Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |             na krawędziach wybitych okien leży.~To ruiny ariańskiego
 2  1,  1 |       powrót stał się sobą. Już ani okien, ani drzwi. Nikt nie strzeże
 3  1,  1 |      stanęły przed gankiem dworu. Z okien tryskało w noc rzęsiste
 4  1,  1 |             pokazała się, u drzwi i okien miejsca zajmując. Nazajutrz
 5  1,  7 |         zetlałych. Rozwarte paszcze okien we dworach, drzwi powyłamywane,
 6  1,  7 |            wodnej. Dniało.~W ramach okien rozpościerał się cichy błękit,
 7  1,  8 |              Jarzące światło biło z okien dworku. Umilkło wszystko,
 8  1,  10|      porcelanowych waz, lustrzanych okien, pięknością podłóg wysadzanych
 9  1,  12|          prawdę życia. Z głębi jego okien, dzierganych w kamieniu,
10  1,  13|          dziedziniec. Łuki i gzymsy okien, wyskoki balkonów, wielkie
11  1,  17|             Kupa cegieł z futrynami okien zwaliła się na środek ulicy
12  1,  17|            powietrzu, około drzwi i okien z hukiem głośniejszym od
13  1,  17|          powietrzu. W rozwarte jamy okien i drzwi skakały kłęby ognia.
14  2,  5 |              Helena zbliżała się do okien, wychodziła na balkon wiszący
15  2,  24|         miasta: Prusacy strzelali z okien i ze drzwi. Wreszcie kiedy
16  3,  3 |             z facjat, z nielicznych okien i strzelnic, z każdego piętra
17  3,  3 |           zewsząd, nawet z ziemi, z okien piwnicznych.~Francuzy i
18  3,  3 | rozpierzchli się, i tylko z górnych okien wciąż jeszcze padały strzały.
19  3,  3 |     woltyżerami. Przez górne otwory okien zaczęli wyłazić ludzie starzy,
20  3,  3 |           drżącymi dłońmi sprzętów, okien, drzwi, szła dokądś. Piechury
21  3,  3 |        przedarli się do dwu wąskich okien, zasłonionych ud wewnątrz
22  3,  3 |          rypać kamienne obramowania okien. Jedna z nich trafiła żołnierza
23  3,  3 |             framugach zakratowanych okien ludzie dusili się rękoma,
24  3,  3 |     wszystkich stron, ze wszystkich okien i. niedostrzegalnych dziur
25  3,  3 |           się nigdy do świetlistych okien... Ale nie skrzypnęła pod
26  3,  5 |            wychyliły się ze drzwi i okien figury wiarusów w porozpinanych
27  3,  6 |            aż do szczytu zbójeckich okien krzesanicy. Ogarnął go łagodny
28  3,  6 |            rozmowę. Dobijano się do okien, szukano drzwi. Na pewien
29  3,  11|            jarzącą, co wychodziła z okien, i usłyszawszy śpiew nadziemski
30  3,  11|             ozdobne łuki półkoliste okien, we floresy frontonu. Nietajne