Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |           znowu napełniły dolinę.~W dali, na wzgórzu między drzewami,
 2  1,  3 |            koleżeńskiej powieści. W dali ukazywały się Tarniny i
 3  1,  5 |            przez chwilę go niosło w dali od tego miejsca. Był gdzie
 4  1,  7 |       jednak, ujrzawszy siniejące w dali na horyzoncie aleje w Derstawicach,
 5  1,  7 |             ziemia głucho dukała. W dali rechotały żaby. Chór ich
 6  1,  7 |        przestwory i uprawne pola. W dali, na krańcu tego obszaru,
 7  1,  8 |         bratków, biła woń rezedy.~W dali za stawem widać było łąki
 8  1,  9 |         ruszyła się i postępowała w dali od pańskiego orszaku. Za
 9  1,  17|        przed nimi we dwie strony. W dali, z ulicy wyjeżdżał orszak
10  2,  6 |            dół. Helena krzyknęła. W dali, w przestworzu, w odległej
11  2,  9 |        ostępu niby szata posępna. W dali, na rozjaśnionym niebie
12  2,  9 |           szumiała zielona Orawa, w dali widać było polskie wielkogóry.
13  2,  10|     pozaplatowali, portecki cyrwone dali i hybaj! Do pandurów. Pośli
14  2,  15|    posiadanie od ptaków. Blisko i w dali rozciągały się mielizny,
15  2,  17|         przecie całych pozżerał!" W dali przed nami było wielkie
16  2,  17|         swojej mocarskiej próbował.~Dali rozkaz: "W szalupy!"~Każą
17  2,  17|        zatopionego krańca w morze!" Dali go wtedy, co mocy w ramieniu!
18  2,  17|           austriacki przemierzył. W dali, w dali siniały nasze wysokie
19  2,  17|   austriacki przemierzył. W dali, w dali siniały nasze wysokie góry.
20  2,  18|             do szerokiego traktu. W dali czerniał las, a pod nim
21  2,  20|           chmur szybko pędzących. W dali, za szczytami nagich drzew
22  2,  21|            Rozejrzeli się wokoło. W dali, za Wisłą, w brunatnych
23  2,  22|       nabili jeszcze broń i z konia dali pięć strzałów w karczmę,
24  3,  1 |            Huzarskie im tera guziki dali, odmienne od naszych dawniejszych.
25  3,  6 |            lasów w stronę traktu. W dali, pod Nadarzynem, tłumnie
26  3,  9 |         konwojowali te mostołodzie, dali do nas kilka strzałów, ale:
27  3,  11| sandomierskiej jak w biały dzień. W dali, pod łuną, sterczały czarne
28  3,  12|             mylne i wąskie drogi. W dali, w dali na wzgórzu widać
29  3,  12|             wąskie drogi. W dali, w dali na wzgórzu widać było Tarniny.
30  3,  16|             dzikie krzewy krępli. W dali stały nagie, spękane góry.