Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |           dojrzał żywego człowieka. Poznał go nawet. Był to Wicuś Jawrysz,
 2  1,  10|      siedział znajomy, nie byłby go poznał. Kiedy się nieco z położeniem
 3  1,  12|        oblicze człowieka, który tak poznał sprawy ziemskie... Cóż by
 4  1,  13|        tamtą stronę, Ale już z dala poznał, że nie grają. Doszły jego
 5  1,  13|        Książę od jednego spojrzenia poznał tego wojownika. Bez namysłu
 6  1,  14|             tej pięknej twarzy, nim poznał towarzysza walk ubiegłych,
 7  1,  14| przedmieściu San-Giorgio, kiedym go poznał, uważam go za godnego jedynego
 8  2,  1 |           niego zbliżyłem i ledwiem poznał jego duszę. Nawet ciała
 9  2,  9 |          potok płynący z boku góry. Poznał go... Zwalone drzewo i wodospad...
10  2,  9 |     spojrzeniem. Byli to żołnierze. Poznał, jakiej są broni. Widywał
11  2,  11|             otwartym grobem. Książę poznał jego cierpienie.~- Nie ma
12  2,  11|             Ją wysławiają. Duch mój poznał...~Schylił się jeszcze bardziej,
13  2,  12|            wsie, aby go zaś kto nie poznał i nie zaczepił. Jeśli noc
14  2,  12|             Od pierwszego rzutu oka poznał tego człowieka, ale jeszcze
15  2,  13|      rodziców zawitał do mnie, żeby poznał oryginała Trepkę. Obiecałem
16  2,  17|          moje, morze!... Tam ja się poznał z tobą... Zatoko moja, zatoko...
17  2,  20|    dostrzegło go oko. Teraz dopiero poznał, że to jest ta sama księżniczka
18  2,  21|          figury tańca.~Nareszcie...~Poznał ją po błękitnym powietrzu,
19  2,  21|       którym była dla niego zawsze. Poznał ją po zapachu włosów i po
20  3,  1 |             które był w wiedeńskich poznał przedpokojach?~Z Warszawy,
21  3,  2 |            wyrazie twarzy Krzysztof poznał, że został zrozumiany. Zażądał
22  3,  3 |           jeźdźca. Wówczas to Cedro poznał, czym jest lanca i jak mądre
23  3,  3 |             dyszą. Teraz ją dopiero poznał... Onaż to na nim leży?~-
24  3,  3 |             pochylił się ku niemu i poznał go od razu.~Ach, to znowu
25  3,  6 |        szeptać się zdaje: Ciebie to poznał wtedy...~Zraniona duma szarpie
26  3,  6 |        kilkunastu adiutantów. Rafał poznał ich wszystkich oczyma, nie
27  3,  7 |            kamerdyner z Grudna. Nie poznał wcale Rafała i zajął się
28  3,  7 |          stał książę Gintułt. Ranny poznał go bardziej po wzruszeniu
29  3,  9 |       Dziewanowskiego. Rafał z dala poznał swe barwy. Na błotnistym
30  3,  13|      śpiżarni klucze dawał! Zarazem poznał, że źle. Pan na mnie kiwnął
31  3,  14|             Krzysztof tak doskonale poznał odległość od rogu tej ulicy
32  3,  14|    kamieniach podkutymi podeszwami. Poznał z rozległości łoskotu, że
33  3,  14|         stopami potrącił, a kolanem poznał jako ruchomą. Wzniósł ją