Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |     Chłop udał, że nie słyszy, i ciągnął dalej:~- Tera taki psia
 2  1,  1 |     trzymany głos.~- W wieczór - ciągnął komisarz - było całe miasto
 3  1,  1 |          oczy Rafała. Nardzewski ciągnął:~- Mówże waszmość, miłościwy
 4  1,  2 |          dziewczęta cieszył...~- ciągnął pierwszy z taką szczerą
 5  1,  2 |         wejrzeniem.~- Raczcież - ciągnął - miłościwe mośćbrodziejki,
 6  1,  2 |          A tobyś waść siedział i ciągnął likwor, skoro go masz przed
 7  1,  3 |         i to zrobić. Ja nie będę ciągnął. - Cóż tu począć?...~- A
 8  1,  5 |      światełek.~Dołem tej ściany ciągnął się darniowy odkos, jakby
 9  1,  8 |      przykre tchórzostwo. Książę ciągnął dalej.~- Toż pamiętam aż
10  1,  8 |      Zgoła nie wiem...~- Mówię - ciągnął książę porywczo - że moja
11  1,  10|      rozhukany, a tak nowy świat ciągnął ku sobie z nieprzełamaną
12  1,  13|  ściągniętymi brwiami, spokojnie ciągnął wykład. Dookoła, za jego
13  1,  14|      nadużycia i wady. Wszakże - ciągnął spokojnie i obojętnie -
14  1,  14|       zamyślony.~- Byłem także - ciągnął Gintułt - w hotelu de la
15  1,  16|       sam...~- Jeszcze dawniej - ciągnął - za polskich czasów, to
16  1,  17|     liwrów. Tymczasem baron Kray ciągnął z siłą 39 batalionów piechoty,
17  2,  1 |         Musisz jednak wiedzieć - ciągnął Gintułt - że się zaprzęgniesz
18  2,  1 |            Potrafię.~- Wszakże - ciągnął pan z uśmiechem - chodziłeś
19  2,  6 |      jedna chmurka. Wiatr rzeźwy ciągnął od gór, gdzieniegdzie wywabiał
20  2,  7 | świetlicy miłości...~Przed chatą ciągnął się w dół smug łąki aż do
21  2,  12|     kiedy dopytując się o drogę, ciągnął ku Krakowu. Omijał trakty,
22  2,  13|   Krzysztof porwał go za ramię i ciągnął ku drzwiom. Tam przedstawił
23  2,  17|        womitów, bez siły w sobie ciągnął człek one liny. Jednego
24  2,  22|         i wyrozumiałym uśmiechem ciągnął:~- Owszem, owszem, jest
25  2,  22|   niewielki grosz. Tak tedy... - ciągnął głośno - bądźcie łaskawi,
26  2,  22|       tylko ze środka...~- Ale - ciągnął Krzysztof - nim ten toast
27  3,  1 |         ściana, a od jej podnóża ciągnął się w nieskończoność - ocean.~
28  3,  2 |        zapchał głębie sklepień i ciągnął ku drzwiom. Deszcz pryskał
29  3,  3 |        sobie wcale z tego sprawy ciągnął chceniem do tego tylko,
30  3,  4 |        zimna.~Przejmujący powiew ciągnął równinami od strony sterczących
31  3,  5 |       przez okrągły w niej wyłom ciągnął się stół do drugiej izby.
32  3,  6 |   olszowym, który długim smugiem ciągnął się od Falent Małych, zasłaniał
33  3,  7 |   zmuszony wyjechać z Warszawy - ciągnął książę - a chciałbym mieć
34  3,  8 |        moim własnym widzimisię - ciągnął jeszcze książę Józef. -Ja
35  3,  8 |          nami rangą najstarszy - ciągnął Dąbrowski. - Pamiętamy.~-
36  3,  16|    brzegu rzeki Ebro. Tuż za nim ciągnął się łańcuch gór skalistych,