Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      jedziesz tyli świat, to z byle czym wracać nie sposób. Niechże
 2  1,  7 |            których nic nie wiadomo, czym są: czy miłością, czy nienawiścią,
 3  1,  8 |             nie wzgardę wszystkich, czym była przez wieki, tylko
 4  1,  8 |           bo on zostanie sobą, tym, czym jest, ale żeś sam na dół
 5  1,  10|      dotychczas wiedział i widział, czym był, co się z nim działo,
 6  1,  12|              Miał więc znowu to, za czym tęsknił. Balustradę z kilkuset
 7  1,  12|            okiem i spostrzegł to, z czym tak uporczywie chcieli go
 8  1,  14|              Owszem, wygląda na to, czym zapewne był i jest z przyrodzenia
 9  1,  14|               Nie. Myślałem teraz o czym innym.~- Ach, tak?~- Słyszałeś
10  1,  15|    kończącej szkoły miało opinię, o czym miasto szeptało ze zgrozą,
11  1,  16|           politycznie rozmówić?~- O czym?~- A bo ja wiem o czym,
12  1,  16|            O czym?~- A bo ja wiem o czym, ale powinien.~- Wiesz co,
13  1,  17|           coś pomóc, nie wiedzący w czym i jak. Wciąż tylko zgrabiałymi
14  2,  1 |         niego wychodzących, wszyscy czym prędzej dla zmylenia pościgu
15  2,  2 |             oczy, poczynał myśleć o czym innym, budował plany na
16  2,  2 |          niby to osoby, ducha tego, czym jest rodzenie się z ziarna.
17  2,  2 |         wystąpić okazale, by mieć o czym donosić Wielkiemu Wschodowi "
18  2,  2 |           trzymając ją pod ręce, po czym, umieszczona naprzeciwko
19  2,  4 |         wystąpić okazale, by mieć o czym donosić Wielkiemu Wschodowi "
20  2,  4 |           trzymając ją pod ręce, po czym, umieszczona naprzeciwko
21  2,  9 |           tyranii!~Stańcie się tym, czym jesteście...~O góry, góry-stańcie
22  2,  12|            Myślisz może, że nie mam czym zapłacić za twoją chabaninę? -
23  2,  17|            się przecie skrzepi bele czym. I jużci słyszysz, śpiewa
24  2,  18|             głodny i zły, a klął na czym świat stoi. Trzy tygodnie
25  2,  18|       przyłączał bardzo uczonego, o czym młodzi jego przyjaciele
26  2,  18|            hrabia z łaski swojej, o czym powinienem pamiętać! W tej
27  2,  19|           poczujesz, jak powąchasz, czym takie chętki pachną!~- Powiadali,
28  2,  19|      ramiona szarpnął ku dołowi. Za czym zdarł szybko z dłoni rękawiczki
29  2,  21|            strony. Kalwicki klął na czym świat stoi. Krzysztof był
30  2,  22| żołnierskiej kryjówce nie mam nawet czym kolegów poczęstować. Ale
31  2,  22|            chce grać, a nie mają na czym. Niech zdejmą mundury, odepną
32  2,  24|           zaś nie sedniły, a paśli, czym się dało. Biada wtedy strzechom
33  2,  24|          oblężenia Grudziądza, przy czym dwie kompanie batalionu
34  3,  2 |  zorientować, co się to tutaj robi, czym się zabawiają jowialni kamraci.
35  3,  3 |            Wówczas to Cedro poznał, czym jest lanca i jak mądre są
36  3,  6 |         Karczmy. Teraz nie ma już o czym...~- Tylem zyskał; że mi
37  3,  6 |           ogromne powieki i klął na czym świat stoi. Jeszcze niezupełnie
38  3,  9 |            żegnali. Posiliwszy się, czym było można, Dąbrowski kazał
39  3,  12|          jak zwycięzca i bohater, o czym tyle lat marzył, lecz jako