Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |              płaty lepkiego śniegu.~- Psy gonią... - szepnął do siebie.~
 2  1,  1 |           zdało się również czatować.~Psy nadciągały bliżej; bliżej...
 3  1,  1 |          Na-hohoho! Na-hoho! Na-hoho!~Psy ucięły. Zaraz potem drugi
 4  1,  1 |              rozciągnęli na ziemi, to psy, przecie nie bele jakie,
 5  1,  1 |          słomę, koniom obrok i siano. Psy podwórzowe, jeszcze uwiązane
 6  1,  1 |             hoduje, jak widzę, piękne psy. To bardzo piękne psy są -
 7  1,  1 |          piękne psy. To bardzo piękne psy są - mówił przybysz głaszcząc
 8  1,  1 |               nią!~- To bardzo piękne psy... A czy i tamte kundle
 9  1,  1 |            piecem.~- Tamte? A to samo psy zacne. Na dzika - jedyne!
10  1,  1 |        jaskółce w lot nie zborguje. A psy swoje: stanowią dzika w
11  1,  5 |            dziedziniec, obskoczyły go psy, olbrzymie brytany i kundle
12  1,  5 |     podskokach przeleciała podwórzec. Psy ścigały ją za bramę, ale
13  1,  5 |             nocnym i wabiła do siebie psy. Nie wszystkie jednak do
14  1,  7 |         brzost w dole sadu, o konie i psy, o sprzęty w domu, o pola,
15  1,  8 |               upał nieco zelżał. Wtem psy drzemiące dźwignęły łby
16  1,  8 |               Umilkło wszystko, nawet psy nie szczekały w wioskach
17  2,  1 |              bracie, otworem staje... Psy skomlą! Tylko patrzeć, rychło
18  2,  1 |           puszczać. Ty myślisz, że ci psy nie zależą pola, że ty godnego
19  2,  6 |             zapowiadało w nich życia. Psy ze wściekłością odpędzające
20  2,  9 | niebezpieczeństwo. A gdy niestrudzone psy podkopią jego kryjówkę,
21  2,  14|              no mi, braliście też już psy w pole?~- Tędy go wiedli!...~-
22  2,  15|               tak się dawniej kochał, psy gończe, broń, myśliwska
23  2,  17|           jeden wietrzyk czekać.~Wtem psy, drzemiące na piasku przed
24  2,  17|           tamtą stronę w oczekiwaniu. Psy z nagła ucichły i z podwiniętymi
25  2,  17|             nocą wędruje dalej, bo tu psy złe i dziadom przeciwne.~
26  2,  17|              my się tam szwendali jak psy bezpańskie, szukając byle
27  2,  17|          Roszambo. Ten powziął myśl - psy rozjuszone, ćwiczone głodem
28  2,  21|         Cesarz! Przyjdę ja tu do was, psy kulawe!~Poszedł naprzód
29  3,  3 |         twarze żywych i umarłych, jak psy oszalałe z dzikiej miłości
30  3,  3 |            paszczękami jak rozjuszone psy. Nagie ich ręce, kolana,
31  3,  6 |            długo z wlepionymi oczyma. Psy szczekały bez końca, gdy
32  3,  7 |          Niemiec Niemcu brat!~- Podłe psy saskie! ze środka bitwy