Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |       są napuszone i przymusowy wyraz powagi nadaje twarzy siła
 2  1,  5 |  człowiek, czasem coś jak czuły wyraz ze szlochającym krzykiem
 3  1,  7 |         i kiedy niekiedy rzucał wyraz cichy jak oddech:~- Zdeptał
 4  1,  8 |      Oczy jego przybrały dziwny wyraz; który Rafał widział już
 5  1,  10|  wrzątku wesołości. Jeden jakiś wyraz, dźwięk cichego słowa wyrywał
 6  1,  10|     miał w oczach ów szczególny wyraz. Wszyscy, na kogokolwiek
 7  1,  10|     usiłował zachować na twarzy wyraz doskonałej obojętności,
 8  1,  10|    niepoznania. Twarz przybrała wyraz chłodu i powagi, ale nie
 9  1,  12|    kiedy ruchliwe wody straciły wyraz ciekłości, stawały się bezwładne,
10  1,  12|            Było coś nad wszelki wyraz tragicznego w tym zstępowaniu
11  1,  14|       gdy oczy jego przybierały wyraz coraz bardziej ciekawy,
12  1,  14|        się przecież nie kobiecy wyraz. Było w nich przenikające
13  1,  15|      nauczycielem niezrozumiały wyraz łaciński zastąpić niezrozumiałym
14  1,  16|          Spuściła oczy i ponury wyraz bezsilnej hańby odmalował
15  2,  1 |        pełno, to hałaśliwie nad wyraz. Goście klubowi, podzieleni
16  2,  2 |       że jest dobry nad wszelki wyraz. Wypił do dna.~Zaledwie
17  2,  2 |       odmalował się mętny jakiś wyraz. Major nie zrażony mówił
18  2,  5 | obojętne. Nie pachnie ani jeden wyraz, nie obudzi żalu ani tęsknoty..
19  2,  9 |     płótnach swych bezdźwięczny wyraz niedocieczonej tajemnicy.
20  2,  11|         podłogą było duszno nad wyraz. Książę nie spał. Słyszał
21  2,  13|        wówczas nie ustał w nich wyraz badawczości i siły. Wśród
22  2,  15|   porosłe drzewami, nad wszelki wyraz urocze ogrojce, dziewicze
23  2,  18|   rozwarły szeroko i straszliwy wyraz mocy z twarzy uczynił jak
24  2,  20|   rachuby i wysiłku. Oczy miały wyraz większej słodyczy, choć
25  2,  20|       bardzo musiał zmienić się wyraz jego twarzy, gdyż piękna
26  2,  21|        cieniach rzęs. Na ustach wyraz bolesny. Włosy, rozrzucone
27  2,  21|       środka rzeki. Lecieli nad wyraz chyżo. Ale na opuszczonym
28  2,  22|       drzwi do stancji i rzucił wyraz:~- Jogry!~Rafał zerwał się
29  2,  22|        lesie i twarz jego miała wyraz przykrego uszczęśliwienia,
30  3,  3 |         szepcą, szepcą... Jeden wyraz jakiś syczy, świszcze, rzegocze
31  3,  3 |     rozum. Mierzył celnie i nad wyraz skutecznie.~Tymczasem woltyżer
32  3,  3 |        Chciałem powiedzieć inny wyraz, ale boję się obrazić twe
33  3,  3 |        ciemności inny kształt i wyraz, gdy zbielała i martwa na
34  3,  6 |      Było mu dobrze nad wszelki wyraz. Myśli przyjemne i wesołe
35  3,  8 |   przede wszystkim na Zajączka. Wyraz antypatii, dochodzącej do
36  3,  8 |        wyrywał się z tych oczu. Wyraz dumy i wzgardy drgał w każdej
37  3,  8 |         bombardowania Warszawy.~Wyraz jadowitego szyderstwa przewinął
38  3,  10|         Rafał znał doskonale ów wyraz twarzy zobojętniały, pół
39  3,  10|       pochylenie głowy, ten sam wyraz twarzy. Oczy przymknięte...
40  3,  15| policzków i szczęk nadawały jej wyraz grozy i surowości nieubłaganej.~
41  3,  15|    młodego Cedry, był czymś nad wyraz dziwnym i niespodzianym