Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |           tego ogrodu. Skacze u nóg ojca niosącego nabitą strzelbę
 2  1,  1 |             cóż waszmościom, u Boga Ojca, do moich chłopów? Urzędnik
 3  1,  2 |            to raz w życiu dostał od ojca pozwolenie zażycia faworytalnej "
 4  1,  2 |           trzy wiosny. Pochodziła z ojca czystej krwi araba i matki
 5  1,  2 |      krzesał hołubce, usłyszał głos ojca. Stary cześnik mówił:~-
 6  1,  2 |           skoczyć na siodło, ujrzał ojca tuż przy sobie. Cześnik
 7  1,  2 |        miejsca, Rafał usłyszał głos ojca, który gramolił się do małych
 8  1,  2 |           odrywały Rafała wskazówki ojca, nawoływania matki lub sióstr.
 9  1,  2 |        izbie ujrzał rodzonego swego ojca złączonego dziwnym uściskiem
10  1,  3 |            gdzieś daleko spojrzenie ojca. I wtedy truchlał jak zabity
11  1,  4 |             Dopiero wrzaskliwy głos ojca, grzmiący gdzieś po gumnie,
12  1,  4 |            nic nie dbał. Spojrzenia ojca najbardziej srogie zaczął
13  1,  4 |         niestosownych, bo w obliczu ojca, zapach włosów, aksamit
14  1,  7 |        wszystkiego, co go ze strony ojca spotkać mogło.~Żal mu było
15  1,  7 |          pomimo wszystko, głównie 0 ojca. Zadawał tysiące pytań o
16  1,  10|          jego uchem:~- A cóż u Boga Ojca tak asan wodzisz za tą łyżką
17  1,  10|            jestem.~- Pięknie u Boga Ojca brat waści gospodarzył na
18  1,  10|      szepnął Rafał.~- Jakże, u Boga Ojca, to asan książęcą łyżką
19  1,  11|     Przemknęło mu przez głowę widmo ojca. Tymczasem książę natarł
20  2,  1 |          sprzedawał. Pod kierunkiem ojca, który nim rządził jak podstarościm,
21  2,  2 |           złości, wyniesionej z żył ojca i z łona matki. Spojrzy
22  2,  2 |      Widział w dumaniu szczęśliwego ojca, któremu los dał kości twarde,
23  2,  2 |              O wiele był lepszym od ojca".~Któż stworzył dzieje tamtego
24  2,  12|            nie wiedziała. Co zaś do ojca, to wierz mi, że przyjmie
25  2,  13|    kuzynostwie, aczkolwiek dalekim. Ojca pańskiego pamiętam jeszcze
26  2,  16|           Krzysztof, posłuszny woli ojca, znowu się udał do naddunajskiej
27  2,  17|      papieża bronić. Ale nie samego Ojca Świętego. We łbie się przewracało,
28  2,  18|           leć do Olszyny zawiadomić ojca.~- Dobrze, dobrze...~- Zrobisz
29  2,  18|            zachowanie życia, nie za ojca, nie za siostrę i nie za
30  2,  20| nieposzlakowanie lojalne stanowisko ojca i inne postronne okoliczności
31  2,  21|             niż wówczas, gdy żegnał ojca, patrzał i patrzał w leżącego
32  3,  1 |             ideału porzucić starego ojca? Dla tego podeptać jego
33  3,  4 |               Poszedłem z domu mego ojca... Wierzyłem, że moją ziemię...
34  3,  6 |             trzeźwymi oczyma ujrzał ojca... Nigdy prawie o nim nie
35  3,  6 |           ręką. Szpadkę z pochwy na ojca dobywać? Cha, cha!... Niechże
36  3,  6 |          jak gdyby rozkaz rodzonego ojca: dwa, trzy, cztery!...~Wtem
37  3,  14|             Stokłosy, dom rodzinny, ojca, Mery i Trepkę. Przywiózł