Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |            połanki wykarczowane, a idą z pieca na łeb po górze
 2  1,  12|       piersi i utykał w sercu. Oto idą znowu, idą znowu! Łoskot
 3  1,  12|            w sercu. Oto idą znowu, idą znowu! Łoskot ich kroków
 4  1,  12|          rozsuń się ta!... Niechże idą, aby chyłkiem po podcieniu,
 5  1,  13|        wojenny łup. Toteż jako łup idą dalej. Ja zresztą... Ale
 6  1,  17|           żyjący, że nie na zabawę idą do Mantui. Załoga spędzona
 7  1,  17|           600 dział ma ze sobą, że idą z nim wszyscy znaczniejsi
 8  2,  7 |            chmury pożądania, które idą coraz wyżej, coraz wyżej
 9  2,  10|      kierdele zeszły w dół, a bace idą przy koniach, perciami.
10  2,  12|        użebranych w więzieniu, jak idą po twardym gruncie. Spoglądał
11  2,  16|         legie rzymskich wojowników idą i idą falami bez końca z
12  2,  16|         rzymskich wojowników idą i idą falami bez końca z nieprzejrzanej
13  2,  17|                Dalekie, modre lądy idą stamtąd we dwie strony świata,
14  2,  17|     patrzysz, żeby je gwałtem, jak idą między niebo a wodę, wyśledzić,
15  2,  23|    generałowie koleją starszeństwa idą przysięgać. Podnosząc trzy
16  3,  1 |           samym porządkiem wyłożę. Idą oni z ziemie włoskiej, moje
17  3,  1 |        Śląsk ojczysty, do Lignicy. Idą se traktem w sześćset koni
18  3,  1 |       powiada, jeźdźce polskie, że idą wprost z Neapolu do Lignicy.
19  3,  1 |            Ibery słychać o zmroku. Idą w pylnych polach Gaskonii
20  3,  1 |           zstępuje. Ku wiekuistemu idą słońcu... Czyjże ich bicz
21  3,  1 |           i siły. Brną w piaskach, idą w bród przez rzeki, ciekną
22  3,  2 |         oka włosy stają na głowie. Idą. Nadbiegają... Serce bije...
23  3,  3 |           do roboty, radzi, że nie idą choć chwilę na ślepe, dymiące
24  3,  3 |          drzwi na dole!~- Banda!~- Idą...~Pobiegli wszyscy na ów
25  3,  3 |            ma nam kaj iść. Za nami idą i za moment tu będą. A jak
26  3,  3 |            cóż chcesz? Tym, którzy idą na niewątpliwe mary, na
27  3,  6 | rozpierzchłe myśli: Sarny z Łysicy idą, czy co?~- Baczność - do
28  3,  6 |   rudawiska nie są do pogardzenia. Idą tak długim pasem i tak znakomicie
29  3,  6 |      poręby, zbliżał się polami.~- Idą... - wyszeptał.~Serce w
30  3,  7 |        spokojnie. Już wojska nasze idą na Pragę.~- Więc jestem
31  3,  8 |           wiadomości dokąd i po co idą, sarkali omal nie głośno.~
32  3,  11|           samego ciągnie za rękaw. Idą wraz, biegną... Pożar przed
33  3,  11|       biały dym i lotne perzyny... Idą jak we śnie między domy