Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |         uśmiechu, wykwitających na ustach, aż do błyskawic szczęścia
 2  1,  5 |     wylatywał krzyk martwiejący na ustach, wnet dziwaczny, głupkowaty
 3  1,  5 |        chcą się oddalić.~Miał przy ustach przecudne kędziory, okurzone
 4  1,  8 |          nieopisany zawarty w tych ustach - i oczy. Nieruchome przeźroczyste
 5  1,  10|           u niej stało w oczach, w ustach, na czole, w drgnięciach
 6  1,  11|         miał jej włosy na chciwych ustach, a ramiona i piersi na piersiach...~
 7  1,  14|          odeprzeć, a w ściśniętych ustach lodowaty połysk czynu. Przeszedłszy
 8  2,  1 |           lata w domu nie miałem w ustach jednego wyrazu.~- To nic!
 9  2,  5 |      dobroci, z uśmiechem cnoty na ustach i od szukania po ziemi prawdy
10  2,  6 |         rozszerzyły się w oczach i ustach.~Dał się słyszeć na brukowanym
11  2,  6 |         odbiła się w jej oczach, w ustach i na czole.~Ujrzał ją wszystką
12  2,  7 |  niespodziane chmury z łona gór. W ustach zmieniały się na śpiew solowy,
13  2,  10|             dotknięcie, uczuwać na ustach, w sercu - tak było dobrze.
14  2,  11|           trwały, pozostał na jego ustach taki sam, jak w zaraniu
15  2,  11|            szczęścia w ściśniętych ustach. Nie mógł powstrzymać myśli,
16  2,  12|        boczku.~Chleb znikał w jego ustach ogromnymi skibami~- Wasan
17  2,  13|      rozerwać uśmiechu leżącego na ustach. Nie chciał może spłoszyć
18  2,  17|           mdlał najtęższy. Smaga w ustach dniem i nocą, że się wargi
19  2,  18|            czyjeś zdrowie. Długo w ustach miamlał najrozmaitsze wyrazy,
20  2,  20|      marzył z gorzkim uśmiechem na ustach. Coś do niego mówił Krzysztof.
21  2,  20|          miała oczy spuszczone, na ustach przecudny uśmiech.~Z wolna
22  2,  20|        złote włosy mieć sekundę na ustach. A potem niechże strzela
23  2,  21|            się w cieniach rzęs. Na ustach wyraz bolesny. Włosy, rozrzucone
24  3,  3 | zwiedzionych brwiach, w rozwartych ustach, z których krzyk zemsty
25  3,  3 |        krwi, że z niej powstała na ustach i brodzie skorupa nikiej
26  3,  3 |        miał pełną piachu i dymu, w ustach smak jakby centurii. Odrobina,
27  3,  3 |     Wielkimi krokami, z pieśnią na ustach rozszalałą zeszli na dół.
28  3,  3 |           z lodowatym uśmiechem na ustach.~- Przeżyłem już wiele szturmów
29  3,  3 |         prorok ze swym krzykiem na ustach...~W tej samej chwili czarny,
30  3,  3 |           Kropli krwi nie ma w jej ustach. Światło uciekło ze źrenic.
31  3,  4 |         świętym kielichu... Smak w ustach wina i goryczy centurii.
32  3,  6 |    skrzywienie odrazy maluje się w ustach i wielka głowa z niechęcią
33  3,  9 |          ze wzgardą w skrzywionych ustach komenderował po francusku,
34  3,  10|           blask szczęścia kwitł na ustach śpiewaczki.~W chwilę potem
35  3,  11|      czaszek i kości policzków. Po ustach uśmiechniętych boleśnie
36  3,  12|     jutrzenka daleka, zajaśniał na ustach i twarz rozwidnił. Tylko
37  3,  15|   anielskiego uradowania, który na ustach zmartwychwstał na widok