Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |  jakby w czarnych niebiosach, rozległ się dźwięk zegara na wieży.
 2  1,  5 |    nocny...~Nagle w milczeniu rozległ się powolny zgrzyt otwieranych
 3  1,  5 | niedawnej miecz swój żelazny. Rozległ się w duszy jej zwierzęcy
 4  1,  7 |       wyziębły. Okrutny wyrok rozległ się w głowie, jakoby głos
 5  1,  7 |      pobliskiej kępie olszyny rozległ się dźwięk... Jeden, po
 6  1,  10|   gdzieś za trzecimi drzwiami rozległ się śmiech, ów jedyny na
 7  1,  11|    oczach zrobiło, a w uszach rozległ się dzwon. Zleciał z konia.~
 8  1,  13|       miarowy łoskot kroków i rozległ głośno na oniemiałych placach.
 9  1,  16| wspomniano Piotra - płacz się rozległ. Serce Rafała zmiękło i
10  1,  17|        Madonna! Madonna!,.. - rozległ się za nim, gdzieś u stóp,
11  1,  17|     przez kije.~- Do broni! - rozległ się krzyk.~Było już za późno.
12  2,  1 |       gdy wtem z jednego kąta rozległ się głos księcia:~- Jesteś,
13  2,  1 |       Gruby pomruk rotmistrza rozległ się nad głowami idących
14  2,  1 |      Bij pludra!~- Hab Acht!- rozległ się w ciemności spokojny
15  2,  1 |       zgrzytnęła w powietrzu. Rozległ się furkot drąga i urwany
16  2,  3 | źdźbła, do znaku. Tuż nad nim rozległ się miękki, dobrotliwy głos
17  2,  12|       nich, gdy przed gospodą rozległ się łoskot i tętent zajeżdżającego
18  2,  19|   dzwon!~W ulicy Sławkowskiej rozległ się głuchy, głęboki łoskot
19  2,  19|     zdławionej piersi miasta, rozległ się samotny, śpiżowy głos
20  2,  21|     do tamtego.~Tuż pod, nimi rozległ się trzykrotny świst jakby
21  2,  21|          Wtem na brzegu rzeki rozległ się krzyk z kilku stron.
22  2,  21|     Ale na opuszczonym brzegu rozległ się nowy grzmot kanonady
23  2,  21|       górą przeleciały kule i rozległ się huk wystrzałów. Rafał
24  2,  24|   fortecy. Wtedy jeden okrzyk rozległ się w szeregach:~- Na Gdańsk!
25  3,  1 |       błękitnym mroku zimowym rozległ się szybki szczęk i trzask
26  3,  2 |     serca.~W tej samej chwili rozległ się dzwonek u drzwi prowadzących
27  3,  2 |     antałku...~Wrzask radości rozległ się w całym kościele. Cedro
28  3,  3 |  wierzch. Za nim inni koleją. Rozległ się drugi strzał. Po nim
29  3,  3 |     ciął szczękami. Szarpnął. Rozległ się krzyk. Łapa puściła.
30  3,  3 |    rękojeść puginału.~Ale oto rozległ się trzask wywalonych drzwi.
31  3,  3 |     barykady, wrzask rozpaczy rozległ się na niej. Dosięgli pierwszych
32  3,  3 |       bliska.~Wtem jak piorun rozległ się łoskot armatniego strzału.
33  3,  6 |      co duchu uciekać ze wsi, rozległ się straszny popłoch, jęk,
34  3,  9 |  Niespodzianie tuż obok niego rozległ się w mroku natarczywy głos:~-
35  3,  11|     Patrz! Święci się cała...~Rozległ się pierwszy strzał.~- Wstrzymaj
36  3,  12|      kroku...~Wtem poza domem rozległ się przeraźliwy krzyk. Zofka