Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |      Cienka skóra, przez którą znać było wszystkie żyły, suche
 2  1,  7 |       zasępione marzenia danej znać, że konie na gumnie czekają
 3  1,  7 |     Wincenty chrząkaniem dawał znać, że czas w drogę. Rafał
 4  1,  8 |      przed wiekami orana, gdyż znać po niej było wyraźne bruzdy
 5  1,  9 |     Pragnął w jakiś sposób dać znać o sobie, zwrócić uwagę...
 6  1,  9 |        A czy waszmość dałeś im znać?~- Tak jest.~- Żałuję, że
 7  1,  10|        masz, to skądżebyś miał znać się na całej prawdzie! Ale
 8  1,  11|     nocy, ufając, że ona musi -znać jego męczarnie, że takie
 9  1,  12|        jedno i to sarno dawała znać przez tysiąc lat trwożliwym
10  1,  15|    stojąca na czatach nie dała znać, że nadciąga "Himcio" lub
11  1,  17|       pieczary smutku, dano mu znać, że szef wstał i czeka.~
12  2,  1 |      śmiechu...~- Ty go musisz znać, Jarzymski, tego tam Woysiatycza,
13  2,  12|      dom i tysiące drobiazgów. Znać było, że wraca z dalekiej
14  2,  14|  niemal linijkę.~Podobnie oczy znać było jakoby dwie szpary
15  2,  17|     miastem Savoną, już ledwie znać było ziemię. Morze dalekie
16  2,  20| jeszcze spróbować napaści. Czy znać na twarzy ślad twojej szpicruty`?
17  2,  21|      wjechać w opłotki czy dać znać do drugiego posterunku.
18  2,  22|      posługujący wiarus dał im znać, że pan kapitan pije już
19  2,  24|  cywilny, który nie miał prawa znać hasła ni parolu, umyślnie
20  3,  3 |    mroku po schodach. Ona dała znać księżom...~Przypadł do niej
21  3,  3 |      Obojętne wiedzenie dawało znać, że wypadnie chyba przesadzić
22  3,  8 |      Generałowie milczeli, ale znać było, że większość podziela
23  3,  9 |     zawróciła w dół, ku Wiśle. Znać tu było jeszcze ślady wiosennego
24  3,  9 |       przyźbach i przyciesiach znać było ślady iłowatych fal.
25  3,  9 |        wyprostował gnaty, dano znać do kwatery.~Za chwilę wołano
26  3,  9 |  spożywało, kiedy od wart dano znać, że nadjeżdża wyższy oficer
27  3,  11|       naszych wąwozów. Dasz mi znać, ale dopiero w takiej chwili,
28  3,  13|        puste, ale wzdłuż płotu znać było ślady popasu konnicy.
29  3,  13|        leżącą postacią rycerza znać w wapnie wgłębienia liter,