Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |       lejcami, zapadły w dół, idąc zrazu kłusem, później galopem.
 2  1,  5 |           usłyszał szczególny huk. Zrazu sądził, że jest na brzegu
 3  1,  8 |   szczekały w wioskach sąsiednich.~Zrazu, po zachodzie słońca, panowała
 4  1,  8 |        ziemi. Złoto-biała obwódka, zrazu niejasna i pełna lęku, poczęła
 5  1,  10|   Nierychło podniósł łyżkę do ust. Zrazu tak miał wzrok zmącony,
 6  1,  17|        porcyjek chleba żołnierzom, zrazu swojej kompanii, potem szerszemu
 7  1,  17| kilkadziesiąt kroków przed idącym. Zrazu nie mógł zrozumieć, co to
 8  1,  17|            pięciuset ludzi. Książę zrazu nie chciał ruszyć się i
 9  2,  3 |         się z mroku i ciszy pieśń. Zrazu przez jeden głos zaczęta,
10  2,  7 |           tak jak stała iść cicho, zrazu po kamiennych skrzyżalach,
11  2,  9 |        głos: Nie ma...~Rafał leżał zrazu jak przedtem, zwyciężając
12  2,  11|     czterech stron świata. Jechali zrazu konno, potem przesiedli
13  2,  13|     obłokiem loków, nachylona była zrazu ku bratu, ale stopniowo
14  2,  17|           aże ku białym śniegom... Zrazu nawet wierzył człowiek z
15  2,  17|           od tej chwili do miasta. Zrazu dawali nam połowicę porcjów,
16  2,  17|          wyszeptał Cedro.~- Dokąd? Zrazu mówili, że do Tulono, a
17  2,  20|        oddalił się. Płomyki świec, zrazu przygasłe, rozszerzyły się
18  2,  22|          założono do sanek.~Brnęli zrazu śniegami unikając gościńca
19  2,  22|     pijanica, widać, i awanturnik, zrazu począł obudwu badać sierdziście,
20  2,  24|    wachlarzowate spławy świerkowe, zrazu wielkie, później drobniejsze,
21  2,  24|          siłą w marsz, pod rozkazy zrazu Bernadotte'a księcia Ponte
22  3,  1 |       pryczy w alkierzu wieśniaka. Zrazu wszystko szło po dawnemu:
23  3,  1 |       poranek, widzieli przed sobą zrazu w mglistym niebie, a później
24  3,  2 |           iść obok niego piechotą. Zrazu miał kilkunastu towarzyszów,
25  3,  2 |         dziwaczny w pobliżu widok. Zrazu myślał, że ktoś modli się
26  3,  3 |        przeszkadzał wcale. Sądzili zrazu, że dom ten nie będzie wcale
27  3,  6 |           od warszawskiego traktu. Zrazu co kilkaset kroków próbowali
28  3,  6 |            wypadł spomiędzy drzew. Zrazu szedł nierównymi skokami,
29  3,  6 |           widać było jak na dłoni. Zrazu szedł równo, sporą ryścią.
30  3,  6 |     Olbromski zaczął go potrząsać. zrazu ostrożnie, potem coraz mocniej,
31  3,  6 |          naprzód spomiędzy kolumn. Zrazu można było rozpoznać jedynie
32  3,  8 |           patrzał na fortyfikacje. Zrazu twarz jego była senna i
33  3,  9 |           się daleko głosy bębnów. Zrazu zdawało się, że biją wciąż
34  3,  11|            na nasypach i w fosach. Zrazu umiejscowiona w wyłomie
35  3,  11|     Olbromski rozejrzał się wkoło. Zrazu widział tylko szarą, jakby
36  3,  13|         wkroczył ostrożnie w lasy. Zrazu wziął się na prawo przez
37  3,  14|      poszarpane zburzyszcze. Szedł zrazu naprzód, potem na prawo
38  3,  16|         lotnym piasku dół grobowy. Zrazu nagimi rękoma, potem znalezionym