Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |       ku niej. Tak przez chwilę stali obok siebie, złączeni śmiertelną
 2  1,  2 | siedziały znajome panie. Chwilę stali na miejscu, nim ogromny
 3  1,  3 |      Przesadzili parkan ogrodu. Stali o kilkadziesiąt kroków od
 4  1,  3 |         jak w febrze. Winowajcy stali przed nim, zachowując cyniczne
 5  1,  5 |        górze na konary o barwie stali, ze strony wiatru oblepione
 6  1,  7 |       tak samo jak oczy Rafała. Stali się teraz zupełnie podobni,
 7  1,  8 |       dźwięk miedzi, nie szczęk stali, nie wzgardę wszystkich,
 8  1,  11|     lśniący kasztan o nogach ze stali a mięśniach z żelaza, szedł
 9  1,  17|         nędzy. Ci nawet, którzy stali jeszcze pod bronią, trzęśli
10  1,  17|    fizycznej i cnocie cichej... Stali się wówczas między sobą
11  2,  1 |      dokoła którego siedzieli i stali towarzysze zabaw księcia
12  2,  1 |     towarzyszów, z których dwaj stali na balkonie pierwszego piętra
13  2,  1 |     sąsiedni ogródek. Dwaj inni stali jeszcze na szczycie ogrodzenia,
14  2,  7 |         było szczere i istotne. Stali się jak dwa kwiaty, co zawierają
15  2,  11|       zwątpili o swym ocaleniu. Stali w samych chmurach, w lodowatej
16  2,  17|      wlepiła krwawe oczy. Ci tu stali, co na tym miejscu hańbę
17  2,  17|       stronę powstańczą, którzy stali naprzeciwko nas pod komendą
18  2,  21|    przeciwległych drzwi salonu, stali Olbromski i Cedro. Ujrzawszy
19  2,  21|      rzemieni, od wyczyszczonej stali...~Kalwicki stanął w saniach
20  2,  24|        przedstawiała się jazda. Stali tu w szeregu ludzie lepiej
21  2,  24|     wspólne dla kraju obowiązki stali się waszymi bracią; pomnijcie,
22  3,  3 |  owładnął jego oczyma i ustami. Stali przez mgnienie źrenicy,
23  3,  6 |  schwycił. Wtedy ludzie i konie stali się jak masa jednolita,
24  3,  6 |      Obok odprzodkowanych armat stali kanonierowie i pomocnicy,
25  3,  6 |    drugiego. Naczelnicy sekcjów stali przy przodkarach między
26  3,  6 |     zielone piórka na czapkach.~Stali w bagnie prawie po kolana.
27  3,  6 |  wyrwanymi wrótniami siedzieli, stali, klęczeli i leżeli żołnierze,
28  3,  9 |   obficie. Wieśniacy ze Świdrów stali na wzgórku obok swoich chat
29  3,  9 |        próg i płot. Po zapłociu stali parobcy jak dęby, dziewczęta
30  3,  9 |         głębi szańca. Austriacy stali oparci o jakąś niską, drewnianą
31  3,  11|   należycie; wzięto ich tak jak stali, w wieśniaczych odzieniakach.
32  3,  11|       plenił. Wewnątrz kościoła stali zaczajeni chłopi Gintułta,