się co prędzej, co tchu za mury klasztoru franciszkańskiego.
 838  3,  4 |                      się bohaterstwa nie tylko za siebie, ale za cyny i wnuki,
 839  3,  4 |                       nie tylko za siebie, ale za cyny i wnuki, odpinasz na
 840  3,  4 |                   Wstręt... Ktoś pozywa na sąd za owo wino w świętym kielichu...
 841  3,  4 |                 odchowam. Wiecie?...~- A co to za miejsce?~- Napijcież się
 842  3,  4 |                      armat:~- Vive l'Empereur!~Za chwilę drugi:~- Wiwat Cesarz!~
 843  3,  4 |                     Może wzdychał w utrapieniu za tym, co już w duszy jego
 844  3,  4 |                     jak badyl umarłego kwiatu, za pochłonięciem młodą, sprawiedliwą
 845  3,  4 |                      miarowym, zimnym krokiem. Za nim gromada generałów. Znikł
 846  3,  5 |                        hrabio, bywaj!~Siedzący za stołem zerwali się z miejsc
 847  3,  5 |              Manzanares piechury śpią, a my tu za nich na szpicu czuwamy dzień
 848  3,  5 |                       takich, ani owakich, ale za to kiełbasy Skarzyński takie
 849  3,  5 |                       lansjer chrzczony. Pijmy za niego!~- Kołem za niego
 850  3,  5 |                        Pijmy za niego!~- Kołem za niego pijmy! - krzyknęli.~
 851  3,  5 |                wzruszenia. Gotów by był umrzeć za tych ludzi, dąłby się w
 852  3,  5 |                     dąłby się w sztuki porąbać za honor, jaki mu wyświadczyli
 853  3,  5 |                        powiódł ręką po wąsach. Za chwilę wzniósł dłoń uroczyście,
 854  3,  5 |                      Stokowskiego zdrowie!~Tuż za żołnierzami wkroczył do
 855  3,  5 |                         A no, w Mora.~- Cóż to za Mora? - zapytał Cedro.~Mikułowski
 856  3,  5 |                  słychać było rżenie i wrzawę. Za chwilę trąbiono wsiadanego.~-
 857  3,  6 |                        jak wiosny pewny, cabas za łopatę i sypie.~- Takiego
 858  3,  6 |                        Takiego wziąć, zaraz by za kościołem, pod Opaczą, okop
 859  3,  6 |               komorowskie i helenowskie. Zaraz za rzeczką kapitan Katerla
 860  3,  6 |              ariergardzie o dwa tysiące kroków za oddziałem głównym. W takim
 861  3,  6 |                 patrzeć na jasne wojsko i szła za nim długo, długo z wlepionymi
 862  3,  6 |                        Olbromski z Tarnin. Cóż za dziwny, cóż za cudaczny,
 863  3,  6 |                     Tarnin. Cóż za dziwny, cóż za cudaczny, niezgruntowany
 864  3,  6 |                     Żal mu tego starca, cierpi za niego i w nim, a żal ów
 865  3,  6 |                      Widzę, panie kapitanie!~- Za Nadarzynem trakt widać jeszcze,
 866  3,  6 |                      skrzydłowego wachmistrza. Za chwilę siedział w kucki
 867  3,  6 |                         Diabli cię wiedzą, coś za jeden, a możeś i Węgier...
 868  3,  6 |                   żywcem spalić, włóczyć końmi za ów tryumf, jakiego doznał
 869  3,  6 |                zupełnie od wojska. Las olszowy za nią i okolica zrujnowanego
 870  3,  6 |                   strony gościńca, a osobliwie za kościołem, gdzie kilkuset
 871  3,  6 |                      Wywiózł go o dwie wiorsty za Raszyn, w kierunku Warszawy,
 872  3,  6 |                   dopóty, aż go chirurg porwał za kołnierz.~W saloniku dziwnie
 873  3,  6 |                       powietrze mocno stęchłe. Za pierwszym pokojem stała
 874  3,  6 |                         czystej misce. Żeby mi za dwa pacierze była w tym
 875  3,  6 |                      Rafała, chwytając tamtego za ramię po raz wtóry i otwierając
 876  3,  6 |                       się, przemocą zatrzymują za zębami wyrazy znieważające.
 877  3,  6 |              Rycerskiej Szkole, a potem oficer za Rzeczypospolitej.~- Brat
 878  3,  6 |                     podano krzesło. Gdy usiadł za świecą, twarzą naprzeciwko
 879  3,  6 |                        poszedł wprost i gdzieś za Nadarzynem nie rzuciłem
 880  3,  6 |                         Proszę tylko spojrzeć. Za Jaworowem, niemal od Piaseczna,
 881  3,  6 |                       koń nie zgruntuje, chyba za Pruszkowem .i pod Piasecznem.
 882  3,  6 |                    mówisz?~- No, teraz już iść za późno. Trzeba było nie puścić
 883  3,  6 |                     Trzeba było nie puścić ich za Pilicę; napaść od Inowłodza
 884  3,  6 |                        w Białej...~- Już teraz za Kawkę się nie wydalimy,
 885  3,  6 |                      tak na mnie... Wyszedłbym za groblę z przednią strażą.
 886  3,  6 |                  trzeci. Armaty nasze z szańca za kościołem raszyńskim panują
 887  3,  6 |                      że będę miał staw i bagna za sobą, a do ustąpienia w
 888  3,  6 |                       Chciałbym go przeciągnąć za drogę warszawską ku Michałowicom
 889  3,  6 |                 Sokolnicki usiadł przy stole i za dyktandem Fiszem oraz Pelletiera
 890  3,  6 |                      prędko żegnając obecnych. Za nim Pelletier. Fiszer zebrał
 891  3,  6 |                        jest mój szwadron. Pono za Rawką. Pozwoli mi pan generał
 892  3,  6 |                      niech cię wszyscy diabli!~Za chwilę chrapał.~Skoro tylko
 893  3,  6 |                         Zaczął targać generała za ramię.~- Kto? Czego? - wściekał
 894  3,  6 |                     wreszcie i siadł na łóżku. Za chwilę otrząsnął się i porwał
 895  3,  6 |                     nogi.~- No, chwałaż Bogu i za tę kruszynkę snu! U kaduka!
 896  3,  6 |                        nie na bal paré idziemy za tę grobelkę. Gdzie twój
 897  3,  6 |                   Tabor armat i wozów formował za plebanią, nad stawem, u
 898  3,  6 |                      młodości.~Sokolnicki noga za nogą podjechał do batalionu
 899  3,  6 |                      wtrącone.~Sokolnicki noga za nogą jechał z dala od wszystkich,
 900  3,  6 |                      dwie niziny: staw i błota za groblą. W uszach mu szumiał
 901  3,  6 |                       Szwajcar. Spałeś w puchu za onych dni, wodzu nasz. Żegnajcie,
 902  3,  6 |                     Raszyna naprzód, wymijając za groblą całe wojsko. Podjechał
 903  3,  6 |                        Wielkich, o pół wiorsty za folwarkiem leżących przy
 904  3,  6 |                      Żeby mi żaden nie uszedł. Za cztery pacierze spalę wieś
 905  3,  6 |                        ruszyła błotnistą drogą za pałac falencki. Wyszła z
 906  3,  6 |               Janczewic.~Rafał wypuścił konia. Za chwilę był w środku wsi.~
 907  3,  6 |                     lękliwie, niechętnie, noga za nogą.~Kiedy ich zawiadomił
 908  3,  6 |                       to już straci na zawsze. Za cztery pacierze wieś będzie
 909  3,  6 |                   chwila chwytając się oburącz za ogłupiałą głowę. Tam chłop
 910  3,  6 |                       Tam chłop biegał w dyrdy za wioskę, wynosząc swe bety,
 911  3,  6 |                  otwarte pole i dostęp do wsi. Za armatami miał twardy dostęp
 912  3,  6 |                        obdartą wynosili z dala za wioskę. Tam ją układali
 913  3,  6 |                        nieprzyjacielowi służyć za osłonę w polu. Na południowym
 914  3,  6 |                       wybierano rowy, stawiano za nimi podwójne palisady,
 915  3,  6 |               wskazanym kierunku i wkrótce był za cmentarzem. Grunt tam był
 916  3,  6 |                        pod lasem nadarzyńskim, za Sękocinem. Nie widząc żadnego
 917  3,  6 |                        w ciszę strzał armatni. Za pierwszym huknęło ich z
 918  3,  6 |                       obaj z drogi wolno, noga za nogą. zbliżyli się do batalionu
 919  3,  6 |                    Runęły pociski batalionowe.~Za chwilę dokoła jeźdźców warknęły
 920  3,  6 |                    Odgryź ładunek!~- W rurę!~- Za stempel!~- Przybij!~- Stempel
 921  3,  6 |                       zbliża. Widziało się, że za otaczającym go laskiem ziemia
 922  3,  6 |                     siebie komendy:~- Nabij!~- Za wycior!~- Przytkaj zapał!~-
 923  3,  6 |                   nabój!~I znowu:~- Wytrzyj!~- Za stempel! ~I znowu:~- Przybij!~-
 924  3,  6 |                      mrok dymu zobaczyć, co to za jedni, gdy wtem koń jego
 925  3,  6 |                  kierunku, brnął przed siebie. Za chwilę znalazł się w szeregach
 926  3,  6 |                   chwycił starą pruską landarę za koniec lufy i zaczął prać
 927  3,  6 |                      prać co siły w ramionach. Za nim to samo uczynili inni.
 928  3,  6 |                      Krótko trwało ich męstwo. Za chwilę musieli ustąpić.
 929  3,  6 |                    Przewodził mu książę Józef.~Za nim jechał Pelletier i kilkunastu
 930  3,  6 |                       rąk karabin i zawołał:~- Za mną, bracia!~Żołnierze wydarli
 931  3,  6 |                     kiedy wybuchnął drugi wóz. Za chwilę trzeci... Jakiś kanonier
 932  3,  6 |                        bitwy kryjący żołnierza za lichymi osłonami, i teraz
 933  3,  6 |                    powałach chat, w stodołach, za wyrwanymi wrótniami siedzieli,
 934  3,  6 |                        ogień cofać się zaczęła za pałac, ku grobli, cała siła
 935  3,  6 |                spiętrzony wywróconych domostw. Za nim stawali wnet żołnierze
 936  3,  6 |                   kolejno wchodziły na groblę. Za sprychy, za osie i grona
 937  3,  6 |               wchodziły na groblę. Za sprychy, za osie i grona ciągnęli je
 938  3,  6 |                       ranami wyniesiony został za groblę, sformował zdziesiątkowany
 939  3,  6 |                        Nieprzyjaciel walił się za nimi krok w krok, szedł
 940  3,  6 |                   bagno, łamiąc się z nimi oko za oko, ząb za ząb, wychodziła
 941  3,  6 |                     się z nimi oko za oko, ząb za ząb, wychodziła na suszę
 942  3,  6 |                 Ostrowskiego stanęły na szańcu za kościołem, na polu od strony
 943  3,  6 |                ustawione w nizinie falenekiej, za groblą. Tymczasem każdy
 944  3,  6 |                       placu kościelnym służyły za doskonałe schrony dla piechoty
 945  3,  6 |                 Sokolnickiego, wypoczywających za kościołem, zepchnęło ją
 946  3,  7 |                     Powiśla od strony Wilanowa za Czerniakowskimi i Mokotowskimi
 947  3,  7 |                     brnął samopas, powlókł się za okopami w tamtym kierunku.~
 948  3,  7 |                    wyrwało go silne targnięcie za ramię. Jakiś nie znany mu
 949  3,  7 |                  piechoty muszę cię szukać! Co za czapkę masz na głowie?~-
 950  3,  7 |             Łazienkowski ku miastu. Minął noga za nogą dolne aleje, wszedł
 951  3,  7 |                       uważnie w to miejsce. Tu za lustrzanymi drzwiami rozlegał
 952  3,  7 |                   szybach, na stopniach ganku, za nieruchomymi firankami gniło
 953  3,  7 |                    uwijało się między łóżkami. Za nimi nosił wodę w miskach,
 954  3,  7 |                   wyszedł oznajmując, że chory za dwa, trzy dni będzie mógł
 955  3,  7 |                       Dziś jestem żołnierzem i za jedyną cnotę uznaję i wyznaję
 956  3,  7 |                      łóżka.~- Leż spokojnie.~- Za krew, co bluznęła z tysiąca
 957  3,  8 |                   Rafała dla przeprawienia się za Wisłę.~Ulice, przez które
 958  3,  8 |                        zapraszających do jazdy za wodę. Książę i Rafał siedli
 959  3,  8 |                     drogi, okop na samej Kępie za promem łachy tuż nad Wisłą,
 960  3,  8 |                        czasem, jakie są szańce za rogatką Grochowską?~- Nie
 961  3,  8 |                    Wisły. Wózek szybko pomykał za wojskiem, którego straż
 962  3,  8 |                    szyku bojowym, każda sztuka za swym batalionem. Awangarda
 963  3,  8 |                      ażeby usunął nową podwodę za kolumnę wojska. Po rekomendacji
 964  3,  8 |                   rozmawiali z cicha:~- Mam tu za Świdrem, w Galicji - mówił
 965  3,  8 |                    jakiś oddział przekradł się za kordon i zwołał lud młody.
 966  3,  8 |                      wtłoczony na małą kanapkę za okrągłym stołem, zwijał
 967  3,  8 |                  stolicy, a my werbujemy pułki za jego kordonem, w jego kraju,
 968  3,  8 |                    pułk jeszcze nie sformowany za cudzą granicą... Czarniecki!... -
 969  3,  8 |                       Twarze ogniem gorzały.~- Za wygraną bitwę obstoi takie
 970  3,  9 |               zawinąwszy pantalony szli w bród za przewodem pastucha. Ciężko
 971  3,  9 |                   szwanku i wywleczono z wody. Za mostem droga szła wciąż
 972  3,  9 |                 austriackie przeprawiające się za Wisłę na krypach. Chłopi
 973  3,  9 |                 przewiozła się piechota. Dalej za wsią, na prost Czernidła
 974  3,  9 |                niewymowne pieśnie. Młody szedł za jego 'głosem i w którąkolwiek
 975  3,  9 |                        Coś poczęło się czołgać za nim... Szło-zaczajone za
 976  3,  9 |                       za nim... Szło-zaczajone za drzewami, wyciągając ręce.~
 977  3,  9 |              Pobłądziwszy w ciemności, wyszedł za most, między zabudowania
 978  3,  9 |                        placówką. Rafał poszedł za nimi z dala i słyszał całą
 979  3,  9 |                   gnaty, dano znać do kwatery.~Za chwilę wołano już do generała.
 980  3,  9 |                     sam obejrzał konia i broń. Za chwilę ułan z kopyta ruszył
 981  3,  9 |             opowiadaniach pastuchów chodzących za bydłem. Mówiono wciąż o
 982  3,  9 |               trzydzieści kilka domów i błonie za wsią. Z dala widać było
 983  3,  9 |                   kilkanaście chat tej wioski. Za nią, od strony Kępy Glinieckiej,
 984  3,  9 |                       wodza...~- Trzymania mię za poły...~- Rozumie się.~-
 985  3,  9 |                   nieskończenie daleko, gdzieś za Wisłą, tliły się światła
 986  3,  9 |                       spocząć z bronią w ręku. Za pułkiem ściągnęły dwie podwody
 987  3,  9 |                      pułk Sierawskiego wysunął za wieś i rozdzielił na trzy
 988  3,  9 |                      umieścił batalion Blumera za wsią Ostrówek. Miała to
 989  3,  9 |                     jak włok i miał postępować za infanterią dla obsaczenia
 990  3,  9 |                   Sokolnicki ścisnął mówiącego za ramię i coś mruknął na jego
 991  3,  9 |                     wrażenie panów przebranych za oficerów. Wdali się ze mną
 992  3,  9 |                Słyszałem jednak, że w szańcu i za jego szyją wre robota ciesielska.
 993  3,  9 |                    owych oficerów, których mam za jakichś cudzoziemców, przyjęło
 994  3,  9 |                       pułkownika Sierawskiego. Za chwilę szef lewego, czyli
 995  3,  9 |                         O kilkadziesiąt kroków za kolumną Sierawskiego jechał
 996  3,  9 |                        wynurzającą się z nocy. Za sobą słyszał jękliwy, szelestny
 997  3,  9 |                    ziemię. Gdzieś w głębi miał za sobą pochód pułku Weyssenhoffa.
 998  3,  9 |                      wraz z Raf cłem po jechał za prawym skrzydłem batalionu
 999  3,  9 |                  zsiadł z konia i prowadząc go za uzdę doszedł aż do rowu.
1000  3,  9 |                     żebra, gotowe do chwytania za gardziel. Kiedy zdeptali