Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |             we włosy, spuszczone na czoło. Gdy od tańca zakwitły jej
 2  1,  2 |         Wicuś, z czupryną zwisłą na czoło, siedział na słomie i jadł,
 3  1,  3 |             lodowatego potu na jego czoło: będą mię bili. Skręcał
 4  1,  3 |       chwyciła go za gardziel. Wbił czoło w poduszkę i przypatrywał
 5  1,  4 |           ręce na jej szyi, opierał czoło o jej łeb i siedział nieruchomy,
 6  1,  5 | rozpuszczone włosy, jej przecudowne czoło, śliczną twarz, odkrytą
 7  1,  5 |          nad polami i szedł na jego czoło. Ostatni raz oczy pełne
 8  1,  6 |          potu jakoby wodą zlał jego czoło, ręce i nogi. Przyszedł
 9  1,  8 |        osiadłby był...~Książę otarł czoło wonną chustką. Chowając
10  1,  8 |      milczenie, do potu zmazującego czoło i do nikczemnych łez?~Czemuż
11  1,  13|           przy nim, wsparł łokcie i czoło ukrył w dłoniach. Zaczął
12  1,  14|           genialnymi myślami upajał czoło wodza Antoniusza i czoło
13  1,  14|            czoło wodza Antoniusza i czoło wodza Aleksandra, który
14  1,  14|        płaszcz, kapelusz nasunął na czoło i biegł ciemnymi ulicami.
15  1,  17|          rzuci jakoby lauru liść na czoło upojone marzeniami, którego
16  1,  17|             Miglioretto, gdzie było czoło boju. Minął bramę Pusterla,
17  1,  17|           dwuramnika wysuniętego na czoło układu wszystkich szańców,
18  2,  1 |      wydelikacony jak kobieta. Jego czoło, białe jak alabaster, odbijało
19  2,  1 |       stolika, a zimne poty biły na czoło, gdy myślał o straszliwej
20  2,  2 |            wiatr śmiertelny owionął czoło. Kły i pazury wilcze werznęły
21  2,  4 |            wiatr śmiertelny owionął czoło. Kły i pazury wilcze werznęły
22  2,  5 |         usta, przycisnęła do pustki czoło pragnące wsparcia, kładła
23  2,  5 |         lekkie i wonne owionęło jej czoło, głowę, poruszyło włosy
24  2,  5 |             przy moich piersiach, a czoło przy nagim ramieniu. Włosy
25  2,  5 |         ręce mej obnażonej, a białe czoło naprzeciwko ust. Czerwone
26  2,  10|        piersi, włosy zsunęły się na czoło i wśród delikatnego mrowienia
27  2,  11|          tak samo porosłe mchem jak czoło i brwi...~- Śpij w spokoju,
28  2,  13|             odrazy. Jej loki, białe czoło, różowe policzki, ładna,
29  2,  13|              rzadkie włosy oblepiły czoło poorane w bruzdy, a oczy
30  2,  17|         Podniósł leniwie i niedbale czoło. Rzekł z wyrazem szczególnej
31  2,  19|           na szyję nagą. Białe miał czoło. Nieruchome oczy jak dwie
32  2,  20|         które teraz opromieniały mu czoło niby blask samoistny, ale
33  2,  20|             mu na twarz, na szyję i czoło. Zadzwoniły mu w uszach
34  2,  21|          przyszłości wionął na jego czoło. Ujrzał przed sobą szereg
35  3,  3 |           armat grzmota raz w raz w czoło, w ciemię głowy. Przeraźliwe
36  3,  3 |          wysuwa się cichaczem białe czoło i oczy widma ogarną napastnika.
37  3,  3 |             piękny.~Suche, kościste czoło, ściągły nos, starannie
38  3,  8 |            było ogólne. Po południu czoło kolumny zbliżyło się do
39  3,  9 |          jazdy. Ten oddział tworzył czoło kolumny. Dalej maszerowały
40  3,  12|    przytomny, patrzący w jeden kąt. Czoło miał jednostajnie, nieodmiennie