Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |    powiekami. Prawa ręka ociężałym ruchem skradła się w zanadrze jedwabnej
 2  1,  2 |           Rafała: On instynktownym ruchem przysunął się ku niej. Tak
 3  1,  2 |          stamtąd. Wtedy bezwiednym ruchem ujął jej ręce, nachylił
 4  1,  3 |         zatlił się krwawy płomień.~Ruchem niezawisłym od świadomości,
 5  1,  3 |          Ale oślepiająco porywczym ruchem Rafał wydarł się z objęć
 6  1,  3 |      wyleciały z drzwi, piorunowym ruchem zatrzaśniętych. Pościg z
 7  1,  5 |           na węzeł związane jednym ruchem, utopił je w wonnych, suchych
 8  1,  5 |   ciemności: Przenikliwym, szybkim ruchem uderzały go drgnienia brwi
 9  1,  5 |            po gardziel. Piorunowym ruchem Rafał rozwarł pięść i wszystkimi
10  1,  5 |        klucz. Cichym, złodziejskim ruchem lewej ręki, z cudownym przebłyskiem
11  1,  5 | śmiertelnym. Ustał. Bezwładnym już ruchem źgał zwierza, coraz mniej
12  1,  7 |        oczy. Śniło się, że leniwym ruchem dźwiga błoniastą rękę i
13  1,  7 |       dowiadywał się jednym jakimś ruchem naśladującym, jednym charakterystycznym
14  1,  8 |             Książę Gintułt leniwym ruchem dźwignął się z krzesła i
15  1,  10|           widzi. Wstał niezgrabnym ruchem, ukłonił się z sandomierską (
16  1,  10|   półuśmiech taki sam jak siostra. Ruchem grzecznym, ale przewidującym
17  1,  10|      nareszcie odejść. Ukłonił się ruchem pewnym, zgrabniejszym daleko
18  1,  14|          wojny.~Sułkowski powolnym ruchem prześlicznej głowy chciał
19  2,  1 |            chwili Jarzymski nagłym ruchem ręki porwał wielki, obmokły
20  2,  5 |           się łagodnym, melodyjnym ruchem. Słyszała w sobie jakoby
21  2,  7 |          wymienienia nazwy, pewnym ruchem brwi i powiek, pewnym uśmiechem
22  2,  9 |             Między jednym a drugim ruchem, jak mechaniczne wahadło,
23  2,  12|           trepciach. Rafał szybkim ruchem zbliżył się do graczów i
24  2,  12|           i lokaja miarowo, sennym ruchem kołysały się w prawo i w
25  2,  18|            wodze wolnym, obłąkanym ruchem. Śmiertelna bladość okryła
26  2,  18|       gdyby maskę żelazną. Twardym ruchem odsunął rozwarte ramiona
27  2,  19|    przedramię przyjaciela i niemym ruchem głowy wskazał coś w oddali.
28  2,  19|            szyję obnażył. Zręcznym ruchem zarzucił stryczek.~Nagle
29  2,  19|            górze. Oprawca łagodnym ruchem przytrzymał ciało i mocno
30  2,  20|           czy kochanek!~Bezwiednym ruchem zaczął ścierać z szyby zamróz
31  2,  21|         parą kamerdyner i okazałym ruchem prawicy wskazywał pana domu.~
32  2,  21|         siebie łagodnym i łaskawym ruchem. Na przeciwległej stronie
33  2,  21|        odtrącił go precz od siebie ruchem i gestem tak nieoczekiwanym,
34  3,  3 |        rękawicę.~Tamten zaprzeczył ruchem głowy. Rzekł po chwili:~-
35  3,  3 |           Zniżyła głowę gwałtownym ruchem nad tymi kwiatami. Zatopiła
36  3,  3 |      dłonie trwożliwie a namiętnym ruchem zgarnęły, objęły, schwyciły
37  3,  5 |         Gdzież to było?~Mikułowski ruchem pełnym niewinności przyjął
38  3,  6 |           ryk. Olbromski sekretnym ruchem wyciągnął z olstrów pistolet
39  3,  12|       rozwarł drzwi stajenne takim ruchem, jakby ze siebie wyrywał