Tom, Rozdzial

 1  1,  10|      zbiorniki spleśniałej wody. Mury jego były kilkułokciowej
 2  1,  13|       wyłogi ciskały na ościenne mury jakoby cyfry jakieś i napisy,
 3  1,  14|         zalewał i brudził ulice. Mury były przemokłe, twarze ludzkie
 4  2,  11|     utworzonym przez dwa wysokie mury. Fale bluszczu przesadziły
 5  2,  17|         Gnali my białasów aż pod mury Werony. Ale bitwa tego dnia
 6  2,  17|       dnia w morzu! Pomnę... One mury zimne, samotne płoty kamienne
 7  2,  22|          chłopstwo okoliczne pod mury forteczne, każe temu pospólstwu
 8  2,  22|          że zdawało się rozsadzi mury resursy Greka Pescarego...~
 9  2,  23|     wjechał na pole, między żywe mury, Jan Henryk Dąbrowski. Ciężko
10  2,  24|          w dwumilowej odległości mury Grudziądza i Kwidzyna. W
11  2,  24|      Gniewie nad Wierzycą. Stare mury, fosy wodą napełnione dawały
12  2,  24|          pośpiechem cofnął się w mury fortecy. Wtedy jeden okrzyk
13  3,  1 |          zboczu zamek i chropawe mury twierdzy Fuenterrabia. Ciemna,
14  3,  1 |           starą twierdzę, której mury krew tylekroć zbroczyła.~
15  3,  1 |      niepostrzeżenie aż pod same mury Fuenterrabii. W oczach żółte
16  3,  2 |    krzaki winne, przełażąc przez mury ogrodzeń i zapadając w rowy
17  3,  3 |          i w słupy kurzu obracać mury klasztorne. Na prawo od
18  3,  3 |        trupów zagrodził wejście. Mury klasztorne z trzaskiem padały.
19  3,  3 |         chwilę na ślepe, dymiące mury. Miedzy innymi pracował
20  3,  3 |       powietrza, wśród walenia w mury pobliskie oskardów saperskich,
21  3,  3 |        czarne bezokienne gmachy, mury klasztorów, dzwonnice i
22  3,  3 |         Naprzeciwko wznosiły się mury klasztoru Panien Jerozolimskich.
23  3,  3 |       prawej strony wznosiły się mury szpitala, z lewej olbrzymie
24  3,  3 |         z lewej olbrzymie czarne mury klasztoru franciszkanów.
25  3,  3 |           ze strasznymi ryglami, mury grube, kraty niezłomne w
26  3,  3 |     krzyk obijający się o ponure mury zaklęsłych dziedzińców,
27  3,  3 |       się co prędzej, co tchu za mury klasztoru franciszkańskiego.
28  3,  3 |     występujące z mroków posępne mury, studzienną czeluść podwórza,
29  3,  3 |  ponownego huku. Głucho zadrgały mury, jękły sienie i izby, korytarze
30  3,  6 |     Wspomniał wywalone podkopami mury, wyrwane okienka i wejście,
31  3,  11|    cmentarze, dzwonnice, wieże i mury do odporu umocowane. Parowy,
32  3,  11|          wymordowani!... Omszałe mury dominikańskie poczęły promienieć
33  3,  11|   żołnierze chyłkiem pomykali za mury. Opuszczony od wszystkich
34  3,  11|    klasztor i ogród kościelny, w mury cmentarza i dzwonnice zdobyte
35  3,  11|         rozkazu opróżniali teraz mury klasztoru Świętego Jakuba.
36  3,  11|         do obrony, że opuszczone mury nieprzyjaciel zapełnił,
37  3,  13|     wieży klasztoru i białe jego mury. Tuż za kuźnią i za gospodą
38  3,  13| owocowych alejek, widniały białe mury. To, co niegdyś tak uderzyło
39  3,  13|        boi się wszystek, a grube mury kościoła w posadach swoich
40  3,  14|           Wywalili z gruntu tyle mury jak klasztor franciszkański!
41  3,  14|        doły, wpełzał na strącone mury, zlatywał w szczeliny, padał
42  3,  14|       strzału runęło w rozwalone mury jak pocisk armatni. Cedro