Tom, Rozdzial

 1  1,  1 | kieleckiego cyrkułu - wyraźnie i zimno oświadczył urzędnik.~- Mnie
 2  1,  2 |      sanice i brnęło środkiem.~- Zimno! - wołali dźwigający. ~-
 3  1,  3 |         rzeki. Z burych fal szło zimno i przejmujące seplenienie
 4  1,  3 |        głośno chlupały.~- Cedro, zimno ci? - rzekł szeptem.~- Zimno.~-
 5  1,  3 |     zimno ci? - rzekł szeptem.~- Zimno.~- Musimy lecieć, bo zginiemy.
 6  1,  3 |        Ja tu zostanę.~- Krzyś!~- Zimno mi, zimno, zimno... - zaskomlał
 7  1,  3 |    zostanę.~- Krzyś!~- Zimno mi, zimno, zimno... - zaskomlał jak
 8  1,  3 |        Krzyś!~- Zimno mi, zimno, zimno... - zaskomlał jak małe
 9  1,  3 |         pełnej roztajałego lodu, zimno i martwo myśląc, że już
10  1,  3 |        ten sposób. Było mu wciąż zimno, ale szczególny lodowaty
11  1,  5 |         Był teraz spokojny. Czuł zimno w piersiach. Szczęście,
12  1,  13|         jął go przypiekać. Toteż żimno formułując zarzuty, ciskał
13  1,  14|         Było w nich przenikające zimno.~- Wracasz z więzienia? -
14  1,  15|         się i począł uskarżać na zimno. Wreszcie, nie czekając
15  2,  1 |          płóciennych futerałach. Zimno i nieprzyjemny odór wnętrza
16  2,  2 |        śmierci, a w nocy udręcza zimno, za którym czai się choroba.
17  2,  6 |    kędzierzawą i wełnistą linią. Zimno było coraz bardziej, jak
18  2,  8 |      pieczary. Chwytali czerstwe zimno zdrowymi płucami i spalone
19  2,  9 |     podobne do kominów, wreszcie zimno podziemi, wydrążeń omurowanych
20  2,  11|         przesiedli na sanie. Ale zimno nie dawało pobłażania. Na
21  2,  13|          wchodźcie do pokoju, bo zimno. A gdzieżeście się to zdybali?
22  2,  17|          były połamane. Trzęsące zimno. Wszczynał się wielki trzask
23  2,  21|      czasami tak oryginalnie, że zimno przejmowało rozmówców. Czasami
24  3,  2 |        konie prowadząc u pysków.~Zimno było takie, że ułani powciągali
25  3,  2 |   kamieniach odwiecznej posadzki zimno i obmierźle. Woda właziła
26  3,  5 |      gorąco, tłuste salcesony na zimno, pekeflejsze i szynki z
27  3,  6 |        słaby brzask. Przejmujące zimno szło z nizin Rawki od strony
28  3,  6 |          do drugiej, pracowicie, zimno i umiejętnie celując. Co
29  3,  6 |      oczach i w głowie, a jednak zimno go trzęsło. Wlókł w sobie