Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      guzikiem, w ręku strzelba. Spojrzał ino raz na Jamrozka, tram
 2  1,  1 |    pierwszy z brzegu pistolet i spojrzał w oczy Niemca. Po twarzy
 3  1,  1 |        śpichlerza...~Nardzewski spojrzał na strzelca okropnymi oczyma
 4  1,  5 |         w drewnianej okiennicy. Spojrzał weń i zdrętwiał. Tuż, o
 5  1,  5 |        wykręcił się na siodle i spojrzał w tył. Ujrzał cztery błyski
 6  1,  8 |        pozostał na miejscu. Nie spojrzał nawet za odchodzącymi. Gdy
 7  1,  10|      mógł się ruszyć z miejsca. Spojrzał na swe buty, na rękawy kubraka
 8  1,  11|       obojętności. Tamten drugi spojrzał błędnymi oczyma, jakby go
 9  1,  12|         ku niemu bagnet. Książę spojrzał na jego mundur, w oczy i
10  1,  17|  wyszeptał ze drżeniem.~Ale nim spojrzał, nim to pomyślał i wymówił,
11  1,  17|        Gintułt stanął przy nim, spojrzał przez ramię, wskazał ręką
12  1,  17| szyderstwa przymrużonymi oczyma spojrzał naokół i rzekł niebale:~-
13  2,  1 |     ledwie wszedł na salę i nim spojrzał na scenę.~- Jesteśmy poruszeni
14  2,  20|  ścierać z szyby zamróz nocny i spojrzał w świat. Księżyc raz w raz
15  2,  21|      rzekł:~- Bądź gotów.~Rafał spojrzał na niego z ukosa i uśmiechnął
16  2,  21|      gestem tak nieoczekiwanym, spojrzał takim wzrokiem, ze Rafał
17  2,  22|         prośbą o zgodę w oczach spojrzał na Cedrę i rzekł:~- A no,
18  3,  1 |         Nie ma strachu.~- Jakem spojrzał na ubiór tamtego kamrata,
19  3,  2 |         zagrodzić dostęp. Cedro spojrzał na nich wyniośle i odszedł
20  3,  2 |      Gdy tamten podniósł głowę, spojrzał mu w oczy z serca. Pokiwał
21  3,  3 |   Spracowałeś się waćpan?~Cedro spojrzał na niego ze zdumieniem.~-
22  3,  3 |      wreszcie u drzwi na dole i spojrzał w górę. Szukał oczyma kapitana
23  3,  3 |          że to uczynił. Kapitan spojrzał na niego spod oka, nieufnie,
24  3,  5 |       zapytał Cedro.~Mikułowski spojrzał na niego z ukosa i rzekł:~-
25  3,  9 |      ciemna noc. Każdy człowiek spojrzał przez ciemność i przez milczenie
26  3,  10|         jegomości pana Cedry...~Spojrzał dawnymi, drwiącymi oczyma,
27  3,  11|       męstwem wywłóczy'? Oficer spojrzał na niego z góry i mruknął,
28  3,  11|     przyskoczył do księcia. Ten spojrzał na niego półmartwymi oczyma
29  3,  17|      tych nowin, pól, płotów... Spojrzał na dom bielejący w oddali