Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |            Na dworze słychać było gwar ludzki, szczekanie psów
 2  1,  2 |     wybrzeżu Koprzywianki powstał gwar, zgiełk, hałas. Dzwonki,
 3  1,  2 |      swoich sanek. Powstał ścisk, gwar, wyszukiwanie i wdziewanie
 4  1,  2 |           tacach i domowe ciasta. Gwar rozmów napełnił dom cały
 5  1,  2 |          gratulari sobie może..."~Gwar zagłuszył ciąg dalszy. Ale
 6  1,  2 |        domu od tańca i zgiełkliwy gwar przechodzący w bezładną
 7  1,  7 |        otwarte i zapach wiosenny, gwar ptaków, dalekie szczekanie
 8  1,  7 |     Rozlegał się w całym ogrodzie gwar ptaków budujących gniazda.
 9  1,  7 |         głową, a dokoła szelest i gwar wiosenny. Kwietne się sypią
10  1,  10|          nie zwrócił. Panował tam gwar jak w ulu. Słychać było
11  1,  11|    laskowy kij ogołocony z liści. Gwar chłopski ucichł. Na dany
12  1,  11|     dygotał w uszach niepochwytny gwar wściekłego motłochu, rozjuszone
13  1,  17|            tatarakiem i rokiciną. Gwar szpaków rozlegał się tam
14  2,  1 |    ucztując. W kilku miejscach ów gwar zamieniał się na zwadę i
15  2,  2 | przyległych pokojach słychać było gwar rozmów osób grających w
16  2,  2 |         którym unaszać się będzie gwar i szczebiot pokoleń. Widział
17  2,  3 |  nabożeństwu. Za drzwiami słyszał gwar przemów uroczystych, wygłaszanych
18  2,  19|     zatrzęsie posadą ziemi. Wtedy gwar cichnie, przygasa, upada.
19  2,  19|        melodii swojej pognał lud. Gwar coraz głośniejszy, coraz
20  2,  21|        było pusto i cicho. Daleki gwar zagłuszał odgłos kroków.
21  2,  22|     dworze słyszeć się dał wesoły gwar, szczęk broni i łoskot końskich
22  2,  22|           nich duszne powietrze i gwar. W ciasnych stancyjkach
23  2,  24|          nareszcie z radością, że gwar cichnie i znika w oddaleniu.
24  3,  2 |        ognistego wnętrza.~Słyszał gwar ludzki.~Natężywszy ucho,
25  3,  2 |      puchu i pierza. Słychać było gwar przeważnie francuski, ale
26  3,  3 |          szyi - ruch rąk, szepty, gwar. Szarpią go, siepią, drą
27  3,  6 |         naprzód. Dolatywał daleki gwar i śpiżowy dźwięk.~Szmat
28  3,  6 |          jasny, kiedy szlochający gwar oddalać się zaczął i wolno
29  3,  8 |   posłyszeli w sąsiedniej stancji gwar żywej rozmowy. Książę chciał