Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |        złoty jeden, pojedynczy!~- Zimna woda, jaśnie panie! - rzekł
 2  1,  3 |       bure wody pędzącej rzeki, a zimna kra trupio wśród nich szarzała.~
 3  1,  3 |   wykrztusił belfer trzęsąc się z zimna i wściekłości - odpowiesz
 4  1,  5 |       leżał na wilku, nie czuł ni zimna, ni bólu.~Teraz zakrył się
 5  1,  9 |     wlokącym się u ich korzeni, z zimną wzgardą, inne z obojętnością
 6  1,  11|        sen i duszę całą napełniał zimną namiętnością. Z niewymownym
 7  1,  14|        biegnące ulicą, skulone od zimna. W myśli jego przelatywały
 8  1,  17|         pod bronią, trzęśli się z zimna. Twarze pociemniały i zmora
 9  1,  17|        oczyma i przeciągał się od zimna.~- Madonna! Madonna!,.. -
10  2,  2 |      Rafał trząsł się i dygotał z zimna słysząc te wyrazy. Włosy
11  2,  4 |      Rafał trząsł się i dygotał z zimna słysząc te wyrazy. Włosy
12  2,  5 |           czole! Głowa twoja jest zimna i ciężka, słowa twoje żelazne,
13  2,  7 |           Helena wciągała płucami zimną woń mokrych paproci, rozmiękłego
14  2,  9 |           gniewem, jakby i jego w zimną bryłę bytu przeistoczył
15  2,  10|          z uciechą wsparł plecy o zimną ścianę. Głuche mroki lochu
16  2,  11|       Ziemia była jeszcze szara i zimna. Sennie nad jej mokrymi
17  2,  12|           izba ogromna, wilgotna, zimna i pusta. Pod ścianami stały
18  2,  16|     twardsza, ale jak lód śliska.~Zimna, żałośliwa trawka ostro
19  2,  17|           oczy z ulicy w czarną i zimną sień, wnet na cię warknął
20  2,  18|           drżąc i marszcząc się z zimna. W pewnym miejscu oko Krzysztofa
21  2,  18|    schyleni na siodłach. Chwytali zimną zawieję łkającymi piersiami.
22  2,  20|     ramieniu coś spoczęło, nikiej zimna ręka... Sprawiło to w nim
23  3,  2 |        miotał się w ręku, drżał z zimna i przerażenia na widok otchłani.
24  3,  2 |           konia, dzwonił zębami z zimna, ale zarazem palił się z
25  3,  3 | natarczywością dziennych upałów i zimna nocnego, stąd wreszcie wyruszano
26  3,  4 |                Widziadła~Noc była zimna.~Przejmujący powiew ciągnął
27  3,  4 |         pewnie tu wszyscy pomrą z zimna na tej wyziewającej chłód
28  3,  9 |    ostatni z walczących zachowali zimną krew i niezłomne bohaterstwo.
29  3,  18|         kamienia. Twarz jego była zimna i obojętnie ponura jak złom