Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |             cofnęły. Rafał wypadł w pole. Jechał topolową aleją,
 2  1,  5 |         zboża. Wyprowadził Baśkę na pole i przez czas pewien brnął
 3  1,  5 |             jelenimi susy wypadła w pole i uszła psom. Długo niosła
 4  1,  5 |        wrzała rozpętana burza. Całe pole, skroś którego leciał, zrywało
 5  1,  5 |             lejców, bat i uciekał w pole. Dopiero ubiegłszy kilkadziesiąt
 6  1,  10|    rozpuścił, rozamorował, że mu na pole wychodzili jak z łaski,
 7  1,  14|         Tysiące ich zasłały ciałami pole bitew. Żołnierze nasi patrzeli
 8  1,  16|            domową odzież i szedł na pole, gdzie mu kazano. Wszystko
 9  1,  16|       wyjeżdżał na szkapie daleko w pole, skąd widać było Dersławice.
10  1,  16|          prędzej wyszedł i ruszył w pole, postanawiając do tej dziury
11  2,  11|            Mistrz katedry patrzał w pole śnieżne czystymi oczyma,
12  2,  14|             braliście też już psy w pole?~- Tędy go wiedli!...~-
13  2,  14|          Smugu ku Bielom.~- Paradne pole! Rafciu, będziemy szaleć
14  2,  14|        przewidywacze, znawcy! Jedno pole należycie zorane, jeden
15  2,  17|          choroby trupami zaściełały pole, a nade wszystko straszliwa "
16  2,  17|        wstawaj, bratulu, i umykaj w pole! Potem nauczyli my się radzić
17  2,  19|           tu dragon w te tropy i za połę! Teraz ci po podgarlu powróz
18  2,  20|             waćpana pociągnął go na pole chwały? - spytała po chwili.~-
19  2,  22|          wypadku, to chyba sztuką w pole wywodzić, bo co do bicia... -
20  2,  22|          innych pierwszy mówca.~- W pole wywodzić! Filozof! Bić Niemca
21  2,  23|             i adiutantów wjechał na pole, między żywe mury, Jan Henryk
22  3,  4 |             materacu niosą dokądś w pole, w równą, bezdrzewną przestrzeń.
23  3,  6 |           Tu i owdzie otwierało się pole jak zatoka werznięta w las,
24  3,  6 |      szeroki zajaśniał. Otwarło się pole idące milami w południową
25  3,  6 |  rekonesansu. Ukośnie miał przeciąć pole przed frontem polskiego
26  3,  6 |           przez sen.~Spostrzegł, że pole całe żółknie i że płomyki
27  3,  6 |          kwatery główne j. Reszta w pole.~W moment wydzielono konwój,
28  3,  6 |          szybek i niósł ją dokądś w pole niby najdroższy skarb. Ujrzał
29  3,  6 |           wsi sztorcem wysuniętej w pole. Między wsią Falenty Małe
30  3,  6 |        miały przed wylotami otwarte pole i dostęp do wsi. Za armatami
31  3,  6 |         salutując w biegu, ukazywał pole przed wioską.~Generał nie
32  3,  6 | odstrzeliwując, trupami zaściełając pole. Austriacy wbijali się w
33  3,  6 |    wypędzeni bagnetem i wyrzuceni w pole. Zarazem trzy lekkie armaty,
34  3,  7 |           oczach i myśli wczorajsze pole. Blisko trzy dni nie jadł.~
35  3,  7 |             nasz żołnierz wyruszy w pole...~
36  3,  9 |        ostrym dziobem wysunął się w pole ku Glinkom. Generał powstrzymał
37  3,  11|        jakiś oficer pociągnął go za połę i wskazując księcia mówił:~-