Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |  rozprysły się w kształt kwiatka. Jaka rozkosz, jaka tajemnicza,
 2  1,  1 |    kształt kwiatka. Jaka rozkosz, jaka tajemnicza, niedostępna
 3  1,  1 |      narzędzie śmierci. Tęsknota, jaka mogłaby zdusić życie; osiadła
 4  1,  5 | niewysłowionej, czystej rozkoszy, jaką tylko uczuć można. W oczach
 5  1,  13|       Racz mię waszmość objaśnić, jaka to jest broń, której mundur
 6  1,  13|           żołd, buty, odzież byle jaką, prawo do walki i prawo
 7  1,  13|      śmierci. Rozkosz to nie byle jaka: z poszeptów o słabostkach
 8  1,  17|      turkotu, żadnego szelestu... Jaka rozkosz! Cisza tak zupełna,
 9  2,  1 |    Hamleta. Kto ich tam wie? Może jaką niemiecko-czułą operę, jaki
10  2,  2 |      zajazdu...~Pragnął tę noc za jaką bądź cenę przepędzić w samotności,
11  2,  2 |            nic a nic nie wiedząc, jaka to ręka nad nią się wznosi.
12  2,  2 |       wstąpić do loży, byleby się jaka otwarła, więc Polacy, pracujący
13  2,  4 |       wstąpić do loży, byleby się jaka otwarła, więc Polacy, pracujący
14  2,  10|          mety, która gdzie jest i jaka... komuż wiadomo?... Zdało
15  2,  11|     mówiąc inaczej: jeżeli kocham jaką krainę, to tylko tę. To
16  2,  18|         żem wyjeżdżając wiedział, jaką spełniam względem niego
17  2,  18|      Szczepanie, chyba rozumiesz, jaką misję wkładam na ciebie?
18  2,  20|       Szczepan? Mocno wątpię, czy jaka dama jest imienniczką naszego,
19  2,  20|        kokieterii, owa łatwość, z jaką można rozsiewać najsubtelniejszy,
20  2,  20|       radością wstał od stołu i w jaką godzinę później udał się
21  2,  20|        długo i namiętnie, żeby za jaką bądź cenę tu zostać. W jakiejkolwiek
22  2,  21|          balu.~- Dzień się już za jaką godzinę zrobi! Przez twe
23  3,  3 |         śmiertelnie strudzony.~Za jaką bądź cenę pragnął zasnąć
24  3,  5 |          bracie, nie przeczuwasz, jaką tu gorzałkę Majewski z wina
25  3,  6 |     zwrócił się do huzara:~- Masz jaką chustkę? Hy?~Ranny wzruszeniem
26  3,  6 |          się na nich z całą siłą, jaka jest. Nic przestanę żałować! '
27  3,  9 |     armatnich. Nikt nie wiedział, jaką siłę nieprzyjaciel przerzucił
28  3,  10|       ratować. Honor plemienny za jaką bądź cenę musiał się obudzić.
29  3,  11|       szepce, coś sekretnie gada. Jąka się, jąka... Książę otwarł
30  3,  11|         sekretnie gada. Jąka się, jąka... Książę otwarł oczy. Nie
31  3,  15|           stąd w stronę właściwą. Jaka jest dalsza twoja marszruta?~-
32  3,  15|           od tylu lat, więc wiem, jaką wojnę można skończyć i kiedy.