Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |            rozróżnić same głosy.~W pewnej chwili od szczytu góry dał
 2  1,  1 |      Nardzewski wciąż śmiał się. W pewnej chwili mruknął nie odwracając
 3  1,  2 |         każdy ruch panny Heleny. W pewnej chwili ujrzał, że tłum mężczyzn
 4  1,  3 |   wychowańca jak własną kieszeń.~W pewnej chwili przeszedł się z wolna
 5  1,  3 |            zasiadał i rozpierał.~W pewnej chwili wszedł do klasy jeden
 6  1,  3 |    Prorektor, obserwujący sprawę z pewnej odległości, ujrzał błysk
 7  1,  3 |          koszul dyndały strzępy. W pewnej chwili pedel wydobył się
 8  1,  5 |          pocałunkiem wieczności.~W pewnej chwili wargi jej cofnęły
 9  1,  5 |           prosto zakreślonych...~W pewnej chwili usłyszał szczególny
10  1,  8 |            nie zrozumiał słowa. Po pewnej chwili, widać, kapitan dał
11  1,  10|             równego wojewodzie". W pewnej chwili głośno otwarł drzwi
12  1,  11|       włosy. Krew w nim kipiała. W pewnej chwili usłyszał głos księżniczki,
13  1,  11|             Chargot chłopstwa... W pewnej chwili przebiegła obok jeźdźca
14  1,  17|         prali w tłum uciekający. W pewnej chwili kule ogniste oświetliły
15  1,  17|    Rzeczypospolitej Francuskiej. W pewnej chwili na rozkaz Austriacy
16  2,  1 |      twarzom, jednej po drugiej. W pewnej chwili Jarzymski wrócił.
17  2,  1 |           wyrazić swoje uczucie. W pewnej chwili wstał i zawołał na
18  2,  2 |          skierowane do wewnątrz. W pewnej chwili oczy te ożywiły się
19  2,  3 |          wciąż naprzód posuwały.~W pewnej chwili usłyszał głos majora:~-
20  2,  10|      sylabowe, wilcze czy rysie. W pewnej chwili ten ogromny chłop
21  2,  12|      szukając, co by rozszarpać. W pewnej chwili, daleki od samowiedzy,
22  2,  12|           z nerwowym pośpiechem. W pewnej chwili odwrócił się do służących
23  2,  20|     rozczarowaniem. Poddał się już pewnej miłej, mistycznej niejako
24  2,  20|  zatopionymi w płomieniu świecy. W pewnej chwili, gdy oczekiwanie
25  2,  20|         wolą wpakował ją na dno. W pewnej chwili raz jeden pomyślał
26  2,  21|           nie uchylały się usta.~W pewnej chwili Rafał uczuł, że nie
27  2,  21|            szukać wiatru, a raczej pewnej śmierci - na szczerym polu?
28  2,  21|         świętej górze szczęścia.~W pewnej chwili błysnęła jasność
29  2,  21|         czas jakiś utartą drogą. W pewnej chwili plenipotent kazał
30  2,  21|       kroki, gwiżdżąc całą gębą. W pewnej chwili zwrócił się do Krzysztofa:~-
31  2,  22|            i pogwizdywał a gnał. W pewnej chwili rzekł wesoło:~- Rychtyg
32  2,  24|       nieprzyjaciela ze Skarszew i pewnej części swojej dywizji kazał
33  3,  2 |         przerznięta doliną Ebru. W pewnej chwili Krzysztof zjadł kromkę
34  3,  2 | wzniesieniu, widział przed sobą na pewnej przestrzeni gościniec wijący
35  3,  2 |          ciężaru siodła. Stanął na pewnej wyżynie. Po ostrości przeciągu
36  3,  6 |          wokoło i krzesał ogień. W pewnej chwili zgiął się na bok
37  3,  6 |    niekiedy raptownie potakiwał. W pewnej chwili zaczął mówić prawie
38  3,  8 |         klasztorowi bernardynów. W pewnej chwili zapytał:~- Czy nic
39  3,  9 |        chodził tam i z powrotem. W pewnej chwili kazał Rafałowi z
40  3,  9 |            z nadzwyczajną forsą. W pewnej chwili pułkownik rzekł nieznacznie
41  3,  9 |       pochód pułku Weyssenhoffa. W pewnej chwili generał skierował
42  3,  9 |           krzyki, klątwy i jęki. W pewnej chwili Olbromski znalazł
43  3,  11|      minuty długie jak stulecia. W pewnej chwili wysłuchawszy, że
44  3,  17|          nie spuszczał go z oka. W pewnej chwili zakrzyknął:~- Ejże,
45  3,  17|          Rafał milczał posępnie. W pewnej chwili rzekł nie patrząc