Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         pomyślał, wytrząsnął faję i siadł na wóz. Poślednie koła były
 2  1,  1 |         oczy przekrwione od wiatru. Siadł przy stole naprzeciwko niemieckiego
 3  1,  1 |            wlazł na dzika okrakiem, siadł se na nim mocno jak na koniu,
 4  1,  2 |     wszystko umieścił pod poduszką, siadł w kucki i ze zdwojoną energią
 5  1,  2 |             Rafał ocknął się znowu. Siadł na posłaniu i natychmiast
 6  1,  3 |              Krzyś poszedł za nim i siadł w tyle,~Była to łódź płaska
 7  1,  4 |        tatuńcio kazał, żebyś z nami siadł do kościoła...~Rafał drgnął
 8  1,  4 |           pierwszy dopadł, pierwszy siadł na jej grzbiecie bez uzdy
 9  1,  5 |            rogu izby.~Przed północą siadł na posłaniu i na coś oczekiwał.
10  1,  6 |             to zrobić. A i poszedł. Siadł se, obstawił się dokoła
11  1,  6 |         rzemień uździenicy. Starzec siadł na koń i ukazał się na nim
12  1,  8 |             nie trzeba pilnować. On siadł na kamieniu, podparł głowę
13  1,  8 |            na dawnym miejscu, a sam siadł na brzegu podanego krzesełka.
14  1,  8 |          ukląkł na niej bezwładnie, siadł na nogach. Barki jego osunęły
15  1,  17|             nakazowi starego nałogu siadł po umyciu przy tualetce
16  2,  1 |         Rafał nie mógł się oprzeć i siadł do powozu. Rumaki powodowane
17  2,  8 |      wszczepiły w żwir skalny. Ktoś siadł mu na plecach i potężną
18  2,  21|          śniegu. Według umowy Rafał siadł na koźle i ujął lejce. Krzysztof
19  2,  21|             nocy.~Przewodnik raptem siadł na nogi swoje w tym miejscu,
20  3,  3 |           jak wór piachu bezwładnie siadł na miejscu. Natychmiast
21  3,  3 | rzeczywiście nie myślał iść z nimi. Siadł we framudze okna i bezmyślnie
22  3,  4 |        gdyby chrupnęło bez dźwięku. Siadł na posłaniu straszliwie
23  3,  5 |          Pansy... Jeść mi się chce.~Siadł do stołu i przygarnął ku
24  3,  6 |      atakują!~Ocknął się wreszcie i siadł na łóżku. Za chwilę otrząsnął
25  3,  6 |            Przyprowadzono mu konia. Siadł nań ciężko. W milczeniu
26  3,  6 |        księcia okrzykami chwały.~On siadł na koń i otoczony swym sztabem
27  3,  7 |             opatrywał rany, Gintułt siadł w nogach Rafałowego posłania
28  3,  9 |          było zrozumieć. Sokolnicki siadł przy stoliku i zaczął pośpiesznie
29  3,  13|             środku kościoła, oficer siadł w ławce i zatonął w marzeniu,
30  3,  15|     buchający do izby oknami. Cedro siadł na posłaniu rześki i zdrów,
31  3,  16|           zmarłego leżał głaz. Ułan siadł na nim, łokcie sparł na
32  3,  16|             rany zadanej sztyletem. Siadł na kamieniu i gadał do trupa:~-
33  3,  18|       Podano bułanego araba. Cesarz siadł nań i zjechał ze wzgórza.