Tom, Rozdzial

 1  3,  3 |      powinowactwie. Nazywam się Wyganowski.~Rotowe salwy strzałów i
 2  3,  3 |   daleka patrzą. Cóż za oczy!~- Wyganowski... - szepcą usta - w dalekim
 3  3,  3 |         Ach, to znowu ten jakiś Wyganowski... Kuzyn... - myślał z niesmakiem.~
 4  3,  3 |         śmiejąc się szelmowsko. Wyganowski wszedł pierwszy torując
 5  3,  3 |         Mniszeczki... - szepnął Wyganowski mlaszcząc ustami. - Nie
 6  3,  3 |           Tu są cele... - rzekł Wyganowski. - Mógłbyś w którejkolwiek
 7  3,  3 |       nie przeświecała nigdzie. Wyganowski zbliżył się do śpiącej z
 8  3,  3 |       płomienic: duma i boleść. Wyganowski złożył ze czcią ostygłą
 9  3,  3 |    umarłą broń. Wyszli stamtąd.~Wyganowski maszerował przed siebie
10  3,  3 | szczodrobliwej wymowy kapitana.~Wyganowski ocknął się i powiódł oczyma.
11  3,  3 |            Masz dosyć? - spytał Wyganowski nie odwracając głowy.~-
12  3,  3 |  Wszyscy mieli ogolone łby.~Gdy Wyganowski z Cedrą wchodził na schody
13  3,  3 |   rozkoszy z wariatami.~Kapitan Wyganowski skorzystał z chwili ustąpienia
14  3,  3 |         Zeszedł wreszcie na dół Wyganowski. Kiedy spotkali się u drzwi,
15  3,  15|      zbuntowaną okolicą kapitan Wyganowski. Krzysztof miał przełamać
16  3,  15|      dawnej sztywności.~Kapitan Wyganowski zajmował w zamku Morelli
17  3,  15|        oka, leżąc na tapczanie.~Wyganowski rzekł:~- Ktoś mi tu mówił,
18  3,  15|         chcesz wracać do kraju?~Wyganowski prędko przełknął powietrze.~-
19  3,  15|         w zamku koni ułańskich. Wyganowski rozmawiał z nim już głosem
20  3,  15|  Sucheta!... - wołał z radością Wyganowski.~- O cóż idzie?~- Bracie!
21  3,  15|       takim razie ruszam jutro.~Wyganowski rozpostarł ramiona i zaśmiał
22  3,  15|      przedostać potrafi. Wszedł Wyganowski. Już we drzwiach mówił:~-
23  3,  15|       wsie i miasta! - krzyknął~Wyganowski chodząc po izbie. - Alboż
24  3,  15|        Co znowu? - wzdragał się Wyganowski obłudnie.~- Chcę i ja być
25  3,  15|       kraju... - zagadnął cicho Wyganowski.~- Nigdy! Wołaj tego człowieka.~
26  3,  15|  ruszyli za bramę. Na odjezdnym Wyganowski prosił na wszystko Krzysztofa,
27  3,  16|         był skierować swe kroki Wyganowski dla zameldowania się po
28  3,  16|   zbudzono go nagle wieścią, że Wyganowski przybył. Cedro porwał się
29  3,  16|     dorzucił:~- Przybył kapitan Wyganowski, ale go ktoś pod obozem