Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         skryły się pod powiekami. Prawa ręka ociężałym ruchem skradła
 2  1,  4 |    wyjątku, nawet matka, nie miał prawa rozmawiać z "zakałą'', z "
 3  1,  5 |        cios zwiniętą pięścią. Ale prawa dłoń trafiła w rozwartą
 4  1,  8 |         stanowić - żal się Boże! -prawa... wyznaję, wyznaję...~Na
 5  1,  8 |       Olbromskiego targnęła się i prawa ręka zaczęła niecierpliwie
 6  1,  13|        lud. Znasz chyba doskonale prawa ich, kodeks karny, więzienia,
 7  1,  13|     niosąc w te kraje swe wielkie prawa? Lud wenecki pieśniami powitał
 8  1,  13|            konie Lisippa należą z prawa do wielkiego wodza, Buonaparty.
 9  1,  14|           Gintułt. - "Milczą, tam prawa, gdzie lśni oręż". Tak niegdyś
10  1,  14|        niskiego stopnia - nie mam prawa wstępu na te salony...~-
11  1,  14|         dyktując mu nowe, wysokie prawa. Idziemy z kolei obaczyć,
12  1,  15|       tężyzny. Olbromski był jego prawą ręką, pomocnikiem i powiernikiem.
13  1,  15|    Akademię i do słuchania lekcji prawa natury, które wykładał utriusque
14  2,  1 |     przepraszam! Nie masz po temu prawa, skoro w perspektywie jest
15  2,  3 |       bije serce. Ktoś ujął go za prawą rękę i prowadził w półokrąg
16  2,  3 |          Fryderyka Wilhelma! Ręka prawa do strzelby, strzelba do
17  2,  8 |          że jest związany. Chciał prawą ręką dosięgnąć sztyletu,
18  2,  13|        szafki i cacka. Straciwszy prawa modnego bytu i łaski w salonie,
19  2,  17|    francuskiej, otrzyma wszystkie prawa francuskiego obywatela.
20  2,  20|           żeby już tutaj nie mieć prawa powrotu. Już nigdy! Roześmiał
21  2,  22|           swym miejscu, krócicę w prawą rękę, szablę w drugą i postawił
22  2,  22|       Przynajmniej nie będą mieli prawa pchać się do resursy i zabierać
23  2,  24|           cywilny, który nie miał prawa znać hasła ni parolu, umyślnie
24  3,  2 |         przeważał teraz ciężar na prawą stronę i uwierał ramię.
25  3,  2 |         Kilkakroć wlazł już to na prawą, to na lewą. Poczuł, że
26  3,  2 |         wiotką dziewicę. Ponieważ prawą ręką kręcił prosięciu ogon
27  3,  3 |      Cedro szarpnął w owej chwili prawą rękę. Wydarł ją z pazurów
28  3,  4 | Medinaceli rozdzieliły się drogi. Prawa poszła na jakąś Sigüenzę,
29  3,  4 |       odmienia i kasuje odwieczne prawa feudalne panów, że znosi
30  3,  6 |     cielesnym przerzucił cugle na prawą stronę, okręcił grzywę około
31  3,  6 |      lewej ręki i z lekka wysunął prawą stopę ze strzemienia: Wsparłszy
32  3,  6 |         wzór, przeniósł genialnie prawą nogę, palcami w dół, ostrogą
33  3,  6 |          suite.~- Nie mam do tego prawa i nie znam takiej rangi.
34  3,  8 |    Księstwa tak porzucić nie mamy prawa! - wtrącił Fiszer porywczo. -
35  3,  8 |        generałem Cesarza, nie mam prawa zmarnować wojska, które
36  3,  8 |     głodzić do woli, ale nie masz prawa głodzić żołnierza. Kiedy
37  3,  14|       niego, tnąc szablą, którą w prawą dłoń chwycił, na prawo,