Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |     Mglistymi kępy i drgającymi żywo światełkami znaczyły się
 2  1,  3 |      się areopag nauczycielski, żywo dyskutujący. Prorektor ubliżył
 3  1,  6 |     Ogień trzeszczał i strzelał żywo na kominie, dym kłębami
 4  1,  7 |   leżały na jej dnie, rudziejąc żywo jak bursztyn. Dookoła takich
 5  1,  8 |        w tej chwili najbardziej żywo uczułem nienawiść do tego
 6  1,  17|       Lago di Sotto. Modre fale żywo chwieją się, gonią i chlaszczą
 7  2,  1 |         leżeli.~- W Oleśnicy! - żywo zawołał Olbromski.~Jedno
 8  2,  1 |     teatr! Teatr się zaczął. Co żywo! Zbierajcie się. Kończcie!~
 9  2,  2 |       Niemcami, zakrzątnęli się żywo. W początkach czerwca powstał
10  2,  4 |       Niemcami, zakrzątnęli się żywo. W początkach czerwca powstał
11  2,  12|    zełgane historie i bawił się żywo rozdziawionymi gębami słuchaczów.~
12  2,  12|  Słyszeć, słyszałem...~- No, to żywo! Bo czasu nie mam.~Karczmarz
13  2,  12|           Dawaj, co masz, tylko żywo!~Mówił to z najzupełniejszym
14  2,  17|   Szczeknął jeden, podniósł się żywo drugi i wnet jak na komendę
15  2,  17|      tak szli bez sztandarów, a żywo, żywo - raz w raz z ich
16  2,  17|         bez sztandarów, a żywo, żywo - raz w raz z ich glitów
17  2,  17|        jeśli nie będzie gadał a żywo, wybełkotał, co widział.
18  2,  18|    podwórze, ale konie skoczyły żywo, pomknęły i znikły za stodołami.~
19  2,  20|       jeszcze, staruszku? Tylko żywo, bez elokwencji!~- O, zaraz:
20  2,  20|    bawiła się z Krzysztofem tak żywo i przyjemnie, jakby od dawien
21  2,  22|        przemycanego wina. Pykał żywo z glinianej fajeczki, kłaniał
22  2,  22|         Dawaj, co masz, naboje, żywo!~- Skąd ja mam mieć naboje?~
23  3,  2 |     między tłum. Ksiądz pomknął żywo, schylając głowę, jakby
24  3,  4 |         wiązali w snopy zboże i żywo zwozili ku stertom. Z odległej
25  3,  7 |         dach dostał. Andrzejku! Żywo, żywo, dajcież mu osobny
26  3,  7 |        dostał. Andrzejku! Żywo, żywo, dajcież mu osobny pokój,
27  3,  8 |         na woźnicę - jedź no mi żywo, śpiesz się...~Wózek potoczył
28  3,  12|     Michcik! Dawaj tu szkapy... Żywo!~Obadwaj z Rafałem pospieszyli
29  3,  12|         tę siwą klacz zabieraj! Żywo! Nie stój! Tyś to mi syna
30  3,  12| tratował.:. Przepinaj siodło... Żywo! już ich widać...~Michcik
31  3,  15|          skoro tak, to dawaj go żywo. Dziś na noc idę. ~- Co
32  3,  17|      dżdżu, pracowali chętnie i żywo. Każdy rad był brać udział