Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |     jako to być mogło. Myślałem se, że tego koziełka to przecie
 2  1,  1 |       Klonowa, akuratnie. Takem se ozmyślał...~- Jak ja ci
 3  1,  1 |     ścięta jedla, okrzesana, to se stanął, ma-li skoczyć.~-
 4  1,  1 |    drzewa. No, dobrze. Ściął on se jedlicę tylą co wieża na
 5  1,  1 |       precz, jak się patrzy. Ma se kloc tylośny, że byłby z
 6  1,  1 |     trzymały za ozworę, sworzeń se wyrychtowali, żeby zatkać,
 7  1,  1 |     czapkę; drapie się... Myśli se: "Źle!" Wziął do niego Miemiec
 8  1,  1 |        nie zajedziewa."~Miemiec se pomyślał, wytrząsnął faję
 9  1,  1 | Jamrozek, nie oglądali. Myśleli se: "Co mi do tego? Kazał pan
10  1,  1 |    sądzie, Panie świeć... Stoją se oto pode drzewem z cicha
11  1,  1 |      dzień tarmosił strach, jak se wspomnieli, że oni do takiego
12  1,  1 |        na dzika okrakiem, siadł se na nim mocno jak na koniu,
13  1,  1 |    przeląkł. Teraz jeszcze, jak se spomnieć, to człowiekowi
14  1,  6 |      zrobić. A i poszedł. Siadł se, obstawił się dokoła święconą
15  1,  8 |        miserable, qui ne puisse se consoler dans ses malheurs...
16  1,  10|       by o nią dziesięciu czuby se powyrywało i ślepie na nic
17  2,  10|      abo sie głodem zamórz, łeb se o mur ozwal, abo kieś chłop,
18  2,  10|      siłe w zyłak i kościak, to se upatrz takie jedno misce
19  2,  10|    pazdurami i trzym, a powiedz se tak: Niekze ta! Niekze...
20  2,  10|          straci włade i pójdzie se w dyjasi. Nie dam ci rady-rzece-boś
21  2,  10|        ś niego jak ciasto. Taki se bedzie banował, a to na
22  2,  17|         taki kapral mamroce, co se pod nosem mruczy leda oficerek!
23  2,  17|     krótko się martwi. Wzdychać se wzdycha w najgorszej chwili,
24  2,  17|         suchych gołogórach, jak se ta na nasze trupy ostrzyli
25  2,  19|    wąsem. Aże po sercu źga, jak se pomyśleć. O, stoi, patrzy...
26  3,  1 |       ojczysty, do Lignicy. Idą se traktem w sześćset koni
27  3,  1 |       chłop gadać nic mógł, jak se wspomniał, choć ta i twardy
28  3,  1 |      bitew stoi w pamięci. Taki se Pawlikowski! W trzeciej
29  3,  1 |         wzruszył i powiada: "Ne se lir, ne se krir, ne pe ofisie..."
30  3,  1 |         powiada: "Ne se lir, ne se krir, ne pe ofisie..." Nagradzajże
31  3,  1 |      ciszej:~- Paniczu! Chodźwa se oba... Z was będzie rycerz.