Tom, Rozdzial

 1  1,  1 | przedziwnie złudne, jakby na nie w biały jeszcze dzień padało światło
 2  1,  1 |            ocucił...~Był już dzień biały, kiedy Nardzewski zaczął
 3  1,  4 |            słów-zabójstw. Nieraz w biały dzień opanowywała go głęboka
 4  1,  5 |          do tej, przy której stał.~Biały promień wydzierał się z
 5  1,  5 |           występować dokoła. Dzień biały, święty, z końca świata
 6  1,  7 |       jabłonki. Obiedwie tego dnia biały i różowawy kwiat okrył jakoby
 7  1,  7 |          bielił się w kępach drzew biały dwór.~- To je Wygnanka,
 8  1,  12|          ciosany granit, czerwony, biały i żółty marmur, wyściełają
 9  1,  17|    żywopłot z bukszpanu, kamelie i biały bambus. Książę szedł przed
10  2,  1 |        popłynęło wino szampańskie, biały burgund, stare węgierskie.~
11  2,  2 |     wstępującej Siostrze przypięto biały fartuch i dano białe rękawiczki.
12  2,  3 |        Spod jego fraka wysuwał się biały fartuch z jedwabiu, nie
13  2,  4 |     wstępującej Siostrze przypięto biały fartuch i dano białe rękawiczki.
14  2,  7 |           człowiekiem. Na jawie, w biały dzień własnymi oczyma widział
15  2,  7 |          dnie, rojąc się w nim jak biały pędrak, który trupa pożera.
16  2,  7 |            w nim obłok oślepiająco biały, namaszczony królewską mocą
17  2,  9 |      dźwięk?... Gryzł oczy i wargi biały kurz gościńca. Twarda i
18  2,  11|            niegościnny ląd. Był to biały bambus. A dalej o kilka
19  2,  17|            marszu. Wdziali na mnie biały mundur półfraczasty, białe
20  2,  17|         anioł.~Karabin, ładownica, biały pas przez piersi - i na
21  2,  21|       siedm kul. Wleźli obadwaj na biały piaszczysty wzgórek. Tam
22  2,  24|    Wiejskie Jezioro do Rakowca, do Biały, czyli Gellen, i do Królówlasu (
23  3,  1 |        stron. Cedro pierwszy raz w biały dzień widział nieprzyjaciół.
24  3,  1 |  kołnierzem, a żołnierz ma płaszcz biały, obfity, bez rękawów. Róg
25  3,  1 |               Wypłynął z głębi gór biały, jasnośliczny, ostro zarysowany
26  3,  2 |      narzucił na suchą kapę mokry, biały płaszcz ułański, siodło
27  3,  3 |             gdzie się już zaczynał biały od słońca, wydłużony plac
28  3,  11|         górze sandomierskiej jak w biały dzień. W dali, pod łuną,
29  3,  11|          Olbrzymie zgliszcza rodzą biały dym i lotne perzyny... Idą
30  3,  14|        oczyma zawinięty w opończę. Biały płaszcz, który był Krzysztof
31  3,  14|           ów otwór oczyma jakoby w biały dzień. Nie miał zgoła wiadomości