Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         znużeniu, ale zbliżało się ciągle. Nim jedno krańców leśnych
 2  1,  2 |      rozstawały się ich oczy. Były ciągle zwrócone... Nawet podczas
 3  1,  2 |          śniegu... Od tej rozkoszy ciągle odrywały Rafała wskazówki
 4  1,  2 |           języka bardzo potęgowało ciągłe przepijanie do młodych sąsiadów.
 5  1,  5 |           albo zacichał, ale trwał ciągle. Przez chwilę Rafał stał
 6  1,  5 |            biegu nad biegi słyszał ciągle poza sobą cmokające kłańcanie,
 7  1,  5 |          czarna zjawa zbliżała się ciągle i oto Rafał z podziwem ujrzał
 8  1,  7 |        zakątka. Widział przed sobą ciągle na wzgórzu świecące przez
 9  1,  8 |           człowiek był wart, gdyby ciągle chodził w twoich kajdanach
10  1,  8 |           pościeli, schyla się nad ciągle trzeźwą, nad nieustannie
11  1,  11|          ani ogarnąć wyobrażeniem. Ciągle była poza jego wiedzą, wciąż
12  1,  11|           anielskie! Marzył o niej ciągle. Szedł z nią zawsze przez
13  1,  11|          rodzona księcia, stała mu ciągle w oczach. Był tak przeżarty
14  1,  12|           gdzie koła. obracały się ciągle, gdzie ostre noże i kolce
15  1,  14|            ma w swych kościach ten ciągle pęczniejący lwi szpik. Umiem
16  1,  16|           zniecierpliwiony - czego ciągle gadasz o tym księciu?...~
17  2,  1 | Bursztynkiem. Ów towarzysz wyprawy ciągle coś gwarzył zanosząc się
18  2,  2 |        którą się niemal przestaje. Ciągle również miał przed oczyma
19  2,  2 |        świecie masońskim. Szeptano ciągle, że Mistrz katedry pragnie
20  2,  3 |            mu trzymać się ściśle i ciągle, usłyszał znajomy sobie
21  2,  4 |        którą się niemal przestaje. Ciągle również miał przed oczyma
22  2,  4 |        świecie masońskim. Szeptano ciągle, że Mistrz katedry pragnie
23  2,  7 |       wciąż nowej a nieprzebranej, ciągle odmiennej, a zawsze jednako
24  2,  8 |      nadrzeczne murawy, wzdychając ciągle odmiennym szumem Dunajca,
25  2,  17|       zwane kasaw, tak my tym żyli ciągle, aż do ostatka, bo nam chleb
26  2,  19|       nazwiska. Dwa powtarzały się ciągle: Wysiekierski, Baum, Wysiekierski,
27  2,  22|          prawo i w lewo. Przez sen ciągle coś mamrotał i otrząsał
28  2,  24|       piorunowe łoskoty strzałów i ciągłe echa leśne, jakoby posępne
29  2,  24|     bramami wojsko polskie i kiedy ciągle grozi mu niebezpieczeństwo
30  3,  3 |          ani dniem, ani nocą. Szli ciągle wpław raz na tę, drugi raz
31  3,  4 |            wyrwami, skąd wypełzały ciągle korowody figur. Całkowite
32  3,  6 |        skorupa krwi zwiększała się ciągle na skudłanych włosach.~-
33  3,  6 |           całe drzewa. W szeregach ciągle rozlegał się jęk tak straszliwy,
34  3,  11|        Sokolnickiego, Rafał musiał ciągle przebiegać Sandomierz i