Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |            nosił za pasem. Okrzesał prędko gałęzie, ściął wierzchołek
 2  1,  2 |           więc to tam są Tarniny? - prędko wypowiedziała panna Helena,
 3  1,  2 |            ognia, na obraz płomieni prędko wybuchających. Wtedy przez
 4  1,  3 |       byliście obadwaj? Mów zaraz i prędko. To jedno... Czy ty słyszysz,
 5  1,  5 |          mutrę kluczem, odkręcił ją prędko, pchnął drzwi i wszedł do
 6  1,  7 |             Nic a nic! -rzekł Rafał prędko i zaczerwienił się, jak
 7  1,  7 |       ciężko... Policzki mu pałały. Prędko chodził po izbie i kiedy
 8  1,  7 |          chwytając oddech piersiami prędko i z trudem. Mówił jeszcze:~-
 9  1,  7 |           Strzepnął palcami i rzekł prędko:~- Och, nie mogę... gadać!~
10  1,  7 |           więcej niż biedną spożyli prędko, nie zwracając uwagi. Michcik
11  1,  13|          nim. Dąbrowski minął salę, prędko i z dala oddawszy pozdrowienie
12  1,  13|           do załatwienia, toteż mów prędko, mości książę.~Gintułt nie
13  1,  14|             Sułkowski innym głosem, prędko, sucho i prawie niegrzecznie -
14  1,  17|        ślepe granaty. Książę dyszał prędko. Nogi się pod nim trzęsły,
15  2,  1 | najlżejszego ruchu, Rafał ubrał się prędko i zaczął rozglądać. Szerokie
16  2,  1 |         Jarzymskiego. Szli w kilku, prędko, bocznymi ulicami, zaułkami,
17  2,  3 |             się, że konie biegną za prędko, pragnął nawrócić jeszcze,
18  2,  7 |     wstawszy z miejsc szli do niego prędko w odwiedziny. "Zmienne"
19  2,  10|            kamienne płyty posadzki. Prędko, coraz wścieklej miotała
20  2,  12|        porządny gnat mięsa i zaczął prędko i kategorycznie próbować,
21  2,  13|          Czasami wyskakiwał i szedł prędko pod górę, wesoło gwiżdżąc
22  2,  13|      drapieżnym brutalstwem. Wszedł prędko do sąsiedniej salki. Staremu
23  2,  15|         pochwycić okiem, tak bardzo prędko przeszył powietrze. Wydało
24  2,  21|             cenę. To, co raz w nocy prędko pomyślał, teraz wykona.
25  3,  1 |       Krwawy puklerz słońca zapadał prędko za wzdętą i wyniosłą pręgę:
26  3,  2 |   sformułowanie tego widoku nikle i prędko wypsnęło się w mózgu wpośród
27  3,  3 |        siebie dużymi krokami mówiąc prędko i obojętnie:~- Napadli ją
28  3,  6 |        podpisał go i zaraz wyszedł, prędko żegnając obecnych. Za nim
29  3,  13|         chust.~Żołnierze przebiegli prędko ogród i wydostali się na
30  3,  13|         zakonnej szarzyzny i nędzy. Prędko zbiegł po szerokich stopniach
31  3,  14|          wszystkiego wyrozumieć, bo prędko kłapał. Skądby zaś tyle
32  3,  15|         wracać do kraju?~Wyganowski prędko przełknął powietrze.~- Czy