Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |           leży.~To ruiny ariańskiego kościoła. ~Jaki dziwny, niespodziewany
 2  1,  1 |           każdego kroku w tej ruinie kościoła! Co w niej jest, co płacze
 3  1,  1 |               Od Pałacu Spiskiego do kościoła Panny Marii i do katedry
 4  1,  3 |           ogrodów, niedaleko od ruin kościoła Świętego Piotra. Cedro był
 5  1,  4 |         kazał, żebyś z nami siadł do kościoła...~Rafał drgnął z radości.~
 6  1,  5 |           ale dawniejszą, z kuligu i kościoła. Dzisiejszą musiał sobie
 7  1,  8 |              Ściemniało się, kiedy z kościoła w Grudnie, odległego o wiorst
 8  1,  9 |         jeszcze dnia przeniesione do kościoła. Wrócił tedy do Wygnanki
 9  1,  9 |              czasie przewiezienia do kościoła zwłok kapitana. Rafał był
10  1,  12|            radością w mroczne głębie kościoła. - Żołdak francuski zerwał
11  1,  12|          samej głębi ducha wyszedł z kościoła. Uderzyła go, jak nieznośny
12  1,  12|              w Wenecji, wchodzili do kościoła, do podziemnego grobowca.
13  2,  2 |            Augustyna z przeciwnikami Kościoła. ,~Minęło południe i jesienny
14  2,  24|              ulicę miasta, w pobliżu kościoła katolickiego św. Krzyża
15  3,  2 |             głębokiej nawy wielkiego kościoła. Kilkanaście ognisk buchało
16  3,  3 |      wytępieni bagnetem u wejścia do kościoła, w jego kruchtach i nawach,
17  3,  3 |        Giliusza. Prowadziła ona obok kościoła tegoż imienia, obok klasztoru
18  3,  3 |          pustych celach i pod kopułą kościoła.~Około północy ostatnie
19  3,  4 |             z obrazu w bocznej nawie kościoła Świętego Jakuba w Saragossie. -
20  3,  6 |      połyskiwał duży, miedziany dach kościoła oraz niewysoka jego wieżyczka.~
21  3,  6 |               również. Dopiero około kościoła w Raszynie, w domach jego
22  3,  6 |            Widział odchodząc, jak do kościoła i domostw znoszono rannych.
23  3,  11|         odwiecznych romańskich murów kościoła, jego ceglanych ścian, pokrytych
24  3,  11|       czerwca z kopuły kolegiackiego kościoła przebieg bitwy na Dąbrowiu,
25  3,  11|       spalonego w pierwszym szturmie kościoła reformatów i czerniały popieliska
26  3,  11|         baterii czwartej, to jest od kościoła Świętego Pawła.~Na przecięciu
27  3,  11|             pod narożniki oszańcowań kościoła Świętego Pawła. Szef batalionu
28  3,  11|          sprawę, Gdy przebiegał obok kościoła, ktoś go zawołał po imieniu.
29  3,  11|          bujnie się plenił. Wewnątrz kościoła stali zaczajeni chłopi Gintułta,
30  3,  11|          usiłowali przedostać się do kościoła. Wir masy ludzkiej rozbitej
31  3,  11|            rozkazy zburzenia starego kościoła, żeby z niego noga austriacka
32  3,  13|              murem odpolnym a ścianą kościoła. Gruszki tam rosły osłonione
33  3,  13|           się wszystek, a grube mury kościoła w posadach swoich drżą.
34  3,  13|       wchodzą tłumem szumnym w progi kościoła. Jakże wydaje się niski
35  3,  13|         Żołnierze poklękali w środku kościoła, oficer siadł w ławce i
36  3,  13|           miejsca i szybko wyszedł z kościoła. Rozkosz mu sprawiało dzwonienie
37  3,  14| przecinających drogę, co prowadzi do kościoła kapucynów. Te niezmierne
38  3,  14|        Tomasza i z drugiej strony do kościoła San Diego objęły strasznym