Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |           dopiero zaczął gadać do chłopa niby po naszemu, ale jakosi
 2  1,  1 |        się na korzyść pracowitego chłopa.~- No i cóż jeszcze? - mruknął
 3  1,  2 |             czyli "kłapacza", tj. chłopa przebranego za straszydło
 4  1,  3 |      siebie kalafaktora Michałka, chłopa dziobatego, z kołtuniastym
 5  1,  6 |          wsłuchane w głos starego chłopa, który coś mówi. Zgarbiony
 6  1,  6 |             Za tamtego, za króla, chłopa choć do wojny nie gnali.
 7  1,  8 |    Gintułt z całe j siły odtrącił chłopa. Wzrok jego był pełen gniewu
 8  1,  8 |          Ty się tak radujesz, żeś chłopa wyprosił z poddaństwa, jakbyś
 9  1,  8 |       głowach moich...~Tyś wezwał chłopa z szeregu, który w popłochu
10  1,  10|     Folwark waści brat rozpaprał, chłopa zepsuł na nic...~- Folwark
11  1,  10|        Panie mu ta świeć, zrobił. Chłopa zepsuł na nic, ale to do
12  1,  11|          łaski panicza, żołnierze chłopa biją.~- Za co go biją?~-
13  1,  11| wszystkich rzeczy świata, do tego chłopa, do siebie, owionęła go
14  1,  17| pierścieniem grubym na dziesięciu chłopa. Poznawszy, co się dzieje;
15  2,  1 |       wziął w dzierżawę. - Szkoda chłopa, oficer był, co się zowie,
16  2,  17|    zaprawdę jak żywy mur. Chłop w chłopa, ramię w ramię, puklerz
17  2,  17|       żołnierzy i podoficerów 150 chłopa. Ale dywizje Delmas i Grenier
18  2,  17|          tych Murzynów, czterystu chłopa jak heban, nie zdążył udać
19  2,  17|            panowie bracia: z 3700 chłopa jak dzwona bukowe, którzy
20  2,  21|         strony. Dźwignęli co tchu chłopa. Obrócili go twarzą ku niebu.
21  3,  6 |   klekotał. Pierwszego spotkanego chłopa, tak jak stał, wzięto między
22  3,  6 |          milczał.~Widok krwi tego chłopa budził w nim zimny, niezłomny
23  3,  6 |           do Michałowie w ubraniu chłopa, tak zaciapany, że ledwie
24  3,  6 |         Razem dwa tysiące pięćset chłopa. Sześć armat. Możesz się
25  3,  6 |           prawo siedlisku silnego chłopa, jak w portkach i koszuli,
26  3,  6 |      kolumną liczącą trzy tysiące chłopa, zwartą i grubą. Były to
27  3,  10|          pytanie, jakoby ubogiego chłopa, który się doprasza łaski,
28  3,  11|         się na niego z dziesięciu chłopa, żeby go żywcem pojmać.
29  3,  15|        mość Gajkosia i dwudziestu chłopa. Wskazano mu kierunek zgoła
30  3,  16|           wieczorem wybrał dół na chłopa. Złożył tam zwłoki. Wyciągnięte