Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          zacne. Na dzika - jedyne! Toż zeszłego roku w samą Wilię
 2  1,  2 |           dnia dzisiejszego...~- A toż tańczymy, sąsiedzie dobrodzieju,
 3  1,  7 |          tak nędznym starym domu. "Toż to jest on? Piotr?" - myślał
 4  1,  8 |        jako panu".~- No... pewnie. Toż pamiętam, że kiedy nas z
 5  1,  8 |            Książę ciągnął dalej.~- Toż pamiętam aż do tej chwili
 6  1,  8 |           tej chwili... Michcik!~- Toż widzisz chyba swój stan,
 7  1,  10|            tego, kto to jest taki! Toż Gintułtówna, młodego siostra,
 8  1,  12|         przypominał dawne czasy.~- Toż to mundur kawalerii narodowej! -
 9  1,  12|           na plac nie puszczamy.~- Toż czemu? Wczoraj było wolno,
10  1,  13|           i szepnął:~- Miasto wre. Toż w kwietniu, od 17 do 24,
11  1,  13|          cudze rzeczypospolite? Po toż wyszła w te kraje owa wiara?~
12  1,  13|         się i konsolować nadzieją. Toż mogłem pójść w łaski króla
13  1,  14|       sucho, krótko, dyskretnie.~- Toż mówiłem... - rzekł.~- Czy
14  1,  14|           dziś mi się przedstawia. Toż dyplomatyzowałem... Jeżeli
15  1,  14|          hotelu Gallifet?~- Tak.~- Toż musiałeś widzieć tam i Buonapartego?~-
16  2,  6 | skamieniały nie mógł się poruszyć. Toż jest Helena z Dersławic?~
17  2,  10|          syfie zarucili -i łapili. Toz to w seści me bez miasto
18  2,  10|           aze do kraju świata. No, toz to nas hań przywiedli, śleje
19  2,  14|       wydziela jak skąpy dziadzio. Toż z Wiednia musiałem go zasypywać
20  2,  14|   chudeusza, wypytujesz o nowiny'? Toż ja winien bym dowiadywać
21  2,  14|          nie znał, toby cię kupił. Toż lada dzień diabeł cię porwie
22  2,  17|           ja nogę oto postradał.~- Toż w grudniu zeszłego jeszcze
23  3,  4 |           różne, braciszku miły... Toż przecie jasno widać...~Głowa
24  3,  6 |         położył na główni pałasza. Toż oficerowie. Wielki dech
25  3,  6 |          niż do słuchacza mówił:~- Toż to bateria artylerii konnej,
26  3,  6 |           na piersiach białe pasy.~Toż, u pioruna, oni... - tyle
27  3,  10|          teraz tchórz ze mnie.~- A toż nie doda ci ducha? Stary
28  3,  12|       jawach dziewiczych widywała? Toż to jest marzenie jej spełnione?
29  3,  13|        wspomnienie oblało duszę... Toż przez to okienko wdarł się
30  3,  15|          tej dynastii Burbońskiej! Toż przeciwko tej samej dynastii