Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |         skrycie do owego starszego brata, który mieszkał daleko,
 2  1,  7 |        znoszone posyłki dla Piotra brata, którego prawie nie znał.
 3  1,  7 |            Szeptał do niego jak do brata:~- Cieniu, mój cieniu...~
 4  1,  7 |       sobie, że wkrótce ma powitać brata. Nie znał go prawie, gdyż
 5  1,  7 |          ma odpowiedzieć, gdyż nie brata miał przed sobą. Zapytał
 6  1,  7 |         znalazł za progiem, ujrzał brata wychodzącego z sąsiedniej
 7  1,  7 |        ojciec żyją?~- Żyją, proszę brata.~- I zdrowi?~- Zdrowi.~-
 8  1,  7 |    ogarniało na widok postaci tego brata... Nie mógł na to przystać,
 9  1,  7 |            Rafał nieśmiało ogarnął brata również ramieniem. Zamilkli.
10  1,  8 |         siedział w cieniu lip obok brata i miał za chwilę wyruszyć
11  1,  8 |        Książę Gintułt - szepnął do brata kapitan:~Rafał z oniemiałym
12  1,  8 |            widok tego gestu pokory brata wściekły w sobie gniew i
13  1,  8 |           radości, którą na twarzy brata jawnie się paliła.~Uczucie
14  1,  8 |     posiadania rozmaitych sprzętów brata. Przede wszystkim rzucały
15  1,  8 |       blasku księżyca czytał pismo brata.~"Został poza mną ojciec
16  1,  9 |          patrzał na bezwładne oczy brata. Dusza jego wcieliła się
17  1,  9 |              Zupełnie jakbyś był u brata. Zabawisz, dopóki zechcesz,
18  1,  10|            ruchu w twarz starszego brata, z którym nieustannie szeptem
19  1,  10|      pisałeś do rodziców o śmierci brata? -zapytał nareszcie.~- Pisałem.~-
20  1,  11|           Michcik wzywa nadaremnie brata, i to zdanie w strzępach
21  1,  16|            sczerwieniała ujrzawszy brata. Ona, praktyczna gospodyni,
22  1,  17|          szpady. Sparli się brat w brata ramionami i utworzyli pierścień
23  2,  1 |          Tak. Jeździłem tamtędy do brata pod Małogoszcz.~- A toś
24  2,  1 |        Niemiłe rozczarowanie co do brata, obrzydliwe rozstrzygnięcie
25  2,  2 |        Książę Gintułt przy pomocy "brata" Rafała pisał swe dzieło
26  2,  2 |            tym trybie życia swego "brata" sekretarza, a jeszcze mniej
27  2,  2 |      zyskiwał sobie opinię dobrego brata u ludzi najlepszego towarzystwa.
28  2,  3 |     Mistrza, Landes-Gross-Meistra, Brata Fryderyka von Castillon,
29  2,  3 |        ołtarze,~W cnotliwym uznają Brata...~Wszyscy stanęli w otworze
30  2,  4 |        Książę Gintułt przy pomocy "brata" Rafała pisał swe dzieło
31  2,  4 |            tym trybie życia swego "brata" sekretarza, a jeszcze mniej
32  2,  4 |      zyskiwał sobie opinię dobrego brata u ludzi najlepszego towarzystwa.
33  2,  11|           podróży była posiadłość "brata" Vicini w okolicach miasta.
34  2,  13| szlafroczku. Rzuciła się w ramiona brata.~- Mery! - zawołał młody
35  2,  13|       wybawca z nurtów Wisły twego brata, szambelana Jego Cesarskiej
36  2,  13|        wskazując ostrzyżenie głowy brata z pozostawieniem na ciemieniu
37  2,  13|          Mery, wsparta na ramieniu brata, z początku nieśmiało, a
38  2,  17|           ojcowskiego budowia, ani brata, ani siostry. Zapomniał
39  2,  19|            Wysiekierski to samo ma brata urzędnika, więc mógłby na
40  2,  20|           dni, kiedy to po śmierci brata sam jeden był na świecie,
41  3,  6 |           deszcz i słotę wygnał. A brata, brata! Na wieki wypędził
42  3,  6 |           i słotę wygnał. A brata, brata! Na wieki wypędził z dziedziny...
43  3,  6 |    niechęcią odwraca się na widok "brata". Przymykają się powieki,
44  3,  15|        Wyganowskiego jak rodzonego brata. Kapitan był jeszcze bardziej
45  3,  17|    wynoszenie kamieni. Coś z dążeń brata Piotra, nie tyle działaniem
46  3,  17|         jest taki Michcik, jeszcze brata Piotra famulus.~- To Michcik... -