Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          nasz pan woła! -z trwogą mruknął Kacper. -Chodźwa. - A cóż
 2  1,  1 |           rzeczy!... Patrosz... - mruknął do strzelca.~Gdy ten otwierał
 3  1,  1 |           wam tak, podłe chamy! - mruknął szlachcic-cały byście las
 4  1,  1 |           wie o naszym jeleniu...-mruknął strzelec niechętnie.~- Nie
 5  1,  1 |        śmiał się. W pewnej chwili mruknął nie odwracając głowy:~-
 6  1,  1 |     chłopa.~- No i cóż jeszcze? - mruknął Nardzewski.~- Presshafte
 7  1,  2 |          zgrzana, i coś pod nosem mruknął. Rafał wiedział, że z tych
 8  1,  3 |          strony.~Rafał chrapliwie mruknął przez zęby:~-Precz ode mnie,
 9  1,  5 |                 Widzieliście... - mruknął cześnik. ~"...Generał Augereau"...~-
10  1,  7 |      wieczerzy.~- We-we-dług... - mruknął tamten szczęknąwszy przy
11  1,  10| potakująco, na poły przecząc, coś mruknął.~- Nie trzeba o tym w ogóle
12  2,  1 |            Z Sandomierskiego... - mruknął wąsaty.~- Prosimy... - ozwał
13  2,  12|       grosza.~- Ja nic nie myślę -mruknął oberżysta. -Płacić to płacić.
14  2,  13|        Nieprawdaż, kuzynie?~Rafał mruknął coś niezdecydowanego. Uczuł
15  2,  17|         nas bierzesz na spytki? - mruknął Trepka.~- Chciałem zapytać
16  2,  17|         wprost.~- Na Antyle?... - mruknął Trepka.~- Tak jest, panowie
17  2,  18|          wojaki!~- Niech podają - mruknął Cedro.~Przywołany chłopiec
18  2,  21|         ręce i wciągnął do łodzi. Mruknął ze srogim gniewem:~- Późno!
19  2,  22|           rób ta, jak chcesz... - mruknął Rafał niechętnie.~Krzysztof,
20  2,  22|      czego...~- Ułatwiono ci... - mruknął Olbromski.~- A vrai dire... -
21  3,  3 |          popiół...~- To śpij... - mruknął Cedro.~- Nie, ja tu sobie
22  3,  3 |        nastawił ku niemu bagnet i mruknął, jak niedźwiedź, o hasło.
23  3,  6 |           A jakże, słyszałem... - mruknął tamten w kącie sieni.~Wkrótce
24  3,  6 |           cię tu przynieśli... -- mruknął przez zęby.~Była to twarz
25  3,  6 |         kołdry.~- Nie potrzeba! - mruknął Sokolnicki. - Leż, wasan,
26  3,  6 |     generale.~- Godność wasana? - mruknął już przez sen.~Rafał wymienił
27  3,  6 | wszystkiego.~- Nie śpisz wasan? - mruknął Sokolnicki.~- Nie śpię,
28  3,  8 |       granicą... Czarniecki!... - mruknął Zajączek, bokiem zwrócony
29  3,  9 |     odziać... To dobra wróżba...- mruknął do siebie.~Jechał z wolna,
30  3,  9 |          mówiącego za ramię i coś mruknął na jego pochwałę.~- Pojechali
31  3,  11|        spojrzał na niego z góry i mruknął, żeby się odczepić:~- Kamień
32  3,  11|          Nie mam sił żadnych... - mruknął generał, oszołomiony napaścią.~-
33  3,  14|       mgłę. Wreszcie stary Gajkoś mruknął z drugiego szeregu:~- Widać
34  3,  17|       Czego nie masz?~- Koni... - mruknął wymijająco.~- Można by wziąć
35  3,  17|          Michcika.~- Do diabła! - mruknął Cedro.~- Dopraszam się łaski