Tom, Rozdzial

 1  1,  12|       brnęły do taktu chude konie oficerów wyższych. Oni sami jak czarne
 2  1,  12|        Kto tu wami dowodzi?~Kilku oficerów, słysząc mowę polską, wysunęło
 3  1,  13|         to załoga. Że wódz zabrał oficerów zdatnych, więc imion między
 4  1,  13|  widocznie, a zarazem jadłodajnia oficerów w służbie czynnej. Mieściły
 5  1,  17|           ażeby między zgonionych oficerów, idących z pola bitew, nie
 6  1,  17|          tyłu przebitych, rozkazy oficerów szczujące do rzezi, przekleństwa,
 7  1,  17| współbraci. I na grupę dwudziestu oficerów artylerii zwaliła się masa
 8  1,  17|       przymuszony jechał w tłumie oficerów polskiej konnicy blady Foissac-Latour.
 9  2,  17|          Fiszera. Wezwano do rady oficerów po kilku z każdego batalionu.
10  2,  17|       trzy półbrygady. Stu blisko oficerów straciło miejsce w nagrodę
11  2,  17|         naprawy wyszło posądzenie oficerów o spisek i bunt, co przyśpieszyło
12  2,  17|           paniom i wesołemu gronu oficerów, że ten a ten poszedł spocząć
13  2,  17|     zostało nas żywych trzystu, a oficerów naszych kilkunastu.~Po śmierci
14  2,  22|           sto koni wybiera trzech oficerów, jak za Rzeczypospolitej.
15  2,  22|         Znaleźli się wśród samych oficerów. Wszyscy mieli na sobie
16  2,  22|         Krzyk się wzmógł. Jeden z oficerów, mocno już cięty, aczkolwiek
17  2,  24|      Toruniu był już spory zastęp oficerów i żołnierzy polskich, sformowany
18  2,  24|          wśród zgliszcz. Dwunastu oficerów ciężko rannych wyniesiono
19  3,  1 | francuskich w nim ukrytych. Wielu oficerów i żołnierzy w tej sprawie
20  3,  1 |           utracił pułkownika, dwu oficerów i około stu ludzi zabitych.
21  3,  3 |            że mają przed sobą nie oficerów i żołnierzy, nie lud burzliwy
22  3,  5 |           A ty śpisz!~ ~Cały tłum oficerów chórem, w uniesieniu, powtarzał
23  3,  6 |          przepływała polami. Oczy oficerów, wachmistrzów, kapralów,
24  3,  6 |          obroty. Jako pierwszym z oficerów rannym w tej okazji - zajął
25  3,  6 |         do roboty. Pod kierunkiem oficerów żołnierze, a pod kierunkiem
26  3,  6 |          złote hafty i akselbanty oficerów w zielonych mundurach, drągi,
27  3,  6 |          południu. Najbliższemu z oficerów rzekł z cicha, nad uchem:~-
28  3,  7 |    spojrzeniem. Generał w tłumie. oficerów popędził w kierunku Mokotowa.
29  3,  8 |    starych lokajów, pełen chorych oficerów i żołnierzy. Nie było tam
30  3,  8 |           jadącego w gronie kilku oficerów różnego stopnia generała
31  3,  9 |           by się większa kompania oficerów pomieścić mogła. Ruszono
32  3,  9 | Sokolnicki wziąwszy ze sobą kilku oficerów wyjechał ze wsi i puścił
33  3,  9 |           tego namiotu kilkunastu oficerów. Wszyscy mówili po francusku
34  3,  9 |     wrażenie panów przebranych za oficerów. Wdali się ze mną w rozmowę.
35  3,  9 |           do ostatka. Grono owych oficerów, których mam za jakichś
36  3,  10|          się przypadkowo w tłumie oficerów sztabu księcia Poniatowskiego.
37  3,  12|      rannego. Szpitale pełne były oficerów i żołnierzy, w prywatnych
38  3,  13|         drzwi, a tu, słyszę, tych oficerów pan sklął, zmaścił słowem
39  3,  16|     gromkim głosem zwrócił się do oficerów i żołnierzy, żeby pomścili