Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |        Granatowy fraczek, woskowane buty.~Teraźniejsza młodzież same
 2  1,  2 |            sił! Namacał w ciemności buty i wzuł je co prędzej, wyszukał
 3  1,  3 |          ciałem, gdy zzuwał z niego buty. Kiedy Krzyś był już zupełnie
 4  1,  3 |          łódź wędruje do Gdańska, a buty i mokre szmaty leżą na brzegu.~
 5  1,  5 |             szerokim i grubym, wzuł buty długie, za kolana, doskonale
 6  1,  10|            miejsca. Spojrzał na swe buty, na rękawy kubraka i znowu
 7  1,  11|          wysoki kapelusz i świecące buty z twardymi cholewkami, uczestniczył
 8  1,  13|           dla żołnierza swego żołd, buty, odzież byle jaką, prawo
 9  1,  16|             nadwornego Judkę, grube buty, spłodzone przez nadwornego
10  1,  16|            przez owczarza Joachima. Buty były potworne, o stopach
11  2,  1 |         pluszowy cylinder i lśniące buty z żółtymi sztylpami. Nie
12  2,  1 |          eleganckie żółte sztylpy i buty unurzane w błocie, a stojące
13  2,  12|            żalu: zdarte zawadiackie buty węgierskie z cholewami,
14  2,  12|          kapelusz, płaszcz, wysokie buty z cholewami, aczkolwiek
15  2,  14|        kamizelką, a na nogach grube buty z cholewami do kolan, dobrze
16  2,  17|            stu miejscach ześcibany, buty jeść wrzeszczą, że to w
17  2,  18|  przygotowania. Byli ubrani w grube buty, w kurtki myśliwskie. Harapy
18  2,  20|       żołnierskiej już sztywności a buty, ile było niezbędnie dla
19  2,  20|           kalafutrynę, że nie tylko buty, ale i nogi w niej zostaną.~-
20  2,  20|             nogi, a osobliwie... te buty...~- Chciałem coś jeszcze
21  2,  21|      kurczem objęły mokre, staplane buty. Począł w boleści skomleć
22  2,  21|           Rafał ściągając przemokłe buty - ty nadzwyczajnie nadajesz
23  2,  21|             nogi, jak znowu wdziewa buty...~- Cóż my poczniemy? -
24  2,  21|           Przede wszystkim ściągnij buty, udrzyj z koszuli płat i
25  2,  24|            razie, jeśli im się daje buty z długimi cholewami, a trzewiki
26  2,  24|              ale za to dawał mu nie buty, lecz trzewiki. Tym porządkiem
27  3,  1 |             ma do samych kostek, na buty wykładane, z dwoma lampasami
28  3,  3 |         drzwi napotkane, otrząsając buty i spodnie zbroczone od krwi,
29  3,  6 |        Czapczysko na nim, bekiesza, buty wytarte, jak zawsze. Stary
30  3,  10| arcygospodarski i srodze zachlapane buty. Rafał wsunął się do salonu.