Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |           chamska szyjo!~- Ale bo szły jakosi krzywo...~- Krzywo
 2  1,  1 |         jakosi krzywo...~- Krzywo szły od buka!... Łżesz!~- Jeszcze,
 3  1,  1 |    sierpnia. Co to za festyn był! Szły naprzód ku miastu przez
 4  1,  5 |    wołaniem coraz cichszym. Konie szły noga za nogą torując sobie
 5  1,  7 |       Wypoczęte i popasione konie szły raźniej. Z prawej i lewej
 6  1,  7 |       kępy niezapominajek.~Szkapy szły noga za nogą. Koła bryczki
 7  1,  8 |       księżyca. Cieszyła się, gdy szły od niej wolno, rytmicznie
 8  1,  13|          więzły mu w gardle i nie szły na usta, ale wprędce gniew
 9  1,  17|     oficerskie i ekwipaże ich żon szły dudniąc między gruzami.
10  2,  1 |         przez zręcznego stangreta szły z wolna, w pląsach, i potrajały
11  2,  6 |          być otchłaniami bez dna. Szły przed oczyma w głębokość
12  2,  6 |           Słychać było, gdy konie szły pod górę noga za nogą, szept
13  2,  9 |        ciągu upalnego dnia. Ślady szły w górę doliny i potoku.
14  2,  12|     krakowska, to lekka wolantka. Szły fury frachtowe, wlekli się
15  2,  16|           wyciągnięte jak struny, szły chyłkiem w tamtą stronę,
16  2,  16|    Porzuciwszy bagnisty gościniec szły obok niego po niwach nieregularnie
17  2,  17|        nadrzeczu. Jeden za drugim szły okręty. Ludzie nasi odkryli
18  2,  18|        chałup. Na prawo i na lewo szły w dal zagony, obleczone
19  2,  21|         się nowe postacie i wolno szły w górę po marmurowych schodach.
20  3,  1 |          snuły się szlaki, ciemne szły doły.~Senne zastępy żołnierzy
21  3,  3 |         katapulty. Drzwi jęczały, szły w drzazgi i wióry, a padał
22  3,  6 |      jaśniało. Złotobiałe połyski szły w zabłąkaniu po lesie. Spoczęły
23  3,  6 |         ze sobą i wciąż ustępując szły miarowo w kierunku Pęcic.
24  3,  6 |          raz do boju wiedzionych, szły po linii starych, pruskich
25  3,  6 |        nią naprzód.~Starania jego szły na marne. Ludzie walili
26  3,  6 | zagarniali cały. Fizylier polskie szły w tył coraz bezładnej. Panika
27  3,  6 |       zaprawne sztucznymi ogniami szły coraz gęściej jakoby stada
28  3,  8 |       Warszawy do Modlina. Bagaże szły przodem pod eskortą trzystu
29  3,  8 |            Awangarda i ariergarda szły o pięćset kroków tylko oddalone
30  3,  13|            żeby natychmiast precz szły ze dwora!~- Poszli?~- Ale!...
31  3,  13|          dworu przyleciał, to już szły na niego ze siablami. Pan
32  3,  18|       zjechał ze wzgórza. Gwardie szły przed nim, świta za nim,