Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         głębi świątyńki i w lesie jakie mnóstwo podlaszczek! Ubogie
 2  1,  1 |        rozkosz - niby ów las... A jakie coś drapieżne, bolesne,
 3  1,  1 |          to psy, przecie nie bele jakie, poszły w pola ze skomleniem
 4  1,  1 |           za przestronne nozdrza! jakie wilgotne! Jak waści pies
 5  1,  1 |          czy i tamte kundle także jakie zalety mają? -z odcieniem
 6  1,  1 |          że liczba dni roboczych, jakie odtąd komornicy świadczyć
 7  1,  2 |           piękny kontusz, Bóg wie jakie czasy pamiętający, "na opaszki"
 8  1,  2 |   farfurze, na wszelkim naczyniu, jakie w domu było. Przepłynęła
 9  1,  5 |        czaisz? Znowu może knujesz jakie łotrostwo... Bierz gazetę
10  1,  5 |           victis! Podmuchy myśli, jakie nigdy jeszcze nie postały
11  1,  5 |             Jakież były jej oczy, jakie usta. w tej minucie? Rozgarniał
12  1,  7 |         uczuciem nieporozumienia, jakie go ogarniało na widok postaci
13  1,  10|          ten miesiąc po nocy.~- A jakie to oczy!...~- Waść byś jej
14  1,  10|          kładł mu w głowę Bóg wie jakie wiadomości i głośno wyrzekał,
15  1,  13|         nad wszystkimi obiektami, jakie oczy widziały? Ciebie jednego
16  1,  14|         imieniu wydawał- rozkazy, jakie uznałeś za stosowne`? Mówiono
17  1,  14|  Sułkowskiego szybko przygasły.~- Jakie zdanie? - zapytał głucho.~-
18  1,  16|         puszysty, jasny, cichy... Jakie to cudne słowo: jaśnie oświecony
19  2,  7 |          nie rzucały jej w serce? Jakie je miała zakląć? Co na swoje
20  2,  17|           złomami chepa a ślocha. Jakie to ta w nim głosy! Jakie
21  2,  17|          Jakie to ta w nim głosy! Jakie ta krzyki!~Stoi domek strażniczy
22  2,  20|          to mógł słowami wyrazić, jakie to szczęście i jaki dziwny
23  2,  21|     Olowski's Freund?~- Freund? A jakie! najzupełniejszy! Jedź tam
24  2,  22|         przemówić i nie wiedział, jakie teraz obrać dla siebie stanowisko.
25  2,  24|     byleby "obiekt" posiadał choć jakie takie uzdolnienie. Ten i
26  3,  1 |  piechurów w niewolę i wszystkie, jakie ino były, bagaże. Dowódca
27  3,  1 |            Takie same mają barwy, jakie my jeszcze w 1802 roku we
28  3,  2 |  najohydniejszych przestępstwach, jakie tylko zgromadzić może w
29  3,  3 |     powrotem jak koń w kieracie - jakie też to chłopczyki będą znowu
30  3,  3 |           uliczkę grubą skarpą na jakie półtora łokcia. W tym to
31  3,  3 |          zrobili jeich ciociom, a jakie kuku kuzynkom...~- Odwalać!~-
32  3,  4 | wyczekująco i groźnie zwrócona.~- Jakie jest twoje życzenie? - spytał
33  3,  6 |      kapitana rozwarł oczy. Był o jakie ośmdziesiąt kroków od linii
34  3,  6 |          zasłoną drzew. Bliżej, o jakie sto kroków, były na drodze
35  3,  8 |             Czy nic wiesz czasem, jakie są szańce za rogatką Grochowską?~-
36  3,  8 |   zobaczyć na własne oczy, czy są jakie dzieła w tamtej stronie,
37  3,  8 | Sokolnickiego. Dopędzili wojska o jakie dwie mile od Pragi, na połowie
38  3,  9 |         zaprowadził w przykopy.~- Jakie było wejście? czy po stoku
39  3,  9 |          Warta nas odprowadziła o jakie dwa tysiące kroków.~- Dzielnieś
40  3,  10|            Mieliście też od niego jakie wieści?~- Pisał z Paryża
41  3,  11|       kolumny austriackie, a więc jakie pięć tysięcy ludzi, spitych
42  3,  13|            Kto zabił?~- Wojsko.~- Jakie wojsko?~- Miemce.~- Kiedy?~-
43  3,  15|         mię tylko nie sprzedał za jakie srebrniki. Bom widział już
44  3,  17|          udział w tym dziwowisku, jakie miał przed oczyma. Nie będzie